۰

بازآمدم چون عید نو تا قفل زندان بشکنم!

جمعه ۱۸ عقرب ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۳۶
آیا برای کاری که در طول چهار سال گذشته امکان پذیر بود، باید تا انتخابات آینده و رییس جمهور شدن دوباره اشرف غنی، انتظار کشید؟ تضمینی وجود دارد که ثابت کند آقای رییس جمهور، بازهم دروغ نمی گوید؟
بازآمدم چون عید نو تا قفل زندان بشکنم!
رییس جمهور صبح امورز جمعه ۱۸ عقرب وارد ولایت دایکندی شد.
 
اشرف‌غنی و سرور دانش در سفری یک روزه، صبح امروز وارد ولایت دایکندی شدند.

افتتاح پروژه تولید برق آفتابی، آغاز کار شبکه انتقال و برق رسانی به شهر نیلی، افتتاح کار سرک داخلی شهر نیلی، افتتاح آب‌گیری بند سوختوک، دیدار با مسؤولان ملکی و نظامی، جلسه امنیتی، دیدار با اعضای شورای ولایتی، دیدار با علما و متنفذین، سخنرانی در اجتماع مردمی، دیدار با زنان دایکندی، دیدار با استاد دانشگاه و معلمان و دیدار با جوانان و اعضای جامعه مدنی از برنامه اشرف‌غنی در سفر به دایکندی اعلام شده است.
 
همه این برنامه ها برای سفر عادی یک رییس جمهور به یکی از ولایت های تابعه حاکمیت‌اش، کاملا طبیعی و قابل پذیرش است؛ اما آنچه این سفر را متفاوت می‌ کند و حساسیت ها نسبت به آن را افزایش می دهد، جمله ای است که آقای غنی در جریان این سفر مطرح کرد. آقای غنی گفت که در انتخابات آينده رياست جمهوري با استاد دانش همراه خواهيم بود تا «زندان طبيعي» را از بين ببريم و دایکندی را از ولایت درجه ۳ به درجه ۲ ارتقا دهیم.
 
این سخن از سوی هرکس دیگری می تواند توجیه پذبر باشد؛ اما از زبان کسی که چهار سال است که بر افغانستان حکومت می کند و معاون دوم او نیز سرور دانش است، هرگز قابل قبول نیست.
 
بدیهی است که آقای غنی، رسما دروغ می گوید؛ زیرا شکستن «زندان طبیعی» که کنایه از مناطق دورافتاده، کوهستانی و محروم مرکزی از جمله دایکندی است که در نتیجه سیاست های تبعیض آمیز دولت های دیروز و امروز، حتی به اندازه ولایت جنگ زده و سراسر ناامنی و بی ثباتی و آکنده از مواد مخدر و جولانگاه تروریست های طالبان یعنی هلمند هم توسعه نیافته و بازسازی نشده است، برای کسی که چهار سال رییس جمهور بوده، نباید وعده ای موکول به آینده باشد.
 
در بسیاری از سال ها بودجه توسعه ای ولایت دایکندی، صفر بود. درصد بزرگی از دانش آموزان سختکوش و محروم این ولایت، هنوز هم در زیر خیمه ها، ویرانه ها و یا دشت های سرباز و زیر تابش مستقیم نور آفتاب، در گرما و سرما درس می خوانند.
 
مسیرهای سنگلاخی و صعب العبور دایکندی، علیرغم سوانح مرگباری که در قبال دارد و در زمستان بخش های وسیعی از این ولایت را از دسترسی به دارو و داکتر و خدمات صحی و سایر نیازهای حیاتی محروم می کند، همچنان بیرون از دایره برنامه های راه سازی دولت مرکزی و وزارتخانه های سکتوری، قرار دارد.
 
در چنین شرایطی آقای غنی چگونه می خواهد «زندان طبیعی» را بشکند و دایکندی از ولایتی درجه ۳ به درجه ۲ ارتقا دهد؟
 
آیا برای کاری که در طول چهار سال گذشته امکان پذیر بود، باید تا انتخابات آینده و رییس جمهور شدن دوباره اشرف غنی، انتظار کشید؟ تضمینی وجود دارد که ثابت کند آقای رییس جمهور، بازهم دروغ نمی گوید؟

از سوی دیگر، غنی در حالی به ولایت دایکندی سفر کرده که طالبان در دو روز گذشته، به ولسوالی جاغوری غزنی حملات سنگینی را راه اندازی کرده اند و همزمان ولسوالی ارزگان خاص نیز در دو هفته اخیر، آماج نسل کشی فجیع طالبان علیه روستانشینان بومی شیعه و هزاره بوده است.
 
بنابراین، او اگر رییس جمهوری دلسوز و مردمی و ملی است و با بحران امنیت افغانستان، از منظر قومی و قبیله ای نگاه نمی کند، چرا هیچ کاری برای مهار نسل کشی ارزگان انجام نداد؟ چرا طرح امنیتی هزاره جات را با گذشت سه سال از تدوین و ارائه آن، امضا و عملیاتی نمی کند؟ چرا در سرکوب تروریست های مزدور طالبان، عمدا تعلل می کند؟
 
کاملا واضح است که آقای غنی در سفر به دایکندی، هیچ اراده دیگری جز گدایی کردن آرای مردم برای انتخابات ریاست جمهوری بهار سال آینده ندارد. او نه آنجا رفته است تا قفل زندان طبیعی مناطق محروم مرکزی را بشکند و نه هیچ برنامه صادقانه ای برای توسعه و ترقی دایکندی و دیگر مناطق شیعه نشین مرکزی دارد.
 
با این حال، او با آغاز کمپاین های زودهنگام ریاست جمهوری، مرتکب دو اقدام شرم آور می شود؛ یکی اینکه با آغاز کارزار پیش از موعد انتخاباتی با استفاده از امکانات دولتی، قانون را زیر پا می گذارد و دوم اینکه با وقاحت و بی‌شرمی، برای گدایی‌کردن رأی، به دروازه مردمی مراجعه می کند که در طول ۴ سال گذشته هیچ ارمغانی جز مرگ و کشتار و محرومیت و سرکوب و تبعیض و تعصب و تنگ اندیشی برای آنها نداشته است.
 
نرگس اعتماد - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین