راه بی پایان کاریابی؛ فارغان دانشگاه از نبود زمینه‌های کاری شاکی اند

شماری از فارغان دانشگاه‌ از نبود زمینه‌های کار شکایت کرده می‌گویند که فساد و خویش خوری‌ها در حکومت، زمینه‌های کاری را از آنان گرفته است.

به گزارش خبرگزاری جمهور؛ مامور شده‌ام تا گزارشی در زمینه نخستین دغدغه‌های پس از فارغ التحصیلی، فارغین دانشگاه تهیه کنم. وسایل در دست داشته‌ای خبرنگاری‌ام را برمی‌دارم و روانه‌ کوچه و پس کوچه‌های شهر کابل می‌شوم. تهیه‌ گزارشی با این موضوع، آنهم در شهر کابل دشواری زیادی ندارد. من اما از هرجا، دور و اطراف دانشگاه کابل را برای تهیه گزارشم ترجیح می‌دهم. جایی که هفده دانشکده دارد و سالانه حداقل بیش از دو هزار فارغ التحصیل دارد.

دروازه‌ ورودی دانشگاه کابل می‌رسم و با شماری زیادی از دانشجویان و دانش آموختگان این دانشگاه روبرو می‌شوم.

پسری در گوشه‌ای ایستاده و ورق‌های نیز در دست دارد. با خودم فکر می‌کنم، این شاید یکی از پاسخ دهندگان چند پرسشی که برای تهیه‌ گزارشم آماده کرده‌ام، باشد.

سلام می‌دهم و او نیز با لبخند پاسخ " علیکم " می‌دهد. می‌پرسم کی هست؟ و اینجا ( در دروازه ورودی دانشگاه کابل ) چه کار می‌کند؟

می‌گوید؛ اسمش ظاهر است و ظریف تخلص می‌کند. سال پار از دانشکده خبرنگاری دانشگاه کابل فارغ التحصیل شده و اکنون برای طی مراحل نمودن برخی از اسنادش دوباره به دانشگاه کابل مراجعه کرده است.

وقتی از او در زمینه نخستین دغدغه‌ پس از فراغتش می‌پرسم؛ چنین می‌گوید " اولین دغدغه کار است که جایی برایم کار پیدا کنم".

او از فساد و خویش خوری‌های که به گفته‌ خودش در درون ادارات دولتی جریان دارد، لب به شکایت گشوده، می‌گوید" فساد و قانون شکنی و خویش خوری سبب شده که اشخاص متخصص بیکار باشد.

کسی که واسطه دارد در یک اداره دولتی کار می‌کند و درعین حال درچند جای خصوصی هم کار می‌کند".

با این حال، با ظاهر خداحافظی می‌کنم و اینبار سراغ دختری را می‌گیرم که تازه در جمع منتظران ورود به دانشگاه کابل، پیوسته است.

او می‌گوید که نخستین، دغدغه‌‌اش پیدا کردن کار در محلی که خالی از فساد اداری و اخلاقی باشد، هست. زهره شیخ زاده فارغ التحصیل رشته زبان و ادبیات دری دانشگاه کابل است و به تازگی ازین رشته سند فراغت گرفته است.

او می‌گوید که یافتن محیط سالم کاری در شرایط کنونی برای دختران از بزرگترین دغدغه‌های شان است. زهره در این زمینه به خبرگزاری جمهور گفت " برای زنان بزرگترین دغدغه می‌تواند یافتن مکان مناسب برای کار باشد، چون به خاطر فساد‌های اخلاقی که در ادارات؛ مخصوصا در ادارات دولتی وجود دارد، خانواده‌ها اجازه کار در بیرون از خانه را نمی‌دهند و حتی اگر خانواده‌ها اجازه دهند، خود زنان از کار درین مکان‌ها هراس دارند، بنا یافتن محیط سالم کاری برای ما خیلی مه است".

