بسیاری از تحقیقات نشان می‌دهد که چگونه شرایط زندگی، کار، یادگیری و بازی افراد بر صحت آن‌ها، به ویژه قلب و مغز، تأثیر می‌گذارد. یک عنصر اساسی در این عوامل صحت اجتماعی است که دارای زیر عواملی مانند امنیت مسکن است. دسترسی به غذا‌های سالم، حمل و نقل و مراقبت‌های صحی ؛ فرصت‌های فعالیت بدنی و قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها و صدا. فقدان ایمنی عمومی، بی نظمی اجتماعی و قرار گرفتن در معرض سطح بالایی از جرایم خشن نیز با افزایش خطر سکته مغزی مرتبط است، که می‌تواند به طور بالقوه باعث افت شناختی شود.
داکتر مصطفی حسین، استاد صحت عمومی جوزف جی. زیلبر در دانشگاه ویسکانسین-میلواکی گفت: "همه این عوامل در کنار هم باعث افزایش آسیب پذیری فرد در برابر بیماری‌های قلبی عروقی، به ویژه در محله‌های محروم می‌شوند. "
یک مطالعه که در سال ۲۰۱۷ در مجله امریکایی اپیدمیولوژی منتشر شد نشان داد افرادی با وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین ۶۰ ٪ بیشتر در معرض خطر حمله قلبی یا سکته مغزی هستند.
تحقیقات دیگر که در مجله Stroke منتشر شده، نشان می‌دهد افرادی که با سه مورد یا بیشتر از این عوامل اجتماعی زندگی می‌کنند تقریباً ۲.۵ برابر بیشتر در معرض سکته مغزی هستند. گزارش سال ۲۰۲۰ در ژورنال Circulation: کیفیت قلب و نتایج به این نتیجه رسیده است که زندگی در مسکن بی کیفیت، در افراد سالخورده، خطر بیماری قلبی را افزایش می‌دهد. انجمن قلب امریکا در دستورالعمل‌های پیشگیری از سال ۲۰۱۹، که به طور مشترک با کالج قلب و عروق امریکا صادر شده است، گفته است که این نابرابری‌های اجتماعی، تعیین کننده خطر هستند و می‌توانند به اندازه دارو‌ها و تغییر سبک زندگی بر صحت قلب تأثیر بگذارند.
اما چه باید کرد؟ به نظر می‌رسد پیاده روی روزانه، تغییر رژیم غذایی، استفاده از روش‌هایی مانند مراقبه و مواردی مشابه می‌توانند در بهبود شرایط افراد و کاهش خطرات زندگی در محله‌های نامناسب موثر باشد.
