۰

حکمتیار چه خوابی برای آینده افغانستان دیده است؟

سه شنبه ۲ جوزا ۱۳۹۶ ساعت ۰۰:۴۶
حکمتیار چه خوابی برای آینده افغانستان دیده است؟


استاد عطامحمد نور؛ والی بلخ از برخورد و اظهارات گلبدین حکمتیار؛ رهبر حزب اسلامی پس از آمدنش به کابل به شدت انتقاد کرد.
آقای نور در گفتگو با روزنامه واشنگتن پست، اظهارات اخیر حکمتیار را تحریک آمیز و برای آینده افغانستان خطرناک خوانده است.
او با آنکه از پیوستن حکمتیار به روند صلح استقبال کرد، گفته است:"به جای آن‌که حکمتیار به حکومت تسلیم شود به گونه‌ای برخورد می‌کند که گویا حکومت به او تسلیم شده است".
والی بلخ افزود: "ما باید به او کمی وقت بدهیم. در صورتی ‌که از خواب بیدار شد و اصول دموکراتیک را پذیرفت، هرکسی از او استقبال خواهد کرد؛ اما اگر به برخوردهای تحریک آمیزش ادامه بدهد برای آینده‌ افغانستان خوب نخواهد بود".

پیش از این داکتر عبدالله؛ رییس اجرایی و امرالله صالح؛ وزیر دولت در امور اصلاحات امنیتی نیز به شدت از موضعگیری های آقای حکمتیار انتقاد کرده بودند.
اگر اظهارات هشدارآمیز چهره های اثرگذاری مانند داکتر عبدالله، امرالله صالح و عطامحمد نور در باره موضع گیری های بحث برانگیز گلبدین حکمتیار را نیز نادیده بگیریم، چیزی از میزان خطرناک بودن این گونه اظهار نظرها و تأثیر مخرب و ویرانگر آن روی آینده صلح و ثبات و استقرار سیاسی در افغانستان، کاسته نخواهد شد.

به بیان روشن تر، اظهارات آقای حکمتیار در روزهای نخست بازگشت او به دنیای سیاست و رهایی اش از فرار و اختفا، نشان داد که او همچنان در برج عاج خود زندگی می کند و خواب هایی برای آینده افغانستان دیده است که با واقعیت های موجود و جاری در تناقض و تضاد قرار دارد.

آقای حکمتیار در اندیشه تعدیل قانون اساسی به منظور «اسلامی» سازی نظام سیاسی افغانستان است. این خواسته به خودی خود، خطرناک نیست؛ چه اینکه نظام سیاسی افغانستان دست کم بر پایه تعریفی که از آن در قانون اساسی شده است «اسلامی» هست و بر بنیاد همین قانون اساسی، هیچ حکمی نمی تواند در مغایرت با احکام اسلامی باشد؛ اما هراس از این بیانات حکمتیار زمانی شکل می گیرد که او خوانش خاص خود را از «اسلام» دارد و همان را نیز حق می شمارد و آن همان خوانشی است که در آن کشتار و انتحار و خشونت و ویرانگری و راه اندازی جنگ های داخلی برای اغراض جاه طلبانه و قدرت جویانه، کاملا مجاز و مشروع است و تروریزم تا زمانی که در خدمت این هدف باشد «جهاد» محسوب می شود؛ اما مادامی که این هدف، از مسیرهایی مانند مصالحه و سازش، قابل حصول باشد، تروریزم و کشتار غیر نظامیان و جنگیدن با دولت، محکوم و مذموم است!

خط و نشان هایی که آقای حکمتیار در گذشته و امروز، برای احزاب، سازمان های مؤثر سیاسی و جهادی و دولت مسلط، کشیده است نیز هرکدام به سهم خود، ثابت می کند که خواب های آقای حکمتیار، با واقعیت های عینی و جاری در افغانستان، فاصله ای عمیق دارد و همین موارد است که واکنش های هشدارآمیز شخصیت هایی مانند والی بلخ را برانگیخته است.

از این منظر، آنها کاملا حق دارند که نگران باشند؛ نگران اینکه حکمتیار دوران صلح، هیچ تفاوتی با گلبدین دوران جنگ ندارد و او همان خواب هایی را که در طول ۴۰ سال گذشته در کوهپایه های لغمان و ننگرهار و بیشه های امن تروریست های بین المللی در ایالت وزیرستان پاکستان، برای آینده افغانستان می دید، همچنان می بیند. این همان چیزی است که همه را نگران می کند؛ زیرا با توجه به این مهم، حکمتیار، صلح نکرده است تا از اهداف جاه طلبانه خود که ۴۰ سال بر سر آنها جنگید، دست کشیده باشد. او آمده است تا همان اهداف رویاپردازانه را این بار از مسیر مبارزه نرم مبتنی بر رویکرد تنش و تفرقه و تشنج سیاسی در کابل دنبال کند.

در این صورت بدیهی است که حکمتیار را باید مهار کرد و بر بلندپروازی های هماوردجویانه اش برای تصاحب و مصادره و انحصار کانون مرکزی قدرت و قومی سازی تمامیت خواهانه و دیکتاتورمآبانه آن، مسؤولانه لگام زد؛ در غیر آن، چیزی از میزان خطرآفرینی حکمتیار علیرغم بازگشت او به عرصه سیاست و صلح، نه تنها کاسته نخواهد شد؛ بلکه این بار با توجه به امکانات، امتیازها و زمینه های وسیع و نامحدودی که دولت مرکزی در اختیار او قرار داده است، چه بسا این خطر وجود دارد که او بسیار بیشتر از آنچه در عرصه جنگ گرم، به دست می آورد، در عرصه جنگ نرم، کسب کند؛ بنابراین، مبارزه برای مهار او در این عرصه، بسیار دشوارتر و سنگین تر از مبارزه و مهار او در نبردهای سخت خواهد بود.

عبدالمتین فرهمند- خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین