این دیگر یک بازی تبلیغاتی ساده نیست. این همان بازی‌ای است که ممکن است ترامپ آغازگر آن باشد؛ اما از این پس، توپ در زمین سپاه پاسداران ایران است و مقدرات امنیت خاور میانه و غرب آسیا را نه سنتکام و ناتوی غربی و عربی و ارتش عبری رژيم اسراییل؛ بلکه عملگرایی مقتدرانه سپاه ایران تعیین خواهد کرد.

دونالد ترامپ، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران را در فهرست "سازمان‌های تروریستی خارجی" قرار داد.
 
او اعلام کرد که این تصمیم "این واقعیت را به رسمیت شناخته که ایران نه فقط دولتی حامی تروریزم است؛ بلکه سپاه پاسداران فعالانه در تامین بودجه آن نقش دارد و از تروریزم به‌عنوان ابزاری دولتی استفاده می‌کند".
 
در مقابل شورای عالی امنیت ملی ایران اعلام کرد که دولت امریکا را "دولت حامی تروریزم" و فرماندهی مرکزی امریکا (سنت‌کام) و تمامی نیروهای وابسته به آن را "گروه تروریستی" می‌داند.
 
آیت‌الله علی خامنه‌ای؛ رهبر ایران نیز گفت: "این خباثت‌ها به جایی نخواهد رسید... دشمنان جمهوری اسلامی مانند ترامپ و احمق‌های دور و بر نظام حاکمه امریکا در حال حرکت به سمت حضیض هستند."
 
حسن روحانی؛ رئیس جمهوری ایران هم گفت که امریکا با تروریست‌خواندن سپاه پاسداران "می‌خواهد کینه و شکست خود علیه ملت ایران" را جبران کند.
 
تعداد زیادی از نمایندگان مجلس ایران نیز روز سه‌شنبه با یونیفورم سپاه پاسداران به جلسه مجلس رفتند و شعار "مرگ بر امریکا" سر دادند.
 
به جز تدابیر و تمهیدات واکنشی بسیار گسترده همه طیف‌ها و جناح های سیاسی ایران علیه تصمیم مخاطره آمیز ترامپ و در حمایت از سپاه پاسداران به عنوان یک نیروی نظامی رسمی و مقتدر وابسته به یک دولت مستقل و مسؤول که از اعضای فعال و مؤثر جامعه بین‌المللی و از قدرت‌های بلامنازع منطقه‌ای هم هست، این تصمیم از دیروز تاکنون خواب امریکایی ها ضد جنگ و نیروهایی که از قدرت واقعی ایران و نقش مقتدرانه سپاه پاسداران در امنیت و ثبات خاور میانه و غرب آسیا به خوبی باخبر اند را آشفته کرده و آنها را در شوک و هراس فروبرده است.
 
ترامپ با اعلام این تصمیم بازهم به سبک خودش عمل کرد؛ خودخواهانه، خیره سرانه، بدون اعتنا به هشدارها و مشورت ها و بی توجه به تبعات، زیان ها و هزینه های سنگین آن.
 
او ظاهرا فکر می کند که این تصمیم نیز همانند اعلام رسمی بیت المقدس به عنوان پایتخت رسمی و قانونی رژيم اسراییل یا الحاق بلندی های جولان به خاک آن رژيم، بدون هزینه و بازخورد باقی خواهد ماند و او در سایه این رویکرد خواهد توانست به سادگی اهداف تبلیغاتی و سیاست های عوام گرایانه اش را دنبال کند.
 
در آستانه انتخابات فشرده اسراییل و موقعیت متزلزل نتانیاهو که در داخل آن رژيم با اتهام‌ های سنگین مربوط به فساد، دست و پنجه نرم می کند، این تصمیم در کنار رسمیت بخشیدن به سلطه دایمی اسراییل بر بلندی های جولان سوریه، می تواند یک هدیه انتخاباتی دیگر برای نتانیاهو باشد که عمده ترین بخش رویکرد سیاسی اش را بزرگنمایی دشمنان آن رژيم در منطقه تشکیل می دهد.
 
اما این دیگر یک بازی تبلیغاتی ساده نیست. این همان بازی‌ای است که ممکن است ترامپ آغازگر آن باشد؛ اما از این پس، توپ در زمین سپاه پاسداران ایران است و مقدرات امنیت خاور میانه و غرب آسیا را نه سنتکام و ناتوی غربی و عربی و ارتش عبری رژيم اسراییل؛ بلکه عملگرایی مقتدرانه سپاه ایران تعیین خواهد کرد.
 
این تنها یک هشدار تبلیغاتی صرف نیست. امریکا و اسراییل و رژيم های عربی دست‌نشانده آنها در منطقه به خوبی باید معنای این نکته را دریابند. اسراییل حتی از عهده مهار و سرکوب گروه های درجه چندم تحت حمایت سپاه در منطقه برنمی آید. حماس و حزب الله پیش از این بارها از سوی امریکا و اروپا «تروریستی» اعلام شده اند؛ اما آنها نه تنها در روندهای دموکراتیک، در پارلمان ها و سازمان های مردم‌نهاد دولت های شان، از حمایت های وسیع میلیون ها نفر از مردم خویش برخوردار اند؛ بلکه بازوهای نظامی شان نیز در چند کیلومتری اسراییل، فعال اند و خواب را بر پاسبانان غاصب فلسطین اشغالی حرام کرده اند. این در حالی است که اسراییل پیش از این بارها و بارها با حمایت های وسیع و مستقیم امریکا و اروپا و حتی رژيم های ثروتمند عربی، به جنگ این نیروها رفته و هربار سرافکنده تر از پیش، عقب نشسته و شکست خورده است.
 
دیگر متحدان و رژيم های سرسپرده امریکا در منطقه هم طعم زورآزمایی با سپاه ایران و نیروهای متحد آن را چشیده اند. در سوریه، یمن، عراق و... این در حالی است که در هیچیک از این جنگ ها سپاه پاسداران ایران با تمام قدرت خویش و به طور مستقیم حضور نداشته است.
 
خود ایالات متحده با خفت و حقارت، خاک عراق را ترک کرد و اکنون حشدالشعبی و دولت دوست ایران در بغداد، زمام امور را در اختیار دارند و میدان داری می کنند.
 
ترامپ حتی از عهده مهار چند طالب پابرهنه و آماتور افغان هم برنیامد و اکنون در جستجوی دروازه های خروج برای فرار از باتلاق افغانستان است.

او به عنوان یک امریکایی حتی اگر حافظه کوتاه مدتش را از دست نداده باشد، حتما باید گریه های کودکانه تفنگداران اسیر امریکا در دستان سپاه پاسداران ایران در جزیره فارسی ایران را به یاد داشته باشد.
 
در چنین شرایطی آیا او به دنبال جنگ مستقیم با ایران است؟
 
بی تردید، پاسخ این پرسش، منفی است؛ اما اقدامات نابخردانه او برای به وجد آوردن رأی دهندگان امریکایی، پیروزی نتانیاهو و واداشتن شیوخ خودکامه عرب برای بخشش های سخاوتمندانه میلیاردی به امریکا تنها به اهدافی که او تعیین کرده است، منتهی نخواهد شد. تروریستی اعلام کردن سپاه، اعلام جنگ با این نیروی قدرتمند منطقه ای است و امریکا و هم پیمانانش باید از هم اکنون خود را آماده پذیرش تبعات مرگبار آن بسازند.
 
محمدرضا امینی - جمهور