داعش در افغانستان، نه پایتخت دارد و نه نیازی به پایتخت احساس می کند. داعش یک گروه تروریستی متواری است که به کمک سازمان های استخباراتی و اطلاعاتی داخلی،‌ منطقه ای و بین المللی، تغذیه و تأمین می شود.

نیروهای خارجی در افغانستان ادعا کرده اند که در یک عملیات مشترک با نیروهای افغان "پایتخت" خلافت داعش را نابود کرده‌اند.
 
جوشوا تیل؛ فرمانده عملیات‌های خاص نیروهای خارجی در افغانستان می‌گوید در این عملیات در منطقه 'گورگوری' در ولسوالی ده‌بالای ولایت ننگرهار، ۱۶۷ تروریست داعش کشته شده‌اند.
 
در عملیات اخیر که بیش از دو ماه طول کشید، صدها کماندوی افغان و ده‌ها نیروی ویژه امریکایی حضور داشتند.
 
آقای تیل می‌گوید: "این یک منطقه مهم برای داعش بود، جایی‌که زمینه کمک‌های مالی و لجستیکی را برای شان فراهم می‌کرد. منطقه را از آنان پس گرفتیم و توانستیم زمینه بازگشت مردم محل به خانه‌های شان را فراهم کنیم. درست در زمانی که فصل درو فرارسیده است. داعش از همینجا حمله‌های بزرگی در کابل و ننگرهار را برنامه‌ریزی می‌کرد."
 
در این عملیات ۹ مغاره، ۵ تونل ‌که جنگجویان داعش به عنوان مخفی‌گاه از آنها استفاده می‌کردند، و چند انبار اسلحه نابود شدند. مقام‌های افغان و آمریکایی تایید می‌کنند که شماری از جنگجویان داعش که در این عملیات کشته شده‌اند، شهروندان خارجی بوده‌اند.
 
با این وجود، به نظر نمی رسد که این رویداد، ضربه سنگینی به گروه تروریستی داعش در افغانستان به حساب بیاید.
 
از نظر منطقی نیز قابل باور نیست که برای نابودی ۹ مغاره و پنج تونل، دو ماه عملیات نظامی گسترده با حضور نیروهای ویژه مقتدرترین ارتش جهان نیاز باشد.
 
گورگوری منطقه ای است که در نزدیکی توره بوره قرار دارد؛ جایی که پس از سقوط رژيم طالبان، به پناهگاه فرماندهان ارشد آن گروه و شبکه القاعده تبدیل شده بود. این منطقه همچنین در نزدیکی مرز با پاکستان قرار دارد. این دو ویژگی شاید سبب شده تا نیروهای خارجی آن را «پایتخت» داعش در افغانستان عنوان کنند؛ ضمن آنکه بی تردید در این تعبیر، آشکارا نوعی بزرگنمایی تبلیغاتی هم وجود دارد؛ در غیر آن، داعش هم اکنون در بیش از ۳۰ ولسوالی و ۹ ولایت افغانستان، نزدیک به ۱۰ هزار تروریست فعال از چندین کشور جهان دارد. امریکا و ناتو اگر راست می گویند به سراغ دیگر پایگاه های این گروه تروریستی نیز بروند و مهم تر از آن، شاهراه ها و شاهرگ های تأمین نیروی انسانی، مالی و تسلیحاتی این گروه را در سراسر افغانستان قطع کنند و به پروازهای پرسش برانگیز «هلیکوپترهای ناشناس» پایان دهند.
 
از سوی دیگر، همه می دانند که داعش یک گروه ستیزه جوی فاقد ارتش منظم و تشکیلات اداری دولتی به معنای مدرن و معمول کلمه است. این گروه به ویژه در افغانستان، علیرغم اعلام «ولایت خراسان خلافت اسلامی» که به گفته جان نیکلسون قرار بود به پایتختی جلال آباد، تشکیل شود، عملا حضوری منسجم و منظم آنگونه که در عراق و حتی سوریه شاهد بودیم، نداشته است.
 
صرف نظر از درگیری های گروه داعش با طالبان بر سر کنترل برخی مناطق، عمده ترین عملیات نظامی این گروه با استفاده از شیوه هایی مانند انتحار یا انجام حمله های سازمان یافته در قالب گروه های چندنفری از تروریست های آماده مرگ، انجام شده است.
 
بنابراین، چنین گروهی چه نیازی به «پایتخت» دارد؟
 
واضح است که نیروهای امریکایی با بزرگنمایی آنچه در گورگوری انجام داده اند، سعی می کنند به لحاظ تبلیغاتی، بر انتقادهایی سرپوش بگذارند که از سوی روسیه و دیگر قدرت های منتقد عملکرد امریکا و هم پیمانانش در برابر داعش، مطرح می شود و مبنای آن، بر حمایت واشنگتن از این گروه تروریستی و طرح توسعه آن به مثابه یک نیروی نیابتی برای ضربه زدن به رقبا و دشمنان امریکا و هم پیمانانش در آسیای میانه، روسیه، چین و ایران استوار است.
 
از سوی دیگر،‌ نشانه شناسی خبر «نابودی پایتخت» داعش در ننگرهار، شباهت بسیار نزدیک آن را به استفاده امریکایی ها از بزرگترین بمب غیر هسته ای خود موسوم به «مادر بمب ها» بر یک مرکز منسوب به داعش در ولسوالی اچین ننگرهار در سال گذشته، نمایان می سازد؛ خبری که وسیعا پوشش و بازتاب رسانه ای داده شد و روزها در باره آن بحث صورت گرفت؛ اما در عمل، حتی مشخص نشد که در آن عملیات، چند تروریست داعش، کشته شده اند و چه ضربه ای بر پیکره آن گروه در افغانستان وارد آمده است.
 
پس از آن رویداد که به کمک رسانه های اغواگر غربی، به بمب خبری تبدیل شده بود، داعش بارها عملیات های خونین و مرگباری را در سراسر افغانستان به ویژه کابل پایتخت راه اندازی کرد و جان صدها نفر را گرفت.
 
این گروه همچنین از آن تاریخ به بعد نیز به سیر صعودی توسعه قلمرو سلطه خود در افغانستان ادامه داد و نیروهای خارجی و داخلی بیشتری را جذب کرد.
 
بنابراین، داعش در افغانستان، نه پایتخت دارد و نه نیازی به پایتخت احساس می کند. داعش یک گروه تروریستی متواری است که به کمک سازمان های استخباراتی و اطلاعاتی داخلی،‌ منطقه ای و بین المللی، تغذیه و تأمین می شود و تا زمانی که آنها اراده کنند علیرغم تبلیغات و بازی های رسانه ای هر از چند گاه امریکا و ناتو، به حیات خود در افغانستان ادامه خواهد داد.
 
محمدرضا امینی - جمهور