لزوم تشکیل اجماع ضد تروریزم

هنوز مردم فرانسه و بلجیم از غم حادثه تروریستی بیرون نیامده بودند که حادثه اورلاندو امریکا اتفاق افتاد و سپس تروریسم، میدان هوایی اتاترک ترکیه را مورد حمله قرار دارد. دیده میشود که پدیده تروریسم دیگر منحصر به مکان و زمان مشخصی نیست و برای تحقق بخشیدن اهداف خود دست به هرکاری میزنند. باید متوجه بود که تروریسم شکل جهانی به خود گرفته و باید کشورهای همپیمان جدی تر برای از بین بردن این پدیده دست به دست هم بدهند.
نظر به اسناد منتشر شده بعضی از کشورهایی که مورد حمله تروریست ها قرار دارند زمانی به شکل مستقیم یا غیرمستقیم، خواسته و یا ناخواسته از جمله حامیان تروریستان بوده اند .
بارها و بارها به کشورهائی که با کمکها و حمایتهای مختلف، آتش تروریسم را شعله ورتر می ساختند هشدار داده شده بود که روزی فرا خواهد رسید که این آتش دامن آن ها را نیز خواهد گرفت؛ دیدیم که همینطور هم شد. در شرایطی که کشورهای بزرگ و قدرتمندی مانند فرانسه، ‌امریکا و ترکیه به راحتی هدف اقدامات تروریستی قرار میگیرند و نمیتوانند مصونیت داشته باشند، دیگر عجیب و غیر منتظره نیست که کشورهایی همانند افغانستان و پاکستان که آنچنان قدرتمند نیستند راحت تر و سهل تر هدف اینگونه اقدامات قرار گیرند؛ زیرا برخی از کشورها، متاسفانه با پولهای هنگفت، ارسال اسلحه و تجهیزات نظامی و نیز تکنولوژی های پیشرفته جنگی به اقدامات تروریستی این آدمکشان حرفه ای کمک کرده و به این پدیده شوم دامن زده اند.
جهانیان باید این را درک کرده باشند که تروریسم دیگر حد و مرز و دوست و دشمن نمیشناسد و رحمی هم بر کشورهای بزرگ و کوچک نمیکند؛ میتوان گفت تروریسم به سوی جهانشمول شدن در حرکت است .
حال که این پدیده، شکل جهانی به خود گرفته بدون شک میتوان گفت یگانه راه حل آن مشارکت همه کشورها برای از بین بردن این پدیده است. معمولا حمایت از تروریسم از سوی هر کشوری دو جنبه اقتصادی و سیاسی را به دنبال دارد زیرا حامیان با تلاش شان در پی این هستند تا با حمایت این گروه به اهداف سیاسی شان برسند و یا هم با فروش مهمات و اسلحه اقتصاد کشورشان را رونق بخشند ولی تجربه نشان داده که اینگونه کشورها دیر یا زود خود قربانی پدیده دست ساخته خودشان خواهد شد که مهار کردن آن برای خودشان هم ناممکن خواهد بود .
کشورهای همپیمان در رابطه با مبارزه با تروریسم تحت پرچم سازمان ملل متحد باید شتابزده و عاجل، علیرغم اختلافاتی که ممکن است با یکدیگر داشته باشند دست به کار شوند و با تروریسم مقابله نموده و در از بین بردن آنها گامهای جدی بردارند .
سازمان ملل متحد هربار بعد از اینکه یک ابرقدرت مورد حمله تروریستی قرار میگیرد قطعنامه هایی با محتوای خیلی جدی صادر میکنند ولی از اجرایی شدن آن خبری نبوده و نخواهد داشت اکثراً این قطعنامه ها همراه با اهداف سیاسی خاص بوده نه مبارزه با تروریسم .
قطعنامه های قبلی همواره از کشوری که مورد حمله قرار گرفته یادآوری میکرد در حالیکه حالا به خوبی دیده میشود که هیج کشوری را نمیتوان مصون از این پدیده پنداشت و تروریسم واقعا به سوی جهانی شدن در حرکت است. شرایط روز بروز در حال متفاوت شدن است پس باید برای مهار آن هم متفاوت از قبل اندیشید و دنبال راه حل دایمی بود.
تروریسم دنبال مکان و زمان خاصی نیست و هدف آن صرفاً ایجاد وحشت است و بس. سازمان ملل باید از تمامی کشورهای همپیمان بخواهد تا بصورت جدی دست بکار شوند .

یکی از راه های مبارزه با تروریسم، نظارت بر فروش اسلحه توسط کشورها است که نباید با فروش آن تنها به دنبال منافع سیاسی و اقتصادی شان باشند و سازمان ملل خصوصا شورای امنیت باید همه کشورهای تولیدکننده اسلحه را تحت مراقبت داشته باشد و در این راستا به صورت جدی عمل کند .

همانطور که یادآور شدم تروریسم شکل جهانی به خود گرفته به همین ترتیب افراد و اعضای آن هم از کشورهای مختلف و متفاوت به نظر میرسد لذا همه کشورها باید مراقب این باشند تا اتباع شان وارد گروه های تروریستی نشوند که به عنوان مثال متیوان گفت که داعش یکی از گروه هایی است که اعضای ان از کشورهای اسیایی، اروپایی و غیره تشکیل شده است .
جهان روز بروز به جایگاه نا امن در حال تبدیل شدن است و اگر ابرقدرتها واقعاً میخواهند که جهان جای امن برای زندگی کردن باقی بماند همکاری همه جانبه آنها در راستای مبازره و از بین بردن تروریسم امر ضروری و حیاتی است؛ ‌در غیر آن این حملات اخیر که در کشورهای مختلف رخ داد دامن کشورهای دیگر را بدور ازینکه قدرتمند یا ضعیف ، فقیر یا هم غنی باشند خواهد گرفت .
مصطفی یوسفی- ارسالی به خبرگزاری جمهور