فاجعه هلمند؛ سلاخی سربازان به پیشواز صلح

5 حمل 1398 ساعت 21:44

سربازان افغانستان به سادگی به پیشواز صلحی که دولت می خواهد و امریکا در تبانی با طالبان آن را به پیش می برد، بی رحمانه به مسلخ برده می شوند و سلاخی می شوند. این می تواند بخشی از فرایند فروپاشی باشد؛ همان چیزی که عباس استانکزی پیشتر اذعان کرده بود.


مقام‌های محلی در هلمند تایید کرده اند که در درگیری میان طالبان و نیروهای امنیتی دست‌کم "۶۵ سرباز امنیتی افغانستان کشته" شده‌اند.
 
هاشم الکوزی؛ رئیس کمیته دفاعی مجلس سنا گفت که در حمله طالبان به ولسوالی سنگین ۴۸ سرباز ارتش، ۱۰ سرباز پولیس محلی و هفت سرباز پولیس کشته شده‌اند.
 
حمله طالبان به ولسوالی سنگین صبح روز شنبه (سوم حمل) آغاز شد. به گفته آقای الکوزی، در این حمله ۳۸ سرباز ارتش و نیروهای حامی دولت موسوم به سنگوریان نیز زخمی شده‌اند.
 
عمر زواک؛ سخنگوی والی هلمند هم با تایید حمله طالبان به ولسوالی سنگین گفت که این حمله حوالی شب شنبه در منطقه "شکرشله" آغاز شد.
 
با فرارسیدن فصل بهار حملات طالبان افزایش یافته است، علاوه بر ولسوالی سنگنین اکنون درگیری شدید در کاپیسا و فاریاب در شمال، قندوز در شمال شرق و غزنی در جنوب نیز جریان دارد.
 
سلاخی دسته جمعی سربازان ارتش و سایر نیروهای امنیتی افغانستان در جنگ با طالبان، رویداد تازه ای نیست و تصور می شود فاجعه ای که اخیرا در سنگین هلمند رخ داد، آخرین مورد از این نوع هم نخواهد بود. این در حالی است که در حال حاضر، چشم انداز آینده بقا و دوام این نیروها به یک مسأله جدی بدل شده است.
 
اظهارات چندی پیش شیرمحمد عباس استانکزی؛ مذاکره کننده ارشد طالبان مبنی بر اینکه پس از امضای پیمان صلح، نیروهای امنیتی افغانستان، وجود نخواهند داشت، به بحث های جدی و پردامنه ای درباره آینده نیروهای مسلح افغانستان دامن زد و واکنش های تند و شدیدی را در داخل افغانستان برانگیخت.
 
اگرچه دولت اشرف غنی با استناد به اظهارات استانکزی، در حالی که با امریکا بر سر نحوه پیشبرد مذاکرات صلح با طالبان، دچار تنش های شدیدی شده بود، سعی کرد بیشترین بهره برداری سیاسی و تبلیغاتی را در پوشش حمایت بی قید و شرط از نیروهای مسلح به عمل آورد و این رویکرد، هنوز هم ادامه دارد که تازه ترین نمونه آن، در بیانات اخیر اشرف غنی در سخنرانی نوروزی او در مزار شریف بازتاب یافت؛ اما واقعیت این است که نیروهای مسلح افغانستان، مدت هاست که در فقدان یک پشتوانه استراتژيک قابل اتکا و اطمینان به سر می برند و معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظار آنها قرار دارد.
 
آنچه پیش از این مسلم و بدیهی به نظر می رسید این بود که دولت کابل و قدرت های غربی حامی آن، عمده ترین حامیان نیروهای مسلح افغانستان هستند و شاید در شعاع همین تصور بود که هیچکس تصور نمی کرد که قوای امنیتی کشور، روزی فروبپاشند یا آنگونه که نشانه های جاری، حکایت می کند، در مسیر فروپاشی قرار بگیرند؛ اما فاجعه های مرگبار و تکان دهنده ای مانند کشتار مهیب نیروهای امنیتی در سنگین هلمند نشان می دهد که این نیروها روز به روز از پشتوانه های استراتژيکی که پیش از این، دایمی و خدشه ناپذیر به نظر می رسیدند، دور می شوند.
 
آنچه در سنگین هلمند رخ داد حتی در شرایط عادی و برای قدرتمندترین ارتش های جهان هم یک رویداد غیر عادی و تکان دهنده محسوب می شود و انتظار می رفت وقوع آن، در داخل و خارج از کشور، یک زلزله شدید سیاسی و امنیتی ایجاد کند؛ اما برخلاف انتظار و در کمال شگفتی، نه تنها این اتفاق نیافتاد؛ بلکه هم دولت مرکزی در کابل و هم قدرت های خارجی متحد آن، به سادگی از کنار آن گذشتند و چشم خود را به روی عوامل ارتکاب این کشتار خوفناک یعنی طالبان، آگاهانه بستند.
 
این بدان معناست که سربازان افغانستان به سادگی به پیشواز صلحی که دولت می خواهد و امریکا در تبانی با طالبان آن را به پیش می برد، بی رحمانه به مسلخ برده می شوند و سلاخی می شوند. این می تواند بخشی از فرایند فروپاشی باشد؛ همان چیزی که عباس استانکزی پیشتر اذعان کرده بود.
 
این در حالی است که اشرف غنی، سرگرم کمپاین های انتخاباتی با استفاده گسترده و آشکار از امکانات و تریبون های دولتی است و امریکا هم در قندوز به بهانه سرکوب طالبان، زنان و کودکان را می کشد؛ در شرایطی که هردو می دانند که طالبان از هلمند و غزنی در جنوب تا کاپیسا و فاریاب و قندوز در شمال، مشغول موجی از کشتار و خشونت های مرگبار علیه نیروهای امنیتی افغانستان هستند.
 
از موضع گیری های تبلیغاتی و جوسازی های کاذب مشاوران و معاونان و مقام های امنیتی دولت غنی هم خبری نیست. گویی آنها تنها به این دلیل به کار گرفته شده اند تا طبق برنامه های تبلیغاتی و انتخاباتی، از اشرف غنی در برابر منتقدان و مخالفان سیاسی‌اش حمایت کنند.
 
در چنین شرایطی، طالبان بدون هراس از تبعات و پیامدهای اعمال جنایتکارانه خود، با یکدست چرخه صلح با امریکا را می چرخانند و با دستی دیگر، اقدام به قتل و کشتار و خلق فاجعه و ایجاد بحران های خونین و مرگبار به منظور تجزبه و تلاشی آخرین بقایای نیروهای بی پناه و پشتوانه امنیتی افغانستان می کنند تا همه زمینه ها برای سیطره کامل آّنها بر افغانستان فراهم شود.
 
علی موسوی - جمهور


کد مطلب: 114785

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/note/114785/

جمهور
  https://www.jomhornews.com