۰

نبرد کرکوک؛ یا استقلال یا جنگ داخلی

سه شنبه ۲۵ میزان ۱۳۹۶ ساعت ۲۲:۵۳
عملیات نیروهای عراقی برای کنترل شهر کرکوک در شمال شرق عراق از نیمه‌شب گذشته آغاز شد و این نیروها بدون آنکه با مقاومت جدی پیشمرگ‌های کرد روبرو شوند در عرض مدت کوتاهی به داخل شهر راه پیدا کردند.
نبرد کرکوک؛ یا استقلال یا جنگ داخلی
گزارش‌ها از کرکوک حاکی است که نیروهای دولتی عراق وارد مرکز شهر شده‌اند و ساختمان فرمانداری و دیگر ساختمان‌های دولتی را در اختیار گرفته‌اند.

عملیات نیروهای عراقی برای کنترل شهر کرکوک در شمال شرق عراق از نیمه‌شب گذشته آغاز شد و این نیروها بدون آنکه با مقاومت جدی پیشمرگ‌های کرد روبرو شوند در عرض مدت کوتاهی به داخل شهر راه پیدا کردند.
هم‌زمان با پیشروی سریع نیروهای عراقی، نیروهای حشد الشعبی نیز در کنار دولت عراق در برابر کردها قرار گرفته اند.
پیش از این نیروهای دولت مرکزی عراق فرودگاه، مهم‌ترین پایگاه نظامی و میادین نفتی در غرب و شمال غرب این شهر را به کنترل خود درآورده بودند.
منابع خبری اقلیم کردستان می‌گویند که نیروهای دولتی در تلاش اند راه‌های کرکوک به شهرهای اربیل و سلیمانیه را قطع کنند.

هدف از این عملیات که با همراهی گروه‌های شبه‌نظامی از جمله نیروهای بسیج مردمی انجام می‌شود، در اختیار گرفتن کنترل کامل این شهر نفت‌خیز اعلام شده است.

این در حالی است که همان زمان در سال ۲۰۱۴ که مسعود بارزانی؛ رییس اقلیم کردستان، از امکان استقلال این بخش از خاک عراق سخن گفته بود، بنیامین نتانیاهو؛ نخست وزیر رژيم اسراییل، نخستین کسی بود که واکنش مثبت نشان داد و صریحا از "فروپاشی منطقه ‌ای" در نتیجه جنگ شیعه و سنی سخن گفت و از استقلال کردستان حمایت کرد.

از دیرباز به اینسو استعمار تلاش کرده است کشورهای عربی و خاور میانه ای را از مسیر کوچک کردن، تجزیه و تلاشی و تضعیف قدرت دولت های مرکزی، مطیع و گوش به فرمان خویش قرار دهد.
چرچیل؛ نخست وزیر سابق انگلیس گفته بود که «با یک حرکت قلم، اردن را به وجود آوردم!» هم او بود که می گفت در خصوص ایجاد تحولات سیاسی و جغرافیایی در سرزمین های عربی با هیچکس از جمله خود اعراب، مشورت نمی کند.
این همان چیزی است که اکنون در خاور میانه از سوی استعمارگران نوین جریان دارد.

نتانیاهو، البته ترامپ یا مکرون یا مرکل و... نیست که برای موضع گیری های سیاسی اش، نیازمند ملاحظه کاری، محافظه کاری و مخفی کاری باشد. او نیاز به رابطه با هیچ کشور عربی یا اسلامی ندارد؛ زیرا رژیم اسراییل بیمه امریکاست و به همین دلیل در برابر هیچ مرجع بین المللی، پاسخگو نیست و در قبال مواضعی که می گیرد نیز از هیچ چیزی هراس ندارد. اسراییل در میزان محبوبیت جهانی نیز چیزی برای از دست دادن ندارد. به همین دلیل، امریکا و بسیاری دیگر از قدرت های غربی، غالبا حرف های اصلی خود درباره اعراب، عراق، سوریه و ایران و... را از زبان رژیم اسراییل می زنند.

حمایت اسراییل از تجزیه کردستان عراق و پیش بینی نتانیاهو در خصوص تجزیه های دیگری در منطقه، آشکارا نشان دهنده آن است که تجزیه در حال حاضر، استراتژی توطئه آمیز اصلی قدرت های بزرگ، علیه کشورهای اسلامی است. یک عراق متحد و منسجم، یک سوریه یکدست و دارای قدرت مرکزی قوی مسلح به سلاح های استراتژیک، یک ایران مجهز به توانمندی موشک های بالستیک و یک لبنان دارای دولت مشروع و مورد حمایت همه گروه ها، کابوس های ترسناکی برای اسراییل و قدرت های حامی این رژیم است.

امریکا و قدرت های دیگر همسو با آن، خاور میانه را به گونه ای نقشه بندی می کنند که منافع، امنیت، سلطه و سروری حد اکثری اسراییل را فراهم کند و راه رسیدن به چنین هدفی، تجزیه و تلاشی سرزمین های اسلامی به حاکمیت های ضعیف، کم قدرت، بی بنیاد و به شدت وابسته به حمایت های غرب است.

اسراییل از کردستان مستقل حمایت می کند، ترکیه و عربستان و قطر و امریکا هم از به اصطلاح «دولت اسلامی» به رهبری داعش حمایت خواهند کرد و در این میان، این اداره بغداد است که از دو سو ناگزیر است درگیر پاسخ دادن به حملات تروریستی داعش و تلاش های توسعه طلبانه کردها باشد و هیچگاه به یک دولت نیرومند و قوی شیعی تبدیل نشود.

در سوریه هم همین سناریو روی دست استگ زیرا روشن نیست که پس از سقوط داعش در رقه، انرژي و قدرت نظامی کردهای مورد حمایت امریکا، صرف چه هدفی خواهد شد. به این ترتیب، استعمار نو به خاور میانه بازمی گردد و کشورهای عربی میان قدرت های غربی، تقسیم می شوند؛ الگویی که پیش از این نیز شاهد آن بوده ایم.
اگر دولت های مرکزی به کمک متحدان منطقه ای خود، اجازه عملیاتی شدن این نقشه توطئه آمیز را ندهند –مانند آنچه اکنون در کرکوک جریان دارد- جنگ داخلی، گزینه بعدی است. اسراییل و غرب آماده اند تا با استفاده از منابع دالرهای نفتی اعراب و نیروی انسانی ارزان مسلمانان، سال های سال آتش جنگ های داخلی در سرزمین های اسلامی را افروخته نگه دارند تا به این ترتیب، همان هدفی که قرار بود از طریق تجزیه و کوچک کردن کشورهای مسلمان به دست آید، از مسیر جنگ های داخلی، محقق شود.

محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین