۰

آیا در روند گفتگوهای صلح بازنگری می شود؟

جمعه ۱۷ میزان ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۳۲
آیا در روند گفتگوهای صلح بازنگری می شود؟

نمایندگانی از شش ولایت جنوب و جنوب غرب کشور از عبدالله عبدالله؛ رییس اجرایی خواستند به مذاکرات صلح با پاکستان پایان دهد و این گفتگوها از آدرس دیگری دنبال شود.
آنها گفتند که پاکستان در گفتگوهای صلح صادق نیست و به جای آوردن صلح و ثبات بیشتر به دنبال خیانت در افغانستان است.
در خبرنامه ای که ریاست اجرایی منتشر کرده در مورد بدیل پاکستان اشاره ای نشده؛ اما گفته شده که آدرس اصلی گفتگوهای صلح، پاکستان نیست.
نمایندگانی از ولایات قندهار، هلمند، زابل، ارزگان، فراه و نیمروز که شامل نمایندگان مردم این ولایات در پارلمان، شورای ولایتی، ریش سفیدان، بزرگان قومی و زنان بودند، روز چهارشنبه در کابل با عبدالله عبدالله ملاقات کردند.
آنها گفته اند که پاکستان در طول تاریخ به افغانستان خیانت کرده و کابل نباید از این کشور انتظار صلح داشته باشد.
آقای عبدالله هم گفته که حکومت در مذاکرات صلح صادق است؛ اما همزمان تایید کرده که تلاش های حکومت در این راستا هنوز نتیجه نداشته است.
از قول آقای عبدالله گفته شده آنگونه که انتظار می رفت، حکومت به وظیفه خود عمل نکرده است.
در این میان، نباید از یاد برد که رویداد قندوز نه نخستین رویداد امنیتی است که کلیت روند صلح دولت اشرف غنی با تروریست های طالبان را از بنیاد زیر سؤال می برد و نه انتظار می رود آخرین آن باشد.
هر رویداد تروریستی که در کشور رخ می دهد، امتیازهای فراوانی از حساب صلح بی بنیاد دولت افغانستان با تروریست ها می کاهد، امیدهای اندک اولیه نسبت به این روند را از میان برمی دارد و دشواری ها و موانع تازه ای را در این مسیر قرار می دهد.
اینکه مقام های امنیتی و سیاسی کشور، پس از هر رویداد بزرگ تروریستی، انگشت اتهام را به سمت پاکستان نشانه می روند نیز به سهم خود، تاثیری عمیق و جدی بر روند به بن بست خورده صلح دارد.
اشرف غنی به عنوان کسی که در کانون محوری حمایت از ادامه روند صلح با تروریست های طالبان قرار دارد، بارها اذعان کرده است که صلح مورد نظر او، دو بخش مهم و تعیین کننده دارد: صلح با پاکستان و صلح با طالبان.
اما آنچه او در این میان کم دارد، چانسی است که این بیانات خردمندانه و کارشناسانه آقای رییس را توجیه کند.
وقتی پس از هر حمله مرگبار و ویرانگر تروریستی یا وقوع جنگ های خونین پی در پی در مناطق مختلف کشور، طالبان رسما و مستقیما مسؤولیت آنها را بر عهده می گیرند و مقام های امنیتی نیز پس از واقعه، همه تقصیرها را بر گردن پاکستان می اندازند و آن کشور را به طراحی، سازمان دهی و اجرای عملیات های تروریستی در افغانستان متهم می کنند، اینها همه از اعتبار و وجاهت مواضع اشرف غنی در زمینه صلح با طالبان و پاکستان می کاهد و او و روند صلح اش را با دشواری های تازه ای رو به رو می کند.
در این میان، نقشی که رویداد خونین قندوز ایفا کرد شاید بیش از هر زمان دیگری اداره به رهبری غنی را تحت فشار قرار داد.
روند صلح مورد نظر اشرف غنی و تیم او در ارگ ریاست جمهوری، اگر اساسا از پشتوانه های اجتماعی نیز برخوردار باشد، این پشتوانه ها حتما و لزوما می بایست در حوالی جنوبی و جنوب غربی کشور وجود داشته باشد؛ مناطقی که در دیدار اخیر نمایندگانی از ولایات قندهار، هلمند، زابل، ارزگان، فراه و نیمروز شامل نمایندگان مردم این ولایت ها در پارلمان، شورای ولایتی، ریش سفیدان محلی، بزرگان قومی و زنان با داکتر عبدالله، رسما امتیاز پشتیبانی از طرح صلح اشرف غنی با پاکستان و طالبان را پس گرفت و به این ترتیب، این روند بیش از هر زمان دیگری، بی ریشه، بی پشتوانه، غیر منطقی، از موضع ضعف و ذلت و در صورت ادامه، محکوم به شکست باقی ماند.
اینکه به زعم داکتر عبدالله، دولت در زمینه صلح، صادقانه عمل می کند یا نمی کند، در صورتی که به اذعان او، تاثیری در نتیجه نداشته باشد، به خودی خود، ادامه روند صلح را غیر عاقلانه می نماید و صداقت در فقدان عقلانیت، پیش از آنکه مفید باشد زیانبار است.
با این وصف، پرسش این است که آیا با توجه به اتفاقات اخیر و موضع گیری های ناشی از آن، دوسیه صلح، بازخوانی می شود؟
اگر بازخوانی می شود، چه کسی باید این بازخوانی را انجام دهد؟
رفتارشناسی ارگ نشینان و ابهام و چندگانگی در نیات و اهداف سیاستمردان مسلط بر دستگاه قدرت، نشانگر بازخوانی دوسیه صلح در آینده نزدیک نیست؛ اما این نکته مسلم است آنکه این بازخوانی را باید انجام دهد، اشرف غنی است نه هیچکس دیگر.
عبدالمتین فرهمند- خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین