توضیح: متن ذیل بخش دوم اعلامیه مطبوعاتی شورای عالی امامیه افغانستان است که طی کنفرانس مطبوعاتی در حضور گسترده رسانه‌ها ایراد گردید:
…. جامعه تشیع افغانستان در تاریخ پر فراز و فرود کشور نقش اساسی و موثر خودرا در جهادعلیه متجاوزین بیگانه، مداخلات خارجی، انتقاد از سیاست حذف غیر اسلامی و غیر ملی حکومت ها و همچنان در زمینه علم، بازسازی ونوسازی ایفا نموده است. تشیع همواره اهل مدارا و همپذیری و زندگی مسالمت آمیز بوده و همیشه علم و تجربه و توان خود را برای سازندگی و اخوت اسلامی و برادری گذاشته اند.
هم اکنون نیز ما بر این باور هستیم که باید اعتمادسازی شود؛ بین همه اقشار و اقوام و پیروان مذاهب در داخل افغانستان. اعتمادسازی بین حکومت و ملت. همه مردم افغانستان احساس کنند که تبعیض و تعصب وجود ندارد. باید احساس امنیت و آرامش و تعلق خاطر پیدا کنند. این اعتمادسازی مربوط به بزرگان امارت اسلامی است که چگونه عمل می کنند. اعتماد ملت به نظام حاکم، یقینا موجب استواری و ماندگاری نظام خواهد بود. ما در اینجا بعنوان آدرسی از جامعه تشیع افغانستان مطالبات خویش را ذیلا اعلام میداریم:
1- در تدوین قانون اساسی جدید، لازم است تا نخبگان همه اقشار و اقوام و مذاهب زیر یک چتر واحد حضور داشته باشند و در تدوین قانون اساسی بصورت مستدل و مؤثر سهیم باشند. لذا برای تهیه مسوده قانون اساسی علما و نخبگان جامعه تشیع در کنار بزرگان اهل سنت سهم فعال و مؤثر داشته باشند. مسائل اختلافی خصوصا در حوزه فقه نیز که در قانون اساسی تبارز می یابد می باید حضوراً میان علمای امارت اسلامی با علمای تشیع در فضای اخوت دینی مورد بررسی قرار گیرد.
2- افغانستان کشور همه ی اقوام و پیروان مذاهب اسلامی است. باید همه این تکثرهای قومی و مذهبی به رسمیت شناخته شوند. این تکثرها می توانند پایه های استحکام کشور و عزت اسلامی وملی ما باشند. ما از تمامی ارکان و بزرگان امارت اسلامی افغانستان انتظار داریم تا بر رسمیت مذهب جعفری و قانون احوال شخصیه اهل تشیع مثل سابق صحه گذاشته و رسما اعلام بدارند که مذهب جعفری همانند مذهب حنفی، جزو مذاهب رسمی کشور می باشند.
3- نظام همه شمول بدون دخالت خارجی ها ایجاد شود. همه ی مردم افغانستان باید خود را در آیینه نظام اسلامی و ملی خود ببینند. تشیع افغانستان باید در تمامی ارکان نظام از صدر تا ذیل حضور داشته باشند. لذا نخبگان و نمایندگان مردم تشیّع باید در شورای عالی رهبری نظام، رهبری قوه اجرائیه، رهبری قوه قضاییه و در ساختار قوه تقنینیه حضور موثر داشته و علمای شیعه نیز در شورای علما و کمیسیون های دینی و فقهی حضور داشته باشند.
4- دشمنان مردم افغانستان و دشمنان اسلام اصیل و اعتدالی در پی کشتن و ترور و انتحار در میان مسلمانان است. در مسجد و منبر و مراکز دینی و فرهنگی و آموزشی و در اجتماعات مردمی دست به کشتار می زنند. نمونه اش کشتار در مساجد شیعه و سنی است. ما خواستار تأمین امنیت این مراکز خصوصا مراکز شیعی هستیم که غالباً تحت تهدید قرار دارند. خواست ما از بزرگان امارت اسلامی اینست که امنیت این مراکز را تامین نمایند.
در پایان باید گفت که دشمنان داخلی و خارجی ما در پی نفاق افکنی و شرارت پیشگی هستند. دشمنان وطن ما هرگز نمی خواهند جنگ و برادرکشی درکشور ختم شود و مردم مظلوم ما روی خوشی و آرامش را ببینند. بر همه ما اعم از حکومت و ملت فرض است که بهانه های نفاق افکنی و وپراکندگی را از بین ببریم ولازم است که مصداق آیه شریف "انّماالمومنون اخوه فااصلحوا بین اخویکم..." اخوت و صلح و همپذیری را در جامعه استحکام ببخشیم.
باید بهانه های نفاق افگنی را از دست دشمنان وطن بگیریم و متحدانه به سمت بازسازی های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی گام برداریم و این میسر نخواهد شد مگر با به رسمیت شناختن تکثرها، همپذیری، مشارکت و ایجاد نظام اسلامی وملی با دامنه وسیع. اکنون این مسائل متوجه بزرگان امارت اسلامی است که چه راه و روشی را در پیش می گیرند. انتظار ما از آنها اینست که راههایی که دیگران به خطا رفته اند را نروند و از این فرصت برای اعتمادسازی و همپذیری استفاده کنند.