او از حکومت می‌خواهد که اگر در زمینه ایجاد محیط سالم کاری برای زنان تلاش کند، در واقع " کمک بزرگی" به آنان کرده است.

در دروازه ورودی دانشگاه کابل، پر است، از دانشجو و دانش آموخته، یکی به دنبال سند و دیگری به دنبال، ختم کارهای پایان‌نامه و غیره.

در حالی‌که بسیاری از آنان دغدغه‌های برای پیدا کردن کار دارند اما شماری از آنان خواسته‌های به جانب حکومت مطرح می‌کنند.

آرزو انصاری اضطرابی فارغ التحصیل رشته خبرنگاری دانشگاه کابل دلایل کاهش زمینه‌های کاری را عدم شایسته سالاری، تسلط فرهنگ واسطه، پول و تعصب عنوان می‌کند.

او از حکومت می‌خواهد که در برابر فساد مبارزه جدی نموده و در زمینه برچیده شدن، فساد، قوم گرایی و جاگزینی فرهنگ تخصص گرایی به جای فرهنگ مصلحت اندیشی تلاش کند.

او در گفتگوی با خبرگزاری جمهور می‌گوید که یافتن کاری در عرصه‌ خبرنگاری و ادامه درس در مقاطع بالاتر تحصیلی از جدی ترین دغدغه‌های پس از فارغ التحصیل شدنش است.

هرچند، حکومت وحدت ملی همواره از ایجاد زمینه‌های کاری برای فارغین دانشگاه سخن گفته است اما حبیب نواندیش فارغ التحصیل دانش آموخته رشته فزیک، به خبرگزاری جمهور می‌گوید که حکومت هیچ گونه تلاشی در زمینه ایجاد کار و تحصیل به آنان نکرده است.

وی تاکید می‌کند که حکومت باید امنیت سرتاسری را تامین نموده و مردم را به تحصیل و سرمایه گذاری داخلی تشویق کند.

طاهره ابراهیمی فارغ التحصیل رشته کمپیوتر ساینس دانشگاه کابل، نیز از نبود زمینه‌های کاری شکایت کرده می‌گوید که این موضوع سبب شده تا بسیاری‌ها، افغانستان را ترک کند. وی از حکومت می‌خواهد که در زمینه ایجاد کار و کاریابی برای جوانان تلاش کند.

همزمان با این برخی از فارغین دانشگاه می‌گوید که آنان برای دریافت کار در چندین جای فورم خانه پری نموده و یا هم خلص سوانح شان را فرستاده اما فساد گسترده و ناکارآمدی حکومت سبب شده است تا آنان همچنان بی کار باشند.

نور علی نوری که سال پار از دانشگاه کابل فارغ التحصیل شده می‌گوید که او پس از چندین بار مراجعه کردن به ادارات دولتی، اکنون به همه‌ پروسه‌های اعلام کار دولتی بی باور شده است.

او دولت را به فریب دادن مردم متهم کرده می‌گوید " دولت ما فاسد ترین و ناکار آمد ترین دولت است که کوچکترین اقدام در قبال ملت و کشور ما ندارد که هیچ و حتی نمی‌تواند کوچکترین زمینه را برای مردم مساعد کنند. دولت تنها کاری که می‌تواند، این است که مردم را فریب دهد و سیاست‌های مزخرف و گنده کاری‌های شان را هر روز بروز دهند و دل مردم را از دولت و حکومت و قانون سیاه کند".

سالانه هزاران تن از دانشگاه‌های افغانستان فارغ التحصیل می‌شوند. کار و ادامه تحصیل، از جدی ترین دغدغه‌های فارغان دانشگاه است. دغدغه‌های که رسیدن به آن در شرایط حکومتداری افغانستان، حداقل برای آنانی که تازه فارغ التحصیل شدند؛ گذر از هفت خوان رستم است.

عبدالاحد فقیری- خبرگزاری جمهور