مشارکت طالبان در جرگه مشورتی صلح، موقعیت آن گروه را تضعیف خواهد کرد و آنها را به سادگی بازیچه اقتدارگرایی شخصی اشرف غنی و حلقه مسلط بر ارگ ریاست جمهوری خواهد ساخت.

طالبان لویه جرگه مشورتی صلح که قرار است تا ۲۰ روز دیگر برگزار را یک دسیسه و غیرقابل قبول خوانده و گفته اند که در این لویه جرگه اشتراک نمی‌کنند.
 
این گروه گفته است که این جرگه تلاشی است برای تحقق «اهداف شوم اشغالگران» در کشور و تاکید کرده که اینگونه نشست‌ها قابل پذیرش و باور نیست.
 
طالبان از مردم نیز خواسته‌اند که در این نشست اشتراک نکنند. اعلامیه افزوده است: «امارت اسلامی به نمایندگی از مردم خود اینگونه جرگه‌های جعلی و اشتراک در آن را رد می‌کند و از تمام هموطنان گرامی می‌خواهد که در این مرحله حساس تاریخی، شکار دسایس دشمنان نشوند و در چنین جرگه‌های نمایشی سهم نگیرند.»
 
پیش از این کمیسیون برگزاری لویه جرگه مشورتی صلح اعلام کرده بود که در این لویه جرگه از نمایندگان طالبان نیز دعوت خواهد شد؛ اما اشتراک و عدم اشتراک آنان را خود شان تصمیم می‌ گیرند.
 
موضع طالبان در امتناع از شرکت در جرگه مشورتی حکومت برای صلح، از همان آغاز هم کاملا قابل انتظار بود؛ زیرا طالبان که در سایر روندهای رسمی و مؤثر صلح، اجازه نمی دهند فرستادگان حکومت به صورت رسمی و از آدرس دولت شرکت کنند، هرگز در نشستی که مهندسی و اجرای آن از سوی حکومت، صورت می گیرد، حضور پیدا نخواهند کرد؛ چه اینکه این اقدام، به رسمیت شناختن حکومت کابل از جانب طالبان است و به معنای عدول آن گروه از خطوط سرخ و سیاست های رسمی خود، تعبیر خواهد شد.
 
با این حال، دلایل دیگری نیز در کنار آنچه اشاره شد، برای عدم شرکت طالبان در جرگه مشورتی صلح، می تواند وجود داشته باشد.
 
یکی از مهم ترین مسایل این است که این جرگه، همایشی نمایشی و سفارشی از سوی حکومت است و سراسر در خدمت اهداف و سیاست های قدرت طلبانه و انتخاباتی ارگ ریاست جمهوری و نامزد قدرت قرار دارد.
 
حضور طالبان در چنین نشستی، به معنای آن است که این گروه به سادگی، دست ابزار نمایش قدرت ارگ و اشرف غنی قرار گرفته و در خدمت اهداف و برنامه های آقای غنی برای بقا و استمرار سلطه او درآمده اند.
 
این در حالی است که انتظار می رود حتی شماری از جریان ها و رهبران سیاسی داخلی هم در این جرگه شرکت نکنند و حضور در آن را همانند طالبان، مورد تحریم قرار دهند. استدلال آنها نیز این است که این جرگه از مردم، نمایندگی نمی کند، قواعد برگزاری لویه جرگه در قانون اساسی، در این جرگه منظور نشده، اهداف و آجندای آن مبهم است و حکومت با برگزاری آن، تنها در صدد تأیید و تقویت برنامه های مورد نظر خود در حوزه صلح و انتخابات ریاست جمهوری می باشد.
 
با این حساب، مشارکت طالبان در جرگه مشورتی صلح، موقعیت آن گروه را تضعیف خواهد کرد و آنها را به سادگی بازیچه اقتدارگرایی شخصی اشرف غنی و حلقه مسلط بر ارگ ریاست جمهوری خواهد ساخت.
 
در این میان، البته تصور می شود که ارگ ریاست جمهوری نیز با علم به اینکه طالبان هرگز حاضر به شرکت در چنین جرگه ای نخواهند شد، آن را به گونه ای سازماندهی و مهندسی خواهد کرد که غیبت طالبان در آن، به اهداف و رؤوس تعیین شده برای برنامه های آن، لطمه وارد نکند.
 
به نظر می رسد که مقام های حکومتی فعال در حوزه صلح نیز تنها به این دلیل بر رغبت خود برای دعوت از طالبان، تأکید کرده اند که حسن نیت حکومت در قبال آن گروه را به نمایش بگذارند و طالبان را ترغیب کنند تا در برابر خواسته حکومت مبنی بر مذاکرات مستقیم، انعطاف و خویشتن داری نشان دهد. در غیر آن، حکومت به خوبی می داند که انتظار حضور طالبان در این جرگه، نه واقع بینانه است و نه تأثیری روی اهداف و برآیندهای آن خواهد داشت.
 
حکومت در برگزاری جرگه مشورتی صلح، تنها به دنبال تأیید برنامه های اقتدارگرایانه خود در حوزه صلح و انتخابات است. این جرگه هرگز به معنای رفراندوم یا همه پرسی ملی برای صلح با طالبان نیست. نظر اعضای این جرگه نیز بازتاب دهنده دیدگاه واقعی و مستقیم مردم افغانستان نخواهد بود؛ زیرا اعضای آن در یک فرایند آزاد و دموکراتیک و سراسری و شفاف، برگزیده نشده اند. آنها تنها وظیفه دارند در برابر پرسش های مشخص حکومت، پاسخ های از پیش تعیین شده را تأیید کنند.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور