بحران عربستان؛ خوابیدن در انبار باروت، امنیت نمی‌آورد

27 سنبله 1398 ساعت 20:06

ریاض باید در پی این حملات به این مهم پی برده باشد که خوابیدن در انبار باروت، امنیت نمی آورد؛ بلکه تنها کمک می کند در صورت بروز هرگونه جنگی، منطقه با سرعت و شدت بیشتری آتش بگیرد؛ آتشی که هیچکس قادر به مهار آن نخواهد بود.


گری گراپو؛ سفیر سابق امریکا در عمان گفته است: "عربستان باید توضیح دهد که چطور با اینهمه تسلیحات نظامی پیشرفته، نتوانسته از مهم‌ترین تاسیسات نفتی خود دفاع کند".
 
به گزارش مؤسسه تحقیقات صلح در استکهلم، عربستان سال گذشته با صرف بیش از ۶۷ میلیارد دالر، سومین کشور جهان بوده که در سال ۲۰۱۸ بالاترین هزینه را صرف امور نظامی کرده‌ است.
 
در این میان، ولادیمیر پوتین؛ رئیس جمهوری روسیه هم به عربستان سعودی پیشنهاد کرد برای محافظت بهتر از تاسیسات نفتی خود سامانه ضد موشکی اس- ۴۰۰ بخرد.
 
این پیشنهاد در حالی ارائه می شود که اغمریکا و رژيم سعودی در ماه می سال ۲۰۱۷ تنها سه ماه بعد از ورود ترامپ به کاخ ‌سفید یک توافق تسلیحاتی ۱۱۰ میلیارد دالری امضا کردند.
 
امریکایی ها اما گفته اند که سیستم های دفاعی سعودی همگی به سمت یمن، مستقر شده اند و در برابر حمله هایی که از دیگر جوانب می شود، کارآیی ندارند!
 
با اینهمه به نظر می رسد که شکست عربستان در دفاع از مراکز استراتژیک و حیاتی نفتی خود در برابر حملات پهپادی یک گروه زیر محاصره، تحت تحریم و به شدت سرکوب شده یعنی انصارالله یمن به اندازه ای صریح و آشکار و در عین حال، شرم آور بود که با این توجیهات کودکانه نمی توان آن را پوشاند.
 
این حملات یکبار دیگر نشان داد که انباشت و توسعه زرادخانه های عظیم تسلیحات خریداری شده از امریکا و اروپا نمی تواند برای یک کشور، امنیت و مصونیت بیاورد. این رویدادها در عین حال، ثابت کرد که سعودی ها نمی توانند بیش از این به همکاری های نظامی امریکا دلخوش باشند؛ امریکایی که می گفت اگر دو هفته از ریاض حمایت نکند، آنها سقوط می کنند.
 
ریاض باید در پی این حملات به این مهم پی برده باشد که خوابیدن در انبار باروت، امنیت نمی آورد؛ بلکه تنها کمک می کند در صورت بروز هرگونه جنگی، منطقه با سرعت و شدت بیشتری آتش بگیرد؛ آتشی که هیچکس قادر به مهار آن نخواهد بود.
 
عربستان سعودی به جای هزینه کردن ده ها میلیارد دالر برای خرید سلاح از امریکا و رونق بخشیدن به صنایع راکد نظامی ایالات متحده باید در رویکردی معقول و واقع بینانه بپذیرد که معادلات امنیتی و استراتژيک منطقه را نه تسلیحات عاریتی و گرانقیمت قدرت های خارجی؛ بلکه همگرایی پایدار منطقه ای میان شرکا و سهامداران سرنوشت سیاسی و حیات راهبردی خاور میانه و دنیای اسلام تشکیل می دهد.
 
سران ریاض که تا پیش از این تصور می کردند، چون متحد و شریک تجارت سلاح و نفت امریکا هستند، هیچ قدرتی قادر به مهار آنها نیست؛ اما بیش از چهار سال نبرد نفسگیر در یمن سرانجام نشان داد که این تصور توهم آمیز، هیچ بهره ای از واقعیت نداشته است.
 
حملات اخیر بر تأسیسات نفتی رژيم ریاض نیز باید شاهزاده های سرمست از طلای سیاه و دالرهای نفتی و مغرور به تسلیحات امریکایی را از خواب عمیق بیدار کرده باشد که خاور میانه، تغییر کرده و عربستان، عقب مانده است.
 
عربستان همچنین کنایه سنگین ولادیمیر پوتین را باید به گونه ای دیگر درک کند؛ اینکه امریکا در سراشیبی سقوط است و شریکی پایدار و قابل اطمینان محسوب نمی شود و ریاض برای بقای خود باید تدابیر تازه ای اندیشه کند و به دنبال حامیان جدیدتری برود.
 
امریکا اما برای آنکه همچنان اطمینان خاطر شاهزادگان هراسان ریاض را جلب کند، وعده داده است که در صورت تأیید عامل اصلی حملات اخیر،‌ آماده پاسخ نظامی است؛ اما ریاض مطمئن باشد که این اتفاق نخواهد افتاد؛ زیرا نه ترامپ، اهل جنگ است و نه در صورت بروز هرگونه جنگی ولو ناشی از یک اشتباه کوچک تاکتیکی یا محاسباتی، وضعیت اسفبار کنونی رژيم ریاض بهتر خواهد شد؛ زیرا نخستین پیامد چنین جنگی، شعله ور شدن چاه های عظیم نفت در چهارسوی خلیج فارس است که نه اعراب و امریکا و سایر ابرقدرت های وابسته به منابع نفتی اعراب و نه زیرساخت های درهم‌تنیده شبکه اقتصاد جهانی، تاب و توان برتافتن و برکشیدن هزینه ها و پیامدهای آن را خواهند داشت.
 
بنابراین، ریاض در نخستین گام باید از یمن، عقب نشینی کند؛ جنگی که دامنه آن به سرعت در حال گسترش به داخل خاک سعودی است. این مهم به ویژه از این حیث، فوریت و اهمیت دارد که حتی امارات؛ دیگر شریک استراتژيک عربستان هم دیگر حاضر نیست در یمن بماند یا دست کم با نیروهای شکست خورده منصورهادی همکاری کند.
 
گام های بعدی ریاض، آغاز یک روند واقعی تنش‌زدایی با تهران است. این دو قدرت مهم منطقه ای باید در نقطه باهم رو به رو شوند و مسایل مورد اختلاف را رویارو و بدون دخالت قدرت های بزرگ، حل کنند؛ در غیر آن، سایه بحران همواره بر خلیج فارس و خاور میانه، مستولی خواهد بود.
 
گام سوم هم این است که ریاض دست از توسعه طلبی عربی – اسلامی در جهان اسلام بردارد، به حمایت از گروه های تروریستی و تکفیری پایان دهد، سیاست تفرقه و تنش و تضاد میان مذاهب اسلامی را متوقف کند و از ادعای سنگین رهبری جهان اسلام تا زمانی که عناصر خودکامه، سرکوبگر، هنجارشکن و غیر مسؤول نسبت به دردها و دغدغه های دنیای اسلام در رأس آن قرار دارند، صرف نظر کند.
 
محمدرضا امینی - جمهور


کد مطلب: 120513

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/note/120513/

جمهور
  https://www.jomhornews.com