صلح امریکا و طالبان و نظامیانی که همچنان کشته می‌شوند

21 جدی 1398 ساعت 20:45

امریکا راهی جز مذاکره و سازش با طالبان ندارد؛ در غیر آن باید آماده کشته های بیشتری باشد؛ رویدادی که نه ترامپ تحمل آن را دارند و نه این امر برای آینده سیاسی او، سودمند است.


دو سرباز امریکایی در نتیجه انفجار یک ماین کنار جاده در قندهار کشته شده‌اند.
 
ناتو در افغانستان در اعلام کرده که در این حادثه دو سرباز دیگر امریکایی زخمی شده‌اند.
 
در این خبرنامه آمده که این سربازان "مشغول انجام وظیفه در چارچوب ماموریت ناتو در افغانستان" بودند.
 
گروه طالبان مسؤولیت این حمله را بر عهده گرفته و ذبیح‌‌الله مجاهد؛ سخنگوی این گروه در صفحه توییترش مدعی شده که در نتیجه این انفجار موتر زرهی حامل سربازان آمریکایی کاملا تخریب شده و همه سربازان کشته شده‌اند.
 
خشونت‌ها معمولا در فصل زمستان در افغانستان کاهش می‌یابد؛ اما امسال گروه طالبان و نیروهای دولتی و خارجی با وجود ریزش سنگین برف در مناطق مختلف به عملیات خود ادامه دادند.
 
این حمله در زمانی انجام می‌شود که مذاکرات میان طالبان و امریکا ادامه دارد و یکی از اهداف این مذاکرات خروج نیروهای امریکایی از افغانستان خوانده شده است.
 
این سربازان همچنین در زمانی کشته می شوند که امریکا و دولت افغانستان منتظر تصمیم رسمی رهبران طالبان برای اعلام آتش بس و کاهش خشونت هستند؛ تصمیمی استراتژیک که می تواند مسیر آینده صلح میان آن گروه و دولت امریکا را تعیین کند.
 
با این وصف، در پی کشته شدن نظامیان امریکایی در قندهار که طالبان مستقیما مسؤولیت آن را بر عهده گرفته اند آیا دولت ترامپ بار دیگر در برابر یک تصمیم دشوار قرار گرفته است؟
 
ترامپ که پیش از این، به دنبال کشته شدن یک نظامی امریکایی در کابل، سه و نیم ماه، گفتگوهای صلح با طالبان را متوقف و اعلام کرده بود که این گفتگوها دