جمهور - آیا آرای مردم در خطر است؟

بحران انتخابات فراتر از هجوم شبانه شماری از نیروهای ویژه پولیس تحت فرماندهی یک مقام نزدیک به ارگ است. به نظر می رسد که خطرات بزرگتری سلامت و شفافیت انتخابات را تهدید می کند و آرای مردم عمیقا در معرض خطر واقع شده است.

علی‌احمد عثمانی؛ رییس ستاد انتخاباتی عبدالله، گفته است که قفل‌های شکسته مرکز شمارش آرا را خود مشاهده کرده است. کمیسیون انتخابات اما این موضوع را تکذیب کرده و گفته است که نیروهای پولیس مامور حفاظت از ساختمان‌های کمیسیون "بنا به سردی هوا" خواسته‌ از فضای باز به درون دهلیز بروند و در آنجا پهره داری کنند.

آقای عثمانی گفت نیروهای ویژه پولیس شب گذشته، قفل‌های مرکز اطلاعات آن را شکسته‌اند.

به گفته او کار این مرکز جدا کردن آرای معتبر از آرای غیر معتبر بوده است: "...از سوی قطعات خاص وزارت داخله و یکی از تیم‌‎های خاص که مورد حمایت آنان است و بعضی از اعضای دارالانشا حمله صورت گرفته است."

او گفت ساعت ده شب به محل رفته و "دیدیم که قفل شکسته شده و قطعات خاص وزارت داخله که توسط معین ارشد رهبری می‌شود در دروازه کمیسیون ایستاده‌اند."

مولانا محمد عبدالله؛ از اعضای کمیسیون انتخابات هم گفته "شب گذشته نیروهای ویژه قفل دهلیز مرکز اطلاعات را شکسته و وارد آن شده‌اند."

بی تردید صحت و سقم این رویداد نیاز تحقیق و تأیید مراجع معتبر و بی طرف دارد؛ اما نفس طرح این ادعا نشان می دهد که بازی با آرای مردم، وارد مرحله تازه ای شده است؛ مرحله ای که در آن، تیم غالب سعی می کند با دستبرد به آرا، پیروزی اش را مسجل کند و تیم یا تیم های بازنده نیز می خواهند با غبارآلود کردن فضا، برای رسیدن به امتیاز یا سهم گرفتن در دولت آینده، مذبوحانه مبارزه کند.

به هر حال، صیانت از آرای اندک مردم به مثابه یک امانت خطیر ملی، وظیفه ای است که بر عهده کمیسیون های انتخاباتی قرار دارد و شکستن قفل یک مرکز حساس و استراتژيک انتخاباتی، اتفاقی نیست که با یک توجیه ساده بتوان از کنار آن گذشت.

بحران انتخابات اما فراتر از هجوم شبانه شماری از نیروهای ویژه پولیس تحت فرماندهی یک مقام نزدیک به ارگ است. به نظر می رسد که خطرات بزرگتری سلامت و شفافیت انتخابات را تهدید می کند و آرای مردم عمیقا در معرض خطر واقع شده است.

یکی از خطرهای بزرگ، تأخیر پرسش برانگیز در اعلام نتایج ابتدایی انتخابات است. مقام های انتخاباتی، سعی می کنند این رویداد را ناشی از نارسایی های تخنیکی معرفی کنند؛ اما واقعیت این است که دلایل و عوامل سیاسی و غیر انتخاباتی این رویداد بسیار پررنگ تر از نقایص و نارسایی های تخنیکی آن است.

حمایت برخی سفارتخانه های خارجی از تصمیم تأخیر در اعلام نتایج در شرایطی که شماری از نهادهای ناظر انتخابات، این تصمیم را «مشکوک» خوانده اند، پرسش های زیادی را درباره انگیزه های دخیل در این خصوص، به وجود آورده است. این پرسش ها زمانی جدی تر می شود که هیچ مهلت مشخصی برای اعلام نتایج ابتدایی، تعیین نشده است.

همزمان، کابل طی روزهای گذشته، به نحو کم سابقه ای میزبان چندین مقام امریکایی بوده است. مارک اسپر؛ وزیر دفاع دولت ترامپ، نانسی پلوسی؛ رییس مجلس نمایندگان امریکا، شماری از اعضای کنگره آن کشور و الیس ویلز؛ معاون وزیر خارجه ایالات متحده، از جمله کسانی بودند که تنها در همین چند روز اخیر، به کابل سفر و با مقام‌ های ارشد حکومت، دیدار کردند.

از سوی دیگر، بر بنیاد گزارش ها، دور جدید سفرهای زلمی خلیلزاد؛ نماینده ویژه امریکا برای صلح افغانستان نیز آغاز شده است.

همه این رویدادها نشانگر آن است که تأخیر در اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، با تلاش های تازه برای به جریان انداختن دوباره روند صلح از سوی امریکایی ها ارتباط دارد و واشنگتن می خواهد در متن و محور هر دو جریان صلح و انتخابات باشد و آنها را بر بنیاد اهداف و منافع خود، مدیریت کند.

اینهمه در حالی است که ارگ با اطمینان سؤال برانگیزی از تصمیم های کمیسیون انتخابات، حمایت می کند و همزمان فعالان سرشناس تیم انتخاباتی اشرف غنی، از پیروزی قاطع او در دور اول خبر می دهند. بنابراین، تصور می شود که ارگ به کمک شماری از حامیان خارجی خود به یک نقطه مشترک برای مدیریت انتخابات دست یافته باشد؛ توافقی که به احتمال قوی، چشم انداز صلح با طالبان هم از بخش های کلیدی و مهم آن خواهد بود.

بر این اساس، آرای مردم در انتخابات اخیر ریاست جمهوری بار دیگر در معرض دستبرد و مهندسی قرار گرفته است و انتظار نمی رود که تقلاهای مذبوحانه تیم ثبات و همگرایی به رهبری عبدالله حتی در حد رسیدن او به یک سمت سمبولیک دیگر هم مفید و مؤثر واقع شود.

عبدالمتین فرهمند - جمهور