تا پایان سال ۲۰۱۵ هند فقیرترین کشور جهان بوده است به گونه‌ای که ۲۴ فیصد از کل نفوس فقیر جهان در این کشور زندگی می‌کرده‌اند. پس از هند، نیجریا با ۱۲ فیصد، جمهوری دموکراتیک کنگو با ۷ فیصد، اتیوپی با ۴ فیصد و بنگلادیش با ۳ فیصد، بیشترین شمار جمعیت فقیر را در بین کشورهای جهان داشته‌اند.
از طرف دیگر منطقه صحرای آفریقا با جا دادن ۳۳ فیصد کل جمعیت فقیر جهان، ریکارد دار بوده است و جنوب آسیا با ۶ فیصد، آمریکای جنوبی با ۴ فیصد و خاورمیانه با ۳ فیصد در رده‌های بعدی قرار گرفته‌اند. اروپا و آسیای مرکزی و آمریکای شمالی با تنها ۱ فیصد جمعیت فقیر، کمترین میزان فقر را در بین نقاط مختلف جهان تا پایان سال ۲۰۱۵ داشته‌اند.
به گفته بانک جهانی، امید زیادی برای رسیدن جمعیت در خط فقر مطلق به ۳ فیصد کل جمعیت جهان تا افق ۲۰۳۰ وجود دارد هر چند که با توجه به وجود ۷۳۶ ملیون نفر در خط مطلق فقر تا پایان سال ۲۰۱۵، کارهای زیادی برای انجام دادن باقی مانده است.
انتظار می‌رود به لطف رشد سریع اقتصادی در دو کشور هند و بنگلادیش، خط فقر مطلق در این کشورها تا پایان سال ۲۰۳۰ میلادی به طرز چشمگیری کاهش یابد اما نگرانی‌های جدی از توانایی کشورهای آفریقایی در کاهش فقر و افزایش درآمد شهروندان خود وجود دارد.
طبق تعریف بانک جهانی، هر فردی در جهان که درآمد روزانه کمتر از ۱.۹۰ دالر داشته باشد، در وضعیت فقر مطلق قرار دارد.
