۰

آتش‌بس با طالبان؛ خطرات حساب‌ناشده یک معامله پنهانی

دوشنبه ۲۹ اسد ۱۳۹۷ ساعت ۲۰:۵۴
بسیاری از جریان ها و جنبش های سیاسی و قومی و اجتماعی‌ خود را بیرون از دایره تصمیم گیری در این زمینه احساس می کنند. این برای کشوری که از دیرباز روی گسل های نیرومند تنش های قومی قرار دارد، هرگز پیام خوبی محسوب نمی شود.
آتش‌بس با طالبان؛ خطرات حساب‌ناشده یک معامله پنهانی
روند سبز افغانستان (رسا) با راه‌اندازی یک راه‌پیمایی اعتراضی در کابل، مخالفت شدید خود با طرح آتش‌بس با طالبان را اعلام و تأکید کرده است که در برابر گشت‌زنی مستکبرانه تروریست‌ها در شهر خواهد ایستاد.
 
این نیروی سیاسی که از سوی امرالله صالح؛ رییس پیشین امنیت ملی، رهبری می‌شود، با ابراز انزجار از «گروه تروریستی طالبان» اعلام کرده است که به قربانیان حملات تروریستی اخیر در کشور دادخواهی کنیم.
 
روند سبز از مردم کابل و سایر شهروندان کشور خواسته که «اگر اعضای لشکر جهل و وحشت» به محله های شان به بهانه آتش بس وارد شد، «به‌روی شان لعنت و سنگ بریزید و با این کار شجاعانه خویش نشان دهید که این ملت حافظه و شعور دارد و یک حلقه بی ریشه صلاحیت عفو تروریستان را به نمایندگی از مردم ندارد.»
 
این جنبش سیاسی، از حکومت وحدت ملی خواسته که به بهانه آتش بس «به تروریستان اجازه گشت‌زنی به جاده ها و محله هایی که عزادار عزیزان به‌خاک و خون افتاده خویش اند» ندهد.
 
حرکت اعتراضی روند سبز در واقع یکی از واکنش های خشمگینانه و صریحی است که در برابر طرح آتش بس سه ماهه ارگ ریاست جمهوری با طالبان از سوی یک جریان سیاسی قدرتمند، ابراز می شود.
 
این حرکت نشان می دهد که «اجماع ملی» و «مشورت» مورد ادعای ارگ ریاست جمهوری برای فراهم کردن مشروعیت برای این تصمیم دشوار و نه چندان شفاف، هرگز به وجود نیامده است.
 
بسیاری از جریان ها و جنبش های سیاسی و قومی و اجتماعی‌ خود را بیرون از دایره تصمیم گیری در این زمینه احساس می کنند.
 
این برای کشوری که از دیرباز روی گسل های نیرومند تنش های قومی قرار دارد، هرگز پیام خوبی محسوب نمی شود.
 
اگر فردا بار دیگر در سایه آتش بس سخاوتمندانه حکومت با طالبان، هزاران نیروی مسلح طالبان با پرچم ها و تفنگ های شان به خیابان های پایتخت و سایر شهرهای کشور بریزند و نمایش قدرت بدهند، امکان بروز قطب بندی های قومی با رویکردهای خشن و سخت افزارانه قویا وجود دارد.
 
چه کسی می تواند این احتمال خطرناک و ویرانگر را مهار کند و از آتش بس، فرصتی برای صلح و آشتی و همپذیری سیاسی و ملی و قومی بسازد؟
 
«اجماع ملی»‌ مورد نظر ارگ ریاست جمهوری، دقیقا چیست؛ زمانی که هنوز بسیاری از تشکل های سیاسی منتقد دولت و مخالف طالبان، خود را بی اطلاع از جزئیات این طرح و بیرون از روند تصمیم گیری های پنهانی در این خصوص می دانند؟
 
این پرسش مهم در مورد کلیت روند صلح نیز وجود دارد؛ روندی که بخشی از آن، حتی از دایره قدرت و مدیریت دولت کابل نیز خارج است و این تنها امریکا و رهبران طالبان هستند که از جزئیات پشت پرده آن خبر دارند.
 
با این وصف، از نظر آگاهان، هم ارگ ریاست جمهوری و هم قدرت های خارجی به ویژه امریکا در خصوص اعلام آتش بس سه ماهه و یا ادامه روند گفتگوهای پنهانی «صلح» با گروه طالبان، دچار اشتباهی استراتژيک و غیر قابل جبران می شوند.
 
نادیده گرفتن نیروهای بزرگ و مؤثر سیاسی در بازی های مرتبط با سرنوشت جمعی و آینده سیاسی مردم، امنیت، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی افغانستان، از سوی هر مرجعی ولو قدرتمند و مسلط بر همه سازوکارهای سیاسی و امنیتی کشور نیز صورت بگیرد، عمیقا خطرناک و به شدت زیانبار خواهد بود.
 
فراموش نکنیم که بخشی مهم از جریان هایی که در روند تصمیم های به شدت قومی شده آتش بس و صلح با طالبان، نادیده گرفته می شوند، همان هایی هستند که اگر وجود و حضور شان در کنفرانس بن اول نبود، هرگز نظام جدید، متولد نمی شد و امریکا و مهره های وابسته به آن، هیچگاه شاهد تعبیر رویای تسلط بدون جنگ شان بر ارگ قدرت نمی بودند.
 
همان جریان ها امروز نیز حضور دارند و از قدرت و پشتوانه عظیم سیاسی و مردمی برخوردار اند و برای هر تغییری در معادلات سیاست و قدرت و قومیت، آماده اند.
 
بنابراین، نه امریکا و نه ارگ کابل نمی توانند با بازی های مزورانه و پنهانی جاری، خواسته ها، دیدگاه ها و مواضع آنها را نادیده بگیرند و زد و بندهای پنهانی خود با طالبان را بر مردم افغانستان تحمیل کنند.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
 
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین