هیچ مقام مرکزی یا محلی در واکنش به اعلامیه رسمی گروه طالبان مبنی بر ساقط کردن هلیکوپتر ارتش در هلمند از «مجازات سخت» سخن نمی گوید؛ همان مجازاتی که اشرف غنی رأسا درباره رویداد بهسود از آن سخن گفت و با تکیه بر کینه کوچیانه اش از آن مردم، آن را با استفاده بی رحمانه از نیروهای ملی برای فرونشاندن عقده های قومی اش به کار بست.

گفته می‌شود در نتیجه سقوط هلیکوپتر ارتش در هلمند، سه نفر کشته‌ شده‌اند. وزارت دفاع ملی اما همچنان ادعای گروه طالبان مبنی بر ساقط کردن این هلیکوپتر ارتش را رد کرده می‌گوید که هیچ‌نشانه‌ای از هدف قرار گرفتن این هلیکوپتر توسط طالبان وجود ندارد.
 
وزارت دفاع در اعلامیه‌ای گفته‌است که این چرخبال حوالی ساعت 6:30 شب گذشته در ولسوالی نهر سراج ولایت هلمند بر اثر مشکلات فنی «نشست اضطراری» کرده‌است.
 
اعلامیه افزوده که در جریان نشست اضطراری این چرخبال سه تن از نیروهای امنیتی کشته شده‌اند.
 
این در حالی است که گروه طالبان طالبان ادعا کرده‌ که یک هلیکوپتر ارتش را در ولایت هلمند سرنگون کرده‌است.
 
طالبان در اعلامیه‌ای مدعی شده‌اند که جنگجویان این گروه ناوقت دیروز (چهارشنبه، ۱۱حمل) یک هلیکوپتر بلک‌هاک ارتش را در ولایت هلمند سرنگون کرده‌اند که در نتیجه آن چهار نفر کشته شده‌اند.
 
اگرچه همانگونه که وزارت دفاع هم مدعی شده، هیچ نشانه ای وجود ندارد که هلیکوپتر ارتش در هلمند توسط طالبان ساقط شده باشد. با این حال، هیچ نشانه ای هم ارائه نشده که ادعای وزارت دفاع درباره فرود اضطراری این هلیکوپتر، درست باشد.
 
از سوی دیگر، پرسش این است که یک هلیکوپتر چگونه فرود اضطراری می کند که در آن سه نفر کشته می شوند؟ اگر این فرود منجر به سقوط نبوده، پس چرا موجب مرگ سه سرنشین هلیکوپتر شده است؟
 
نکته مهم تر اینکه هم در رویداد بهسود عبدالغنی علیپور، مسئولیت ساقط کردن هلیکوپتر ارتش را پذیرفت - اگرچه او بعدا این ادعا را پس گرفت و گفت که نیروهایش اقدام به سرنگونی چرخبال ارتش نکرده اند – و هم در رویداد هلمند طالبان رسما اعلامیه داده و اعلام کرده اند که هلیکوپتر ارتش را ساقط کرده اند.
 
با این حال، در مورد اول، وزارت دفاع، بدون آنکه تحقیق کند، صحت و سقم رویداد را مورد ارزیابی قرار دهد و بعد تصمیم به مجازات عوامل آن بگیرد، بهسود را از زمین و هوا آماج عملیات انتقام جویانه قرار داد و در این زمینه از رییس جمهور تا معاون اول او، سرپرست وزارت دفاع، مشاور امنیت ملی، فرمانده قول اردوی تندر و شماری از نمایندگان فاشیست و قوم گرای پارلمان، یکصدا و متحد اعلام کردند که علیپور، یاغی و باغی و دزد و رهزن و غیر مسئول و تروریست است و باید کشته یا دستگیر شود.
 
در مورد دوم اما سقوط هلیکوپتر در حوزه مأموریت سمیع سادات؛ فرمانده قول اردوی تندر اتفاق افتاده است؛ همان کسی که در واکنش به رویداد بهسود گفته بود که علیپور و هواداران و حامیانش را مثل سگ های دیوانه در هر نقطه کشور، شکار می کند. آقای سادات ولی درباره رویداد دوم، کاملا سکوت کرده؛ زیرا طالبان پشتون‌تبار شاید «دیوانه» باشند؛ اما «سگ» نیستند تا شکار شوند!
 
درباره بهسود حتی یکی از معاونان داوود سلطان‌زوی؛ مجسمه فساد و فاشیزم در شهرداری کابل در حساب توییتر خود رسما این رویداد را به جنگ دو قوم، تقلیل داد و اعلام کرد که «هزاره دشمن است». البته این موضع گیری تنها محدود به او نماند و از شهروندان عادی تا کارمندان اجیر سازمان های خارجی، به رویداد بهسود به عنوان مساله ای قومی نگاه کردند و بر لزوم سرکوب و نابودی علیپور و نیروهایش تأکید کردند و چشم خود را بر کشتارها، جنایت ها، چپاول ها و بدرفتاری هایی که در پوشش این عملیات صورت گرفت، به طور کامل بستند.
 
درباره رویداد هلمند اما وزارت دفاع با تمام عرض و طول خود ایستاده و پیوسته از تریبون های مختلف بیانیه می دهد که ماجرا، سقوط و سرنگونی نبوده و نشست اضطراری به دلایل فنی است که البته سه کشته هم داشته است!
 
هیچ مقام مرکزی یا محلی در واکنش به اعلامیه رسمی گروه طالبان مبنی بر ساقط کردن هلیکوپتر ارتش در هلمند از «مجازات سخت» سخن نمی گوید؛ همان مجازاتی که اشرف غنی رأسا درباره رویداد بهسود از آن سخن گفت و با تکیه بر کینه کوچیانه اش از آن مردم، آن را با استفاده بی رحمانه از نیروهای ملی برای فرونشاندن عقده های قومی اش به کار بست.
 
البته به فرض اینکه ادعای وزارت دفاع درست باشد و هلیکوپتر ارتش در هلمند به دست طالبان ساقط نشده باشد، آیا طالبان، پیش از این هیچ هلیکوپتری را ساقط نکرده اند؟ آیا آنها جان ده ها هزار نیروی ارتش و پولیس و امنیت ملی را نگرفته اند؟ چرا هیچکس از آنها انتقام نمی گیرد؟ چرا کوچک و بزرگ یک قوم، متحد شدند تا علیپور را از پهنه روزگار، محو کنند؛ اما طالبان چون از همان قوم هستند، نه تنها مجازات نمی شوند، بلکه جرم شان لاپوشانی و انکار می شود و جنایت های شان کاملا نادیده گرفته می شوند؟
 
نرگس اعتماد - جمهور