۰

از جسارت جنگی طالبان، تا جنایت جنگی ناتو

يکشنبه ۱۲ میزان ۱۳۹۴ ساعت ۱۴:۵۶
از جسارت جنگی طالبان، تا جنایت جنگی ناتو

باراک اوباما؛ رئیس جمهوری امریکا می‌گوید وزارت دفاع این کشور تحقیقات کاملی را درباره حادثه حمله به شفاخانه پزشکان بدون مرز در قندوز آغاز کرده است.
اوباما گفت پیش از قضاوت قطعی درباره این "فاجعه"، منتظر نتایج این تحقیق می‌مانیم.
سازمان پزشکان بدون مرز می‌گوید دست کم ۱۹ نفر، از جمله ۱۲ تن از کارکنا ن این سازمان و ۷ بیمار، در حمله هوایی نیروهای امریکایی به شفاخانه شهر قندوز کشته شده‌اند.
شمار زخمی‌های این حمله که نیمه شب جمعه، روی داد، ۳۷ نفر اعلام شده است. سه کودک هم در میان کشته ها هستند و از سرنوشت شمار زیادی از بیماران و کارکنان شفاخانه اطلاعی در دست نیست.
این سازمان، این حمله را "وحشیانه" خوانده و آن را محکوم کرده است.
شورای حقوق بشر سازمان ملل هم می‌گوید حمله هوایی به شفاخانه شهر قندوز، ممکن است یک جنایت جنگی محسوب شود.
اشرف غنی هم گفته که نیروهای ناتو به دلیل بمباران شفاخانه قندوز «عذرخواهی» کرده‌اند.
ریاست جمهوری اعلام کرده که فرمانده ناتو درباره این واقعه توضیح داده؛ اما جزئیاتی از چگونگی این بمباران ارائه نداد.
با این وصف، هیچ توجیهی برای جنایت جنگی ناتو در قندوز وجود ندارد و این رویداد نیز درست در راستای آنچه تروریست های غارتگر طالبان بر سر قندوز و شهروندان بی دفاع این شهر آوردند، قابل ارزیابی است؛ به ویژه در حالی که تمام شواهد حاکی از آن است که این حمله، کاملا آگاهانه و پس از دریافت اطلاعات کافی و کامل از سازمان پزشکان بدون مرز انجام شده است و به صورت غیر معمولی طولانی و هدفمند بوده است.
سازمان پزشکان بدون مرز می گوید که این حمله پس از آن روی داد که این سازمان از طریق سامانه موقعیت یاب جی پی اس، اطلاعات و داده های مفصلی را در زمینه موقعیت این مرکز به نیروهای هوایی ناتو داده بود.
به گفته این سازمان، پس از این اقدام، این حمله انجام شد و ۳۰ دقیقه تمام ادامه داشت.
منابع غیر رسمی نیز آمار قربانیان این رویداد را بسیار بیشتر از این اعلام کرده اند؛ زیرا به گفته این منابع، در شرایط جنگی قندوز، شفاخانه متعلق به سازمان پزشکان بدون مرز، ظرفیت و خدمات پذیرش خود را تا چندین برابر حد استندرد بالا برده بود و حتی اتاق های اداری، آزمایشگاه، راهروها و محوطه شفاخانه نیز پر از زخمی های جنگ های اخیر شامل کودکان بودند.
با این حساب، بدیهی است که این حمله تلفات بسیار سنگینی در پی داشته و از مصادیق آشکار جنایت جنگی است.
این در حالی است که ناتو و نیروهای امریکایی با مشارکت در جنگ قندوز و پشتیبانی هوایی از نیروهای امنیتی افغان در برابر تروریست های طالبان، تلاش کردند، وجهه مخدوش نیروهای خارجی در نزد منتقدان و مردم افغانستان را ترمیم کنند و به این ترتیب، با استفاده از فرصتی که در پی تهدید و تجاوزگری طالبان در قندوز پدید آمد، سعی کردند، از انتقادهای صریح و گزنده نسبت به عملکرد این نیروها و فلسفه حضور آنها در افغانستان بکاهند؛ اما جنایت جنگی این نیروها در حمله به شفاخانه سازمان پزشکان بدون مرز، یکبار دیگر پرسش های جدی را در خصوص مأموریت ناتو و امریکا در افغانستان و انگیزه واقعی مشارکت نیروهای خارجی در نبرد قندوز مطرح کرد.
این جنایت جنگی نیروهای امریکایی، درست در شرایطی انجام شد که جامعه افغانستان، در پی جسارت جنگی بی سابقه تروریست های طالبان طی ۱۴ سال گذشته، در شوک و شگفتی به سر می برد.
با این حساب، این جنایت و آن جسارت، وضعیت تراژیک مردم مظلوم قندوز را آشکار کرد و نشان داد که آنها اگر امنیت و رهایی از این وضعیت را خواستار اند، دست کم از دو گروه باید قطع امید کنند: تروریست های طالبان و ضد تروریست های ناتو و امریکا.
در این میان، واکنشی که از سوی ریاست جمهوری در قبال این فاجعه غم انگیز، نشان داده شد، حتی به اندازه واکنش باراک اوبامای امریکایی هم رضایت بخش و واقع بینانه نبود.
آقای غنی بی هیچ توضیحی در توجیه این رویداد، به «عذرخواهی» نیابتی فرمانده خارجی بسنده کرده و دست کم این واقعیت را برای مردم افغانستان و خانواده های داغدیده از این جنایت، روشن نکرده است که فرمانده خارجی در توجیه این جنایت، چه توضیحی داده است که اشرف غنی را راضی کرده است.
محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *


Iran, Islamic Republic of
مزدوران و سگ های ایرانید شما ها
درود بر امریکا
پربازدیدترین