غیر نظامی داریم تا غیر نظامی
سیدعلی راحل
يکشنبه ۲۹ سرطان ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۲۵
بشر غربی با بشر مسلمان متفاوت است؛ یک بشر اسرائیلی بسیار ارزشمندتر از یک انسان مسلمان افغانستانی و عربی و شرقی محسوب می شود و حقوق بشر تنها به حقی گفته می شود که از آنِ بشر امریکایی و اروپایی و اسرائیلی باشد و نه بشری که در پکتیکا و غزه و بغداد زندگی می کند.
- در بیت المقدس سه جوان غیر نظامی یهودی ربوده و سپس کشته می شوند. عامل جنایت هرگز مشخص نمی شود. در مقابل، یک جوان مسلمان فلسطینی ربوده و زنده زنده سوزانده می شود؛ ولی اسراییل راضی نمی شود و به غزه حمله می کند و صدها زن و کودک را به توپ می بندد، هزاران نفر هم زخمی می شوند. امریکا، سازمان ملل و... به اسراییل حق می دهند و از اقدامات آن رژیم حمایت می کنند.
- در آسمان اوکراین، یک هواپیمای خطوط هوایی مالزی، ساقط می شود یا سقوط می کند –هنوز مشخص نیست- نزدیک به ۳۰۰ غیر نظامی کشته می شوند. باراک اوباما، جو بایدن، کشورهای اروپایی، مقام های اوکراینی، روس ها، هالندی ها، مالزیایی ها، بان کی مون، اعضای شورای امنیت و... نشست های فوق العاده برگزار می کنند، آن را جنایتی هولناک و غیر قابل توجیه می خوانند، انگشت اتهام را به سمت همدیگر نشانه می روند، هیات های بازرسی کننده به منطقه می فرستند و دفاتر نمایندگی سیاسی هالند در سراسر جهان، پر از گل می شوند.
- در عراق تنها طی شش‌ماهه اخیر بیش از ۵۰۰۰ غیر نظامی کشته می شوند، در عرض همین یکماه پسین، هزاران غیر نظامی به حکم مستقیم خلیفه ابوبکرخان بغدادی، گردن زده می شوند؛ ولی همه چیز آرام است، همگی خوشحال اند!
- در افغانستان، تنها در یک مورد، در یک نیمروزگاه گرم تابستانی و رمضانی، ۹۰ غیر نظامی در پکتیکا و ده ها مورد مشابه در جای جای افغانستان به خاک و خون کشیده می شوند و ده‌ها نفر دیگر زخم برمی دارند؛ اما کشورهای اسلامی و بلاد کفر، با خونسردی و بی تفاوتی نظاره گر جنایت اند... غیر نظامی داریم تا غیر نظامی!
- در سوریه به بهانه بهار عربی، تامین دموکراسی و ایجاد اصلاحات سیاسی، همه جهان دست به دست هم داده است؛ تا دولت قانونی آن کشور را براندازد و برای این امر، بیش از ۱۵۰ هزار نفر را به کشتن داده اند و یک نیروی مخوف و خون آشام تروریستی به نام داعش را تقویت کرده اند که اینک از عراق تا سوریه و اردن و لبنان را مورد تهدید جدی قرار داده و تاکنون منجر به قتل ده ها هزار غیر نظامی و آوارگی میلیونی انسان های بی پناه شده است.
- در مصر، ارتش، پولیس و دیگر جوخه های مرگ یک جنرال نظامی در برابر دوربین های رسانه ای در روز روشن، تنها به دلیل اختلاف عقیده با رییس جمهوری مشروع و منتخب آن کشور، غیر نظامیان معترض را آماج گلوله های جنگی قرار می دهند، یک حکومت مشروع و قانونی را به زیر می کشند و مردم غیر نظامی هوادار آن را در مقیاس صدها نفری به خاک و خون می کشند؛ اما دنیای متمدن بر ادامه و استمرار حمایت مالی و تسلیحاتی اش از حاکمیت غیر مشروع کودتا تاکید می کند.
- در میانمار، صدها مسلمان از سوی بودایی های متعصب و مورد حمایت حکومت، در برابر چشمان آنگ سانگ سوچی؛ بانوی دموکراسی و دالایی لامای عطوف و مهربان، قلع و قمع، قربانی تصفیه بی رحمانه نژادی و مجبور به کوچ اجباری می شوند؛ اما در مقابل، اتحادیه اروپا همزمان با این جنایت های هولناک و تکان دهنده، در اقدامی عجیب، دولت برما را به دلیل آنکه محدودیت های سیاسی و اجتماعی را رفع کرده و اصلاحاتی در زمینه آزادی فعالیت های سیاسی از جمله آنگ سانگ سوچی؛ بانوی دموکراسی غربی ایجاد کرده است، از تحریم های اقتصادی علیه این کشور و مقام های ارشد معاف می کند و باراک اوباما از دالایی لاما در کاخ سفید پذیرایی می کند و آنگ سانگ سوچی در کشورش مورد تفقّد مقام های ارشد امریکایی قرار می گیرد.
نمونه هایی از این دست فراوان است. تاریخ بشر و حقوق بشر، پر از تناقض های بزرگی از این گونه است و این یعنی دنیایی که در آن زندگی می کنیم به همه مفاهیم و مقوله ها از جمله عدالت، انسانیت، حقوق بشر، آزادی، کرامت انسانی و حقوق اساسی انسان ها، نگاه و برخوردی گزینشی و سودمحور دارد.
بشر غربی با بشر مسلمان متفاوت است؛ یک بشر اسرائیلی بسیار ارزشمندتر از یک انسان مسلمان افغانستانی و عربی و شرقی محسوب می شود و حقوق بشر تنها به حقی گفته می شود که از آنِ بشر امریکایی و اروپایی و اسرائیلی باشد و نه بشری که در پکتیکا و غزه و بغداد زندگی می کند. به همین دلیل است که ناامیدانه باید نتیجه گرفت که جز فروریختن و در هم شکستن نظم مسلط موجود، هیچ امیدی به رهایی و رستگاری انسان از دام ستم های جاری بر انسان و انسانیت و تامین واقعی حقوق بشر وجود ندارد.
با تعریف نظام مسلط فعلی، حقوق بشر داریم تا حقوق بشر و غیر نظامی داریم تا غیر نظامی!
علی راحل- خبرگزاری جمهور
کد مطلب: 53313
سید جاوید "الطاف"
همانطرح ارایه شده قرن نوزده انګلیس که نسخه رویکرد و فورمول فاصله انداختن با استفاده از مجرای فرق و مذاهب دربین مسلمانان است. ثمره اش امروز کم کم به بار آمده و ما استفاده میکنیم در فکر آن نیست که شیرین باشد یا تلخ مهم آزار دادن مسلمانان است... تا باشد که در دقیقه نود باز هم ګول میخوریم
هیچ کشوری به مثل کشور همسایه مان ایران نمیتواند متحد، یکپارچه و بدون تعصبات مذهبی، نژادی، قومی و غیره باشد و هیچ کشور غربی هم به آن نفوذ کرده نمیتواند. چرا در آمریکا یک سیاهپوست رئیس جمهور میشود و هیچکس به مثل سابق اعتراضی ندارد؛ به نظر من باید مردم افغانستان باید در همه حال متحد و یکپارچه و در عین حال صادق باشند و بس!