حتی اگر ادعای نیروهای دولتی مبنی بر «تسلیم شدن» داعش در جوزجان به این نیروها را بپذیریم، اکنون دولت، در برابر آزمون بزرگ تری قرار گرفته است و آن، چگونگی برخورد با تروریست های «تسلیم شده» است.

به دنبال انتشار خبر «تسلیم شدن» اعضا و فرماندهان گروه تروریستی داعش به نیروهای امنیتی در ولایت شمالی جوزجان، طالبان می گویند که داعش در پی حملات همه جانبه نظامی آن گروه، مجبور شدند به نیروهای دولتی تسلیم شوند و با هلیکوپتر نجات داده شدند.
 
طالبان با انتشار اعلامیه ای در این زمینه ادعا می کند که اعضا و رهبران داعش در جوزجان ناگزیر شدند به نیروهای دولتی بپیوندند.
 
طالبان می‌گویند که در جریان عملیات چند روزه آن گروه، همه مناطق ولسوالی درزاب به شمول سردره از وجود داعشی‌ها پاک‌سازی شد و در نتیجه، ۱۵۳ داعشی کشته، ۱۰۰ تن زخمی و ۱۳۴ تن شان زنده بازداشت شدند.
 
گروه طالبان ادعا کرده است که پس از عملیات‌ همه‌جانبه آن گروه، حبیب الرحمن رهبر؛ مسؤول عمومی داعش در جوزجان، مفتی نعمت و ملا صبغت الله؛ مسؤول مالی و روابط آن گروه با ۱۵۲ تن از افراد شان به نیروهای دولتی پیوسته و با انتقال شان توسط چرخبال از آخرین ضربات طالبان، نجات داده شده‌اند.
 
ادعای طالبان مبنی بر نجات تروریست های داعش از سوی هلیکوپترهای مربوط به نیروهای امنیتی، با شواهد منابع محلی دیگر نیز به نوعی تأیید شده است. از جمله حلیمه صدف؛ یک عضو شورای ولایتی جوزجان گفته است که هلیکوپترهای ناشناس، اعضای خارجی داعش را از مهلکه درزاب نجات داده و به جای دیگری منتقل کرده است.
 
این ادعاها واکنش های وسیعی را در شبکه های اجتماعی و رسانه ها برانگیخته است. بسیاری از منتقدان می گویند که شواهد میدانی و قراین مربوط به این رویداد، ادعای طالبان و برخی مراجع محلی را مبنی بر نجات نیروهای داعش از سوی هلیکوپترهای دولتی تأیید می کند.
 
آنها در این زمینه، از جمله به عکس ها و تصاویری اشاره می کنند که از آنچه «تسلیم شدن» تروریست های داعش به نیروهای امنیتی دولتی خوانده می شود، منتشر شده است.
 
در این عکس ها، جنگجویان داعش، با دست های باز و در حالی که برخی از آنها لبخند به لب دارند ایستاده اند. در یکی از تصاویر، یک عضو داعش، با بسته ای که به نظر می رسد لباس ها و لوازم شخصی اوست، دیده می شود.
 
این عکس ها از دید آگاهان، هرگز نشانگر تسلیم شدن جنگجویان تروریستی داعش نیست؛ بلکه به نظر می رسد که آنها از اینکه از مهلکه جنگ با طالبان «نجات» یافته اند، خوشحال اند.
 
یکی دیگر از قراین که ادعای طالبان را تأیید می کند، این است که نیروهای دولتی و خارجی، هرگز با تروریست های داعش در درزاب و قوش تپه جوزجان در حال جنگ قرار نداشته اند.
 
تروریست های داعش‌ با وجود آنکه شمار آنها در این دو ولسوالی به کمتر از ۵۰۰ نفر می رسید، هرگز با خطر عملیات نابودگر نظامی از سوی نیروهای امنیتی دولتی و خارجی رو به رو نشدند و این، در نوع خود، پرسش برانگیز است که چرا دولت و خارجی ها، هیچگاه علیه داعش، در جوزجان یک عملیات سرکوبگرانه جدی را راه اندازی نکردند؟
 
این در حالی بود که بارها نسبت به جنایت های داعش در این دو ولسوالی، گزارش های تکان دهنده ای به رسانه ها درز کرده بود.
 
نکته دیگر اینکه در روزهای اخیر، نبردهای سختی میان گروه طالبان و داعش در جوزجان گزارش شده بود. بر پایه برخی گزارش ها در این درگیری ها، نزدیک به ۳۰۰ نفر از دوطرف درگیر، کشته شدند و صدها تن دیگر نیز زخمی یا اسیر گردیدند.
 
با این وصف، ادعای طالبان مبنی بر «نجات» تروریست های داعش از سوی نیروهای امنیتی دولتی، غیر واقع بینانه به نظر نمی رسد.
 
با اینهمه حتی اگر ادعای نیروهای دولتی مبنی بر «تسلیم شدن» رهبران، فرماندهان و صدها تن از اعضای داعش در جوزجان به این نیروها را بپذیریم، اکنون دولت برای احراز صداقت خود در مبارزه با تروریزم تکفیری داعش و اثبات بی پایه بودن ادعاها مبنی بر نجات داعش از مهلکه درزاب، در برابر آزمون بزرگ تری قرار گرفته است و آن، چگونگی برخورد با تروریست های «تسلیم شده» است.
 
داعش یک گروه تروریستی جنایتکار و خطرناک است که هرگز نمی توان به عنوان یک نیروی مسلح عادی با آن برخورد کرد. این گروه اول اینکه ماهیتا بیگانه و خارجی محسوب می شود و فعالیت هراس افکنانه، مسلحانه و ضد دولتی یک گروه خارجی، حتی اگر اعضای آن، هیچ جرم مشهودی علیه دولت و مردم، مرتکب نشده باشند، به خودی خود یک جرم بزرگ و نابخشودنی و مستوجب سنگین ترین مجازات ها به حساب می آید. این در حالی است که رهبران و اعضای داعش در جوزجان مرتکب قتل و کشتار و شکنجه و آدمربایی و تجاوز به زنان و دختران و اسارت کودکان و... شده اند که باید به سختی مجازات شوند.
 
آیا دولت و نیروهای ناتو و امریکایی، اجازه محاکمه رهبران و اعضای «تسلیم شده» داعش را در یک دادگاه عادلانه، با صلاحیت و مستقل می دهند؟
 
فاطمه موسوی - جمهور