۰

غنی در غنی‌خیل: مکه شیرین است یا مسکو؟

يکشنبه ۲۱ دلو ۱۳۹۷ ساعت ۱۸:۰۰
صلح طلبی در برابر طالبان حتی اگر با تظاهر به تقدس گرایی ریاکارانه با تأکید بر اینکه «صلح در مکه شیرین است یا مسکو؟» همراه باشد، تغییری در اصل نتیجه ایجاد نمی کند.
غنی در غنی‌خیل: مکه شیرین است یا مسکو؟
اشرف‌غنی؛ رئیس جمهور در سفرش به ولایت ننگرهار گفته است که او آماده است تا برای طالبان در کابل، قندهار یا ننگرهار دفتر ایجاد کند.
 
آقای غنی که به ولسوالی غنی‌خیل ولایت ننگرهار رفته بود، این اظهارات را در دیدار با جمعی از باشندگان آن ولایت و به دور از حضور خبرنگاران بیان داشته است.
 
دفتر رسانه‌ای والی ننگرهار گفته است که آقای غنی به طالبان اطمینان داده که با ایجاد دفتر برای آنان در یکی از این ولایت‌ها، از آن به گونه درست "نگهداری" خواهد کرد.
 
آقای غنی، همچنین گفته است که زمان پایان جنگ و خون‌ریزی فرارسیده و صلح در افغانستان آمدنی است.
 
او اما از برگزاری نشست مسکو بار دیگر انتقاد کرده و گفته است: "ما صلح را در مکه می خواهیم، مکه شیرین است یا مسکو؟"
 
ایجاد دفتر برای طالبان در داخل افغانستان، با مواضع پیشین آقای غنی در این زمینه منافاتی ندارد. او پیش از این هم چنین پیشنهادی به طالبان داده بود. با این حال، تکرار این پیشنهاد در شرایطی که طالبان، مدام آقای غنی و حکومت او را تحقیر می کنند و با مذاکره با مخالفان و منتقدان سیاسی و حتی توافق مستقل با امریکا روی موضوعات کلیدی و سرنوشت ساز ملی، اقتدار و سیطره آقای غنی را هیچ می شمارند، عجیب و شگفت انگیز است.
 
موضع گیری تازه آقای غنی درباره صلح با طالبان همچنین در تضاد و تباین آشکار با اظهارات روزهای اخیر او قرار دارد که در آن، همواره با ژست های انقلابی و میهن پرستانه، امریکا و طالبان و شرکت کنندگان در نشست مسکو را از یک چوب می راند و خود را مدافع بی چون و چرای قانون اساسی و نیروهای امنیتی و دستاوردهای ۱۷ ساله و پاسبان دموکراسی و حامی انتخابات و طرفدار رأی و انتخاب مردم نشان می داد و طالبان را «دشمنانی» می خواند که نیروهای امنیتی باید «نابود» شان کنند!
 
آیا سخنان تازه آقای غنی در ولسوالی غنی خیل ننگرهار، نشانگر چرخش ۱۸۰ درجه ای او نسبت به صلح با طالبان است یا بیانگر بی ثباتی نگران کننده رییس جمهوری فاقد فکر و برنامه و ثبات و پایداری فکری و روحی است که یک روز، در مقام یک رهبر انقلابی ضد استعمار، استقلال طلب و ملی گرا ظاهر می شود، و روزی دیگر دم از «صلح شیرین» در شهری مقدس با کسانی می زند که پیشتر آنها را «دشمنان» خوانده بود و می خواست نابود شوند؟
 
واقعیت هرچه باشد، صلح طلبی در برابر طالبان حتی اگر با تظاهر به تقدس گرایی ریاکارانه با تأکید بر اینکه «صلح در مکه شیرین است یا مسکو؟» همراه باشد، تغییری در اصل نتیجه ایجاد نمی کند. امریکا هم می خواهد با طالبان صلح کند روسیه نیز. مجاهدین و کمونیست ها هم می خواهند با طالبان صلح کنند و تکنوکرات های رانده از درگاه کاخ سفید و مانده از پروسه صلح مورد نظر طالبان هم مشتاق و بیتاب آن هستند.
 
اینکه چنین صلحی در مسکو منعقد شود یا در مکه، هیچ اهمیتی ندارد. آیا اینکه خلیلزاد با استانکزی یا ملا برادر در مکه، پیمان صلح افغانستان را امضا کنند، چیزی از ماهیت استعماری آن کاسته خواهد شد؟ آیا عدم حضور نمایندگان کابل در نشست مسکو، تنها به این دلیل بود که این نشست در یک شهر «نامقدس» برگزار شده بود و صلح در مسکو «شیرین» نبود؟
 
واقعیت این است که هم مجاهدین و کمونیست های پیشین و هم تکنوکرات های بیرون و درون قدرت، مشتاقانه تلاش می کنند تا در صلحی که امریکا قصد انعقاد آن با طالبان کرام را دارد، از یکدیگر سبقت بگیرند؛ تا شاید بهره ای از آن ببرند. آقای غنی هم مذبوحانه تلاش می کند تا در این روند، جایگاهی برای خویش پیدا کند. او پیش از این، تلاش کرد تا با گرفتن ژست های مردم فریبانه انقلابی و ملی گرایانه، در برابر نقشه امریکا برای صلح با طالبان و نیز تبانی مخالفان سیاسی اش با آن گروه، مانع ایجاد کند و به این ترتیب، جایگاه اش در ارگ قدرت را حفظ کند، و امروز سعی می کند این کار را با تقسیم مسکو و مکه به شور و شیرین، انجام دهد؛ تا شاید راه و رخنه ای به روند صلح ایجاد کند و بتواند از آن به سود سلطه خود، حظی ببرد.
 
در این میان، همه چیز به کام طالبان است؛ گروهی که همه جریان ها و مراجع برای صلح با آنها سر و دست می شکنند و جاده صاف می‌کنند تا روند احیای امارت اسلامی، تسهیل و تسریع شود.
 
علی موسوی - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *


سیدعلی آقا حسنی
United States
به عقیده من افغانستان کشوری است که نه رهبران قومی صادق دارد و نه زمامدارن حکومتی خلاق و صادق تا مرحمی به زخم این مردم زجر دیده و کشور ویران شده باشد و حالا فرد اول مملکت به منظور کمپاین انتخاباتی ابراز نظر های چونینی دارد.
پربازدیدترین