من از ساخت مرکز دینی سعودی نگرانم؛ چون می بینم که هرسال در موسم حج، میلیونها کتاب برضد من و عقاید من نشر و توزیع می کنند. من نگرانم چون می ترسم کابل هم اسلام آباد شود....

تفاهمنامه احداث مرکز فرهنگی ملک عبدالله سعودی در کابل رسماً امضا شد.
براساس این قرارداد (که هزینه آن بصورت یک چک سفیدامضا شده می باشد) مرکز فرهنگی ملک عبدالله در تپه مرنجان شهر کابل با وسعت ۱۱۹ هزار متر مربع توسط یک شرکت سعودی ساخته خواهد شد. علاوه بر مدرسه دینی، مسجدی با گنجایش ۱۵ هزار نفر، خوابگاهی به ظرفیت ۵۰۰۰ نفر و سالون کنفرانس بزرگ و... نیز خواهد داشت.
سفیر عربستان در کابل، در جریان امضای این تفاهمنامه مدعی شد که این، یک مرکز اسلامی نمونه! در سطح منطقه خواهد بود که مردم در آن، مسائل اسلامی! را خواهد آموخت و سپس ادعا کرد که عربستان در جنگ برضد تروریسم قرار دارد!!
ظاهراً طرح ساخت این مرکز، در زمان ملک فهد مطرح شده بود اما به دلیل جنگهای داخلی افغانستان، ناکام ماند. قرارداد ابتدایی این مرکز دوسال قبل میان وزیر حج افغانستان و رئیس شئون اسلامی عربستان امضا شده بود.
مدیریت این مجموعه بزرگ، بر دوش یک شورای ده نفره خواهد بود که در رأس آن، رئیس شئون اسلامی عربستان، معین این اداره سعودی، سفیر عربستان در کابل و ۷ نفر از نمایندگان افغان خواهد بود. ریاست مالی و مصارف آن نیز مستقیما بر دوش یک عرب سعودی خواهد بود.

علاقمندی مراجع افغان از ساخت این مرکز چیست؟
مقامات افغانستان ساخت این مرکز را از دو بُعد می بینند: بُعد امنیتی و بُعد دینی؛
مقامات امنیتی امیدوارند با ساخت این مرکز، از سفر نوجوانان و علاقمندان تحصیل علوم دینی به پاکستان جلوگیری کنند. مدارس دینی پاکستان، طالب پرورش می دهند و انتحاری به افغانستان می فرستند. به باور آنان، با ساخت این مرکز در کابل، تا حدی می توان عناصر طالبان را مهار کرد و تسلط اطلاعاتی به این قضیه داشت.
اما برخی علمای دینی و مقامات متولی دینداری مردم می گویند که ساخت این مرکز به معنی تقویت نهادهای دینی، مبارزه با عناصر سکولار، بازسازی معنوی جامعه و نشر علوم شرعی و ثقافت و فرهنگ اسلامی است. آنان عربستان را بعنوان خادم حرمین شریفین می شناسند و ساخت یک مدرسه دینی را خدمت آنان به دین و متدینین افغان بر می شمارند.(مصاحبه جمعیت اصلاح با برخی علما)

