الیزابت می‌گوید: "تنها در ۱۳ هفتگی بارداری بودم که مشاهده کردم در بدن ام شیر مادر تولید می‌شود. مقدار زیادی بود در حدود ۲۰ اونس (۵۹۱ میلی لیتر) در روز. هشت سال پس از آن این میزان به ده برابر افزایش یافته است.
من آن زمان سه فرزند داشتم و تولید شیر بدن ام هرگز کُند یا متوقف نشد. من در حال حاضر حدود ۲۰۰ اونس (۵۹۱۴ میلی لیتر) در روز شیر مادر تولید می‌کنم. حدود هشت سال پیش تشخیص داده شد که من به سندرم تولید بیش از حد شیر مبتلا هستم که بیماری نادری محسوب می‌شود. در مورد من عرضه بیش از حد چشمگیر است و زندگی را تغییر می‌دهد. تولید شیر هرگز در فاصله بارداری‌های من متوقف نشد و اکنون کوچک‌ترین نوزادم پنج ماهه است، اما تولید شیر کماکان باقی مانده است"
 
الیزابت ادامه می‌دهد: "متخصصان طب به من گفته اند که بدون مداخله طبی چه دارو‌های غیر تایید شده توسط سازمان غذا و داروی امریکا یا یک ماستکتومی مضاعف تولید شیرم متوقف نخواهد شد. مدتی به طول انجامید تا تشخیص نهایی صورت گیرد. من معتقدم علت آن بود که زمانی که به داکتران مختلف گزارش می‌دادم که چه تعداد اونسی شیر تولید می‌کردم آنان به اشتباه آن را میلی لیتر قلمداد می‌کردند".
او می‌افزاید: "در نهایت یک ماما متوجه شد که مشکلی پیش آمده است. او پس از این که من یک هفته از اولین فرزندم نگاه داری کردم در فریزر خانه مان را باز کرد و شگفت زده شد. او گفت پیش از این هرگز چنین چیزی را ندیده بود. این جمله او آرامش بخش نبود بلکه کاملا تایید می‌کرد که آن چه من تجربه می‌کردم بسیار خارج از هنجار بوده است".
او می‌افزاید:"برای چندین سال کل زندگی من و خانواده ام حول محور این موضوع می‌چرخید. نام من به عنوان مادری که بیش‌ترین شیر مادر را اهدا کرده در کتاب ریکارد‌های جهانی پینس ثبت شده است. این بدان خاطر بود که من ۵۴ هزار اونس (۱۵۹۶۹۷۰ میلی لیتر) شیر به یک بانک شیر در فاصله فبروری ۲۰۱۵ تا  ۲۰۱۸ میلادی اهدا کردم. با این وجود، این کل ماجرا نیست. تعداد کل اونس شیر‌هایی که من اهدا کرده ام نزدیک ۳۵۰ هزار اونس (۱۰۳۵۰۷۳۵ میلی لیتر) است. در حالی که آسیب روحی و عاطفی این تشخیص بیش‌ترین آسیب را به من وارد می‌کند آسیب فزیکی بسیار واقعی نیز وجود دارد. شیردهی برای بدن ضرر دارد و من چندین بار به دلیل کم آبی و سوء تغذیه در شفاخانه بستری شده ام".
الیزابت می‌گوید: "هزینه مالی نیز جنبه دیگر ماجراست: فریزر‌های صنعتی برای نگهداری شیر. عادی سازی شیردهی و اهدای شیر هدف اصلی من است. با این وجود، این شیوه زندگی نمی‌تواند برای همیشه ادامه داشته باشد و هیچ راهی وجود ندارد که بتوانم به یائسگی برسم از آنجایی که من فقط ۳۵ سال دارم، احتمالا سال‌های زیادی تا یائسگی ام باقی مانده است. من باید تصمیم بگیرم که برای پایان دادن به این بخش از سفر زندگی ام چه نوع مداخله پزشکی‌ای انجام دهم و تمام این موارد ترسناک به نظر می‌رسد. تا آن زمان، من سعی می‌کنم بر روی نکات مثبتی که از تشخیص موردم حاصل می‌شود و بر روی بسیاری از نوزادان و مادرانی که در هشت سال گذشته به آن‌ها کمک کرده‌ام تمرکز کنم".