بامیان – خبرگزاری جمهور
مولوی حبیبالله آغا، وزیر معارف حکومت طالبان، امروز (پنجشنبه، ۱۰ میزان ۱۴۰۴) در رأس هیأتی به ولایت بامیان سفر کرده و دو مکتب جدید را در ولسوالیهای سیغان و یکاولنگ این ولایت افتتاح نمود. در جریان این سفر، پروژههای ترمیم و نصب سیستم برق سولری در دهها مکتب دیگر نیز بهگونه رسمی آغاز شد.
در مراسم افتتاح مکاتب، مولوی عبدالله سرحدی، والی بامیان، و قاری عنایتالله سهار، رئیس معارف این ولایت نیز حضور داشتند.
وزیر معارف طالبان در سخنرانی خود گفت که وزارت معارف در نظر دارد مکاتب بیشتر و مطابق با نیاز شاگردان در ولایت بامیان اعمار کند تا "شاگردان در فضای مصئون، سالم و معیاری به فراگیری علوم دینی و عصری بپردازند."
به گفته مقامهای محلی، این پروژهها شامل ساخت دو مکتب جدید، ترمیم ۴۶ باب مکتب و نصب سیستم برق سولری در ۲۴ مکتب در سطح ولایت بامیان است. مجموع هزینه این پروژهها بیش از ۶۰ میلیون افغانی اعلام شده است.
منابع محلی تأیید میکنند که اعمار مکاتب جدید در قریه داگاه ولسوالی یکاولنگ و قریه بیانی ولسوالی سیغان توسط دفتر کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) تمویل گردیده است.
با وجود این اقدامها، شماری از باشندگان بامیان میگویند: طالبان در حالی از توسعه آموزش سخن میزنند که هنوز دختران بالاتر از صنف ششم اجازه رفتن به مکتب را ندارند.
یکی از باشندگان ولسوالی یکاولنگ به خبرگزاری جمهور گفت: طالبان مکتب میسازند، اما دختران را از درس خواندن محروم کردهاند. مکتب یک ضرورت است، اما وقتی دختران اجازه ورود ندارند، معنایش چیست؟
یک معلم زن در مرکز بامیان نیز افزود: اگر نیت خدمت است، باید فرصت آموزش برای همه دختران و پسران فراهم شود. در غیر آن، ساخت مکتب تنها نمایش ظاهری است.
در همین حال، برخی از مردم محل میگویند طالبان پروژههایی را که از سوی نهادهای بینالمللی تمویل میشود، به نام حکومت خود تمام میکنند.
یک متنفذ محلی اظهار داشت: مکتب را UNHCR ساخته، اما طالبان با تبلیغ فراوان آن را افتتاح میکنند. مردم آگاهاند که کمک از کجا آمده است.
بر اساس معلومات ریاست معارف بامیان، ساختمان مکاتب جدید دارای ۱۶ صنف درسی، یک لابراتوار، سالن کنفرانس، دفاتر اداری، سیستم برق سولری و آبرسانی است و در مجموع بیش از ۴۶ میلیون افغانی هزینه برداشته است.
در حالیکه وزارت معارف طالبان از "پیشرفت تعلیمی" در ولایت بامیان سخن میگوید، فعالان مدنی و باشندگان محلی تأکید دارند که توسعه واقعی زمانی تحقق مییابد که تمامی شاگردان، بهویژه دختران، اجازه دسترسی آزاد به آموزش داشته باشند.