ثروت، جنایت را توجیه می کند و عدالت را شکست می‌دهد. حقوق بشر هم در بازی نفت و سلاح و معاملات میلیاردی یک رژيم سرکوبگر و کودک کش با ابرقدرت ها، لطیفه‌ سرگرم کننده ای بیش نیست.

در اجلاس سران گروه ۲۰ کشور صنعتی جهان در ارجنتاین، مرگ جمال خاشقچی، روزنامه‌نگار منتقد عربستانی همه دوربین‌ها را متوجه نحوه مراوده رهبران با محمد بن سلمان کرده است.
 
تصاویری از دست‌دادن صمیمانه ولادیمیر پوتین و محمد بن سلمان مخابره شده که دو رهبر را خنده بر لب نشان می‌داد.
 
گفته شده امانوئل مکرون؛ رئیس‌جمهوری فرانسه هم در گفتگوی ۵ دقیقه‌ای اش با ولیعهد سعودی "با جدیت" درباره موضع کشورش بر سر موضوع قتل آقای خاشقچی سخن گفته است.
 
بن سلمان، در عکس دسته‌جمعی رهبران در منتهی‌الیه سمت راست ردیف دوم قرار گرفت که به نوعی دورترین نقطه از رجب طیب اردوغان بود.
 
پیش‌تر کاخ‌ سفید خبر داده بود ترامپ دیداری رسمی و دوجانبه‌ با ولیعهد عربستان نخواهد داشت؛ اما رسانه‌های سعودی گزارش کردند که او "دیداری دوستانه" با بن سلمان داشته؛ هرچند ترامپ کمی بعد گفت در خلال این دیدار کوتاه هیچ موضوعی مورد بحث قرار نگرفته است.
 
ترزا می؛ نخست وزیر انگلیس هم گفته با بن سلمان دیدار خواهد کرد و "بر اهمیت مجازات کسانی که مسؤول قتل فجیع جمال خاشقچی بودند" تاکید خواهد کرد.
 
به این ترتیب، اجلاس گروه ۲۰ که نخستین حضور ولیعهد سعودی در یک اجلاس مهم بین‌المللی پس از افشای خبر قتل فجیع روزنامه‌نگار منتقد او محسوب می‌شود، به آزمونی برای مواجهه عملی جهان با یک شاهزاده اقتدارگرا، بلندپرواز و خودکامه تبدیل شده که برای رسیدن به قدرت، هر نوع جنایتی را مجاز و مشروع می‌داند.
 
به همین دلیل هم هست که بیش از نتایج و توافقات حاصل از این اجلاس در زمینه اقتصاد، معیشت، امنیت، آب و هوا و... میان رهبران ۲۰ کشور صنعتی جهان که دوسوم جمعیت زمین را دربر می گیرند و ۸۵ درصد کل ثروت دنیا را در اختیار خود دارند، حواشی این اجلاس است که از نظر مردم و رسانه ‌ها اهمیت پیدا کرده است.
 
کارشناسان می‌ گویند که ابعاد اختلافات رهبران حاضر در این اجلاس در خصوص مسایل و اولویت های مبتلابه جهان، به اندازه ای زیاد است که بسیار بعید و دور از انتظار به نظر می رسد که آنها بتوانند به یک توافق جامع، عملی و امیدبخش در خصوص این مسایل، دست پیدا کنند.
 
به عنوان نمونه، ترامپ؛ رییس جمهوری امریکا، هرگونه سیاست بازدارنده در قبال بحران گرمایش زمین را مردود می داند و اصولا به نقش عامل انسانی و تمدن صنعتی روی تغییرات فاجعه‌بار و تهدیدآمیز آب و هوایی، اعتقادی ندارد. او اخیرا هشدار دانشمندان امریکایی و گزارش سازمان های زیست‌محیطی کشورش در خصوص بحران اقلیمی را رد کرد. پیشتر او به طور یکجانبه از معاهده اقلیمی پاریس، خارج شده بود.
 
چین هم که به عنوان دومین اقتصاد برتر جهان، از عوامل اصلی آلایش زمین و تولید گازهای گلخانه ای است، به سیاست های حمایتی از تلطیف فضای تنفسی زمین و کاهش فعالیت های صنعتی آلاینده، اقبال چندانی نشان نمی دهد.
 
سایر عرصه ها مانند بحران اوکراین در روابط روسیه و امریکا، تقابل تجاری چین و امریکا، اتحادیه اروپا و امریکا، تحریم های نفتی ایران و... نیز روی این اجلاس سایه انداخته و چشم انداز موفقیت آن را تحت تأثیر قرار داده است.
 
با این حال، محمد پسر پادشاه سعودی همچنان سوژه حاشیه ساز و بحث برانگیز اجلاس سران گروه ۲۰ محسوب می شود.
 
دولت های غربی از سوی سازمان های حقوق بشری، رسانه ها و پارلمان خود به شدت تحت فشار قرار دارند که بر روابط خود با رژيم سعودی، تجدید نظر کنند و محمد بن سلمان را مسؤول مستقیم قتل خاشقجی، قلمداد نمایند. به همین دلیل، ترامپ که تاکنون بارها به صراحت بر ادامه روابط پرسود و پولسازش با سعودی ها تأکید کرده و با رد گزارش اخیر سیا، علیرغم اعلام اولیه کاخ سفید، با بن سلمان دیدار کرد تا نشان دهد که همچنان با شراکت سودمندش با آن رژيم ادامه می دهد. ترامپ همچنین به نحو مضحکی، هربار که مسؤولیت عربستان در جنگ یمن و سیاست سرکوب مرگبار بن سلمان در قبال منتقدانش، مطرح شده، خطر ایران را بزرگنمایی کرده است!
 
مکرون و ترزا می هم با وجود ژست ریاکارانه جدی گرفتن قتل خاشقجی، با پسر پادشاه سعودی دیدار کردند تا هم منتقدان داخلی شان را راضی نگه داشته باشند و هم منافع اقتصادی شان در رابطه با سعودی را بیمه کنند.
 
در این میان، پوتین که به دلیل ساخت ویژه قدرت در روسیه، چندان دغدغه دموکراسی و جامعه و مدنی و رسانه ها را ندارد، با استفاده از فضای سرد حاکم بر رابطه عربستان و غرب، تلاش کرد با لبخندی گرم و دست‌دادن «رفیقانه» اش با بن سلمان، به او در خصوص آمادگی روسیه برای جایگزینی غرب در تعاملات سیاسی و نظامی و اقتصادی با سعودی، چراغ سبز نشان دهد.
 
همه این موارد، نشان داد که ثروت، جنایت را توجیه می کند و عدالت را شکست می‌دهد. حقوق بشر هم در بازی نفت و سلاح و معاملات میلیاردی یک رژيم سرکوبگر و کودک کش با ابرقدرت ها، لطیفه‌ سرگرم کننده ای بیش نیست.
 
محمدرضا امینی - جمهور