۲۰ جدی ۱۴۰۰ مصادف با ۶ جمادی الثانی ۱۴۴۳ شورای عالی علمای امامیه افغانستان
…. جامعه تشیع افغانستان در تاریخ پر فراز و فرود کشور نقش اساسی و موثر خودرا در جهادعلیه متجاوزین بیگانه، مداخلات خارجی، انتقاد از سیاست حذف غیر اسلامی و غیر ملی حکومت ها و همچنان در زمینه علم، بازسازی ونوسازی ایفا نموده است. تشیع همواره اهل مدارا و همپذیری و زندگی مسالمت آمیز بوده و همیشه علم و تجربه و توان خود را برای سازندگی و اخوت اسلامی و برادری گذاشته اند.
هم اکنون نیز ما بر این باور هستیم که باید اعتمادسازی شود؛ بین همه اقشار و اقوام و پیروان مذاهب در داخل افغانستان. اعتمادسازی بین حکومت و ملت. همه مردم افغانستان احساس کنند که تبعیض و تعصب وجود ندارد. باید احساس امنیت و آرامش و تعلق خاطر پیدا کنند. این اعتمادسازی مربوط به بزرگان امارت اسلامی است که چگونه عمل می کنند. اعتماد ملت به نظام حاکم، یقینا موجب استواری و ماندگاری نظام خواهد بود. ما در اینجا بعنوان آدرسی از جامعه تشیع افغانستان مطالبات خویش را ذیلا اعلام میداریم:
1- در تدوین قانون اساسی جدید، لازم است تا نخبگان همه اقشار و اقوام و مذاهب زیر یک چتر واحد حضور داشته باشند و در تدوین قانون اساسی بصورت مستدل و مؤثر سهیم باشند. لذا برای تهیه مسوده قانون اساسی علما و نخبگان جامعه تشیع در کنار بزرگان اهل سنت سهم فعال و مؤثر داشته باشند. مسائل اختلافی خصوصا در حوزه فقه نیز که در قانون اساسی تبارز می یابد می باید حضوراً میان علمای امارت اسلامی با علمای تشیع در فضای اخوت دینی مورد بررسی قرار گیرد.
2- افغانستان کشور همه ی اقوام و پیروان مذاهب اسلامی است. باید همه این تکثرهای قومی و مذهبی به رسمیت شناخته شوند. این تکثرها می توانند پایه های استحکام کشور و عزت اسلامی وملی ما باشند. ما از تمامی ارکان و بزرگان امارت اسلامی افغانستان انتظار داریم تا بر رسمیت مذهب جعفری و قانون احوال شخصیه اهل تشیع مثل سابق صحه گذاشته و رسما اعلام بدارند که مذهب جعفری همانند مذهب حنفی، جزو مذاهب رسمی کشور می باشند.
3- نظام همه شمول بدون دخالت خارجی ها ایجاد شود. همه ی مردم افغانستان باید خود را در آیینه نظام اسلامی و ملی خود ببینند. تشیع افغانستان باید در تمامی ارکان نظام از صدر تا ذیل حضور داشته باشند. لذا نخبگان و نمایندگان مردم تشیّع باید در شورای عالی رهبری نظام، رهبری قوه اجرائیه، رهبری قوه قضاییه و در ساختار قوه تقنینیه حضور موثر داشته و علمای شیعه نیز در شورای علما و کمیسیون های دینی و فقهی حضور داشته باشند.
4- دشمنان مردم افغانستان و دشمنان اسلام اصیل و اعتدالی در پی کشتن و ترور و انتحار در میان مسلمانان است. در مسجد و منبر و مراکز دینی و فرهنگی و آموزشی و در اجتماعات مردمی دست به کشتار می زنند. نمونه اش کشتار در مساجد شیعه و سنی است. ما خواستار تأمین امنیت این مراکز خصوصا مراکز شیعی هستیم که غالباً تحت تهدید قرار دارند. خواست ما از بزرگان امارت اسلامی اینست که امنیت این مراکز را تامین نمایند.
در پایان باید گفت که دشمنان داخلی و خارجی ما در پی نفاق افکنی و شرارت پیشگی هستند. دشمنان وطن ما هرگز نمی خواهند جنگ و برادرکشی درکشور ختم شود و مردم مظلوم ما روی خوشی و آرامش را ببینند. بر همه ما اعم از حکومت و ملت فرض است که بهانه های نفاق افکنی و وپراکندگی را از بین ببریم ولازم است که مصداق آیه شریف "انّماالمومنون اخوه فااصلحوا بین اخویکم..." اخوت و صلح و همپذیری را در جامعه استحکام ببخشیم.
باید بهانه های نفاق افگنی را از دست دشمنان وطن بگیریم و متحدانه به سمت بازسازی های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی گام برداریم و این میسر نخواهد شد مگر با به رسمیت شناختن تکثرها، همپذیری، مشارکت و ایجاد نظام اسلامی وملی با دامنه وسیع. اکنون این مسائل متوجه بزرگان امارت اسلامی است که چه راه و روشی را در پیش می گیرند. انتظار ما از آنها اینست که راههایی که دیگران به خطا رفته اند را نروند و از این فرصت برای اعتمادسازی و همپذیری استفاده کنند.
۲۰ جدی ۱۴۰۰ مصادف با ۶ جمادی الثانی ۱۴۴۳ شورای عالی علمای امامیه افغانستان