هدف سعودی از ساخت این مرکز چیست؟
سیاست کلی عربستان سعودی بر دو نکته مهم استوار است: یکی گسترش قدرت سیاسی این کشور در منطقه و دیگری، ترویج آیدیالوژی سلفیت یا وهابیت در میان کشورهای اسلامی.
برهمین مبنا وقتی طالبان در افغانستان سقوط کرد، عربستان بسیار خشمگین شد و رویه گرم و مناسبات حسنه ای با نظام کنونی نگرفت. عربستان بعنوان یک کشور ثروتمند که میلیاردها دالر کمک های بلاعوض به برخی دولتها می کند، کمک قابل ملاحظه ای به دولت و مردم ما نکرده است. کمک های این کشور به افغانستان غالباً بطور غیر رسمی به برخی نهادها و طالبان دینی در مناطق قبایلی و دوردست و اطرافی بوده است.
مقامات و نظام سعودی، از معدود مراجعی بودند که نظام طالبان را در برابر جبهه مقاومت مردمی افغانستان به رسمیت شناختند و تاجایی که زور داشتند از آن گروه، حمایت سیاسی و مالی کردند. دست این کشور در کنار پاکستان، به خون مردم افغانستان آغشته است. هزاران اعراب در کنار هزاران پاکستانی، زیر بیرق طالبان، مردم مزار و یکاولنگ و شمالی و ... را قتل عام کردند. البته همه اینها مربوط به گذشته تلخ ماست. اما ابهام بزرگ کنونی، این است که چرا بعد از استقرار نظام منتخب مردم، عربستان از طالبان حمایت می کند؟
چرا تا حال مقامات سعودی، جنایات گسترده طالبان بر ضد مردم ما را محکوم نکرده اند؟ چرا فتوایی مبنی بر تحریم جنگ با دولت و مردم افغانستان از حلقوم ملاهای سعودی شنیده نشده است؟ چرا یکبار سعودی ها اعلام نکرده اند که انتحار بر ضد زن و کودک و غیرنظامیان افغان، حرام است؟
سفیر سعودی در مراسم امضای تفاهمنامه ی ساخت مرکز ملک عبدالله سعودی، مدعی شد که ما اسلام اعتدالی را تقویت می کنیم!! ... عربستان در جنگ با تروریزم قرار دارد!!.... اینها از کدام اعتدال می گویند؟؟ از جنگ با کدام تروریزم سخن می زنند؟؟؟
اینها در کنار اسرائیل با فلسطینی های بیچاره جنگیدند. اینها منابع مالی حمله اسرائیل به غزه را تأمین کردند. اینها سنگ بنای داعش را گذاشتند که هزاران جوان بیچاره را در عراق و سوریه، اعم از سنی و شیعه و کُرد و ایزدی به خاک و خون کشیدند. داعش را آنچنان فربه ساختند که مانند سگ هاری شد که بر پاچه خود سعودی ها حمله ور شد و آنگاه سعودی ها مجبور شدند تا به ائتلاف امریکایی ضد داعش بپیوندند. اینها مدام مذاهب اسلامی را تکفیر می کنند و پیروان مذاهب اسلامی را مشرک می شمارند.
آیا به طالبان و داعش باید اسلام اعتدالی گفت؟ پس اسلام تندرو کدام است؟
اگر واقعاً سعودی ها مسلمان معتدل هستند، تشیّع را تکفیر نکنند تا من نگران مدرسه شان نشوم؛ فارسی زبان ها را رافضی نگویند تا من از ملک عبدالله نترسم. اگر دنبال اعتدال هستند لطف کنند و فتوایی بر تحریم انتحار و تحریم کشتار زن و فرزند بی گناه ما بدهند. اگر معتدل هستند طالبان را به اعتدال دعوت کنند ورنه اگر مجاهد هستند فتوای جهاد را در سرزمین خودشان بدهند. در همان خاورمیانه ی عربی، هزاران نظامی امریکایی وجود دارد، بروند همانجا جهاد کنند و غازی شوند. یهود همانجاست، لخت و عور و امریکایی هم همانجاست. ما در افغانستان به قدر کافی مجاهد داریم و به قدر کافی جهاد کرده ایم؛ خدا قبولمان کند.
من از ساخت مرکز دینی سعودی نگرانم؛ چون می بینم که هرسال در موسم حج، میلیونها کتاب برضد من و عقاید من نشر و توزیع می کنند. من نگرانم چون می ترسم کابل، تبدیل به اسلام آباد شود. من تاحال با هیچ برادر حنفی ام مشکلی نداشته ام، با هیچ برادر پشتونم مشکلی نداشته ام، اما نگرانم که پای سلفیت، رشته پیوند من و برادرانم را بگسلاند.
من حق دارم نگران باشم چون با تیغ تیز همین دینداران اعتدالی، صدها نفر از اقوام من در سرمای زمستانِ یکاولنگ قتل عام شدند؛ آنان را فقط به قصد ثواب و کسب جنّت کشتند!
من نگرانم که دینداران اعتدالیِ مناطق قبایلی! به کابل سرازیر شوند و خوابگاه ۵۰۰۰ نفره مرکز ملک عبدالله را پر کنند. من نگران سیاستی هستم که مخلوط در دیانت سلفی می شود. راستش من از چک سفیدامضای خادم الحرمین می ترسم...
توجیهات مقامات دولتی مان، برای من قناعت بخش نیست. ما روزگار سختی را با اسلام اعتدالی! مورد حمایت عربستان سعودی گذرانده ایم.
من تاحال نشنیده ام که خادم حرمین شریفین من و برادرانم را جزو امت مسلمه خوانده و کشتار ما را نکوهش کرده باشد؛ پس وقتی نماینده اش در کابل می گوید که مرکز ملک عبدالله به مردم افغانستان، مسائل دینی می آموزد من باید بدانم که از کدام نگاه و از کدام دریچه؟ من وقتی می توانم نگران نباشم که ملک عبدالله و علمای سعودی اعلام کنند که شمال و جنوب و شیعه و سنی افغانستان همگی مسلمان و محترم هستند و ریختن خون افغانستانی ها، حرام است.
من نگران چکی هستم که هیچگاه برای آبادی و امنیت افغانستان امضا نشد و اکنون سفیدامضا شده است و خدا کند که روزگار اخوت و اتحاد دینی ما را سیاه نکند...

حسینی مدنی- خبرگزاری جمهور