نگرانی‌های قدیمی آتش‌بس جدید

17 اسد 1397 ساعت 22:04

اعلام آتش بس یکجانبه نباید به یک کارناوال و مارش نظامی با رویکرد قومی از سوی طالبان و بخشی از حکومت، تبدیل شود.


اشرف غنی؛ رییس جمهوری در دیدار با مقام‌های ارشد امنیتی و دفاعی ولایت کاپیسا بر مدیریت آتش‌بس احتمالی تاکید کرده است.

دفتر مطبوعاتی ارگ ریاست جمهوری گفته است که آقای غنی در این دیدار بر مدیریت بهتر آتش بس احتمالی تاکید کرد و به والی و مسؤولان نظامی کاپیسا دستور داد که به خاطر هماهنگی بیشتر میان ارگان‌های امنیتی و دفاعی مستقر در آن ولایت به منظور تامین امنیت بهتر مردم و روندهای انتخاباتی‌ پیش رو، تلاش کنند.

این در حالی است که پیش از این نیز آقای غنی آتش بس حکومت و طالبان در روزهای عید فطر را یک تجربه موفق خوانده و گفته بود که روی آتش‌بس در روزهای عید قربان کار می‌شود.

محمد اکرم اخپلواک؛ نماینده رییس جمهور در امور سیاسی و رییس دبیرخانه شورای عالی صلح نیز گفته بود که حکومت برای اعلام آتش بس در روزهای عید قربان آمادگی کامل دارد.
 
با وجود این موضع گیری آقای غنی، به نظر نمی رسد که حکومت، هیچ برنامه ای برای مدیریت آتش بس دوباره با طالبان داشته باشد؛ همان گونه که هیچ برنامه و پیش شرطی برای «صلح» ندارد.
 
یک آتش بس یکجانبه و بی قید و شرط، آتش بسی کاملا بی مبنا و فاقد برنامه ریزی استراتژيک است. حکومت از اینکه در جریان آتش بس ۱۸ روزه پیشین، هزاران تروریست مسلح طالبان، بدون جنگ و خونریزی وارد مراکز شهرها شدند، نگران نیست؛ اما از اینکه شماری از آنها به دوربین ها لبخند زدند و با مردم عکس گرفتند، عمیقا خوشحال و شادمان است.
 
این در حالی است که طالبان حتی نفس حرکت دولت برای اعلام آتش بس را به رسمیت نشناختند؛ بلکه با محدود کردن آتش بس خود به سه روز عید، آن را حمایت از مردم افغانستان در این ایام، عنوان کردند.
 
فراتر از آن، این گروه، به آتش بس حکومت به مثابه یک حرکت انسانی و مبتنی بر حسن نیت، نه تنها احترام نگذاشتند؛ بلکه با استفاده از این فرصت، بدترین و مرگبارترین ضربات را بر نیروهای امنیتی وارد آوردند.
 
چنین آتش بسی، نه کمکی به صلح می کند و نه از حمایت مردم افغانستان برخوردار است. نخستین لازمه آتش بس، این است که دوجانبه و کاملا بر پایه شرایط، محدودیت ها و نگرانی های امنیتی دوطرف درگیر باشد.
 
همانگونه که در ایام آتش بس با طالبان، نیروهای امنیتی دولتی، حق نداشتند با تفنگ ها و پرچم های شان در مناطق تحت سلطه طالبان، نمایش قدرت بدهند، طالبان نیز نباید از چنین حقی برخوردار باشند.
 
تمهیدات و تدابیر سختگیرانه امنیتی، یکی دیگر از انتظارات مردم در ایام آتش بس است. طالبانی که در لباس گوسفند وارد شهرها می شوند، نباید فردا در هیأت گرگ ظاهر شوند و رمه ها را بدرند.
 
در کشوری مانند افغانستان که دولت سال هاست با یک گروه تروریست، غیر مسؤول و مزدور بیگانه درگیر است که هیچ اصل و قاعده ای را به رسمیت نمی شناسد، اعلام آتش بس بی لگام و فاقد قید و شرط، بسیار ساده انگارانه خواهد بود.
 
نکته دیگر این است که اعلام آتش بس یکجانبه نباید به یک کارناوال و مارش نظامی با رویکرد قومی از سوی طالبان و بخشی از حکومت، تبدیل شود.
 
افغانستان، کشوری کثیرالقومی است. به جز ارگ ریاست جمهوری و یک حلقه کوچک قومی که کانون مرکزی قدرت را در انحصار خود قرار داده است، جریان ها و طیف های قدرتمند سیاسی و قومی دیگری نیز هستند که خود را شریک و سهیم در بازی های سیاسی مرتبط با سرنوشت جمعی مردم افغانستان می دانند؛ بنابراین، اعلام آتش بس نباید اصولا بر پایه یک اراده اقتدارگرایانه قومی صورت بگیرد.
 
این مهم، نیازمند مشورت های فشرده و صریح با احزاب، افراد، رهبران سیاسی و قومی و ائتلاف های بزرگ مخالف دولت است.
 
طالبان در طول این سال ها تنها با دولت مرکزی کابل، درگیر جنگ نبوده است. این گروه رهبران بزرگ بسیاری از احزاب نیرومند سیاسی و بزرگان پرنفوذ قومی را نیز با انگیزه های نژادپرستانه، مذهبی و استخباراتی آماج قرار داده است؛ بنابراین، نه آتش بس با این گروه و نه صلح با آن، نمی تواند تابع تصمیم های خودخواهانه فردی و تمایلات قومی یک حلقه کوچک صورت بگیرد؛ زیرا هزینه و تاوان آتش بس یکجانبه و فاقد دستاورد با طالبان، نباید فروپاشی وحدت سیاسی و اجتماعی نیم‌بند و در معرض تلاشی و فروپاشی اقوام، طیف های سیاسی و اجتماعی، جریان ها و احزاب و ائتلاف ها باشد.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
 


کد مطلب: 107211

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/note/107211/

جمهور
  https://www.jomhornews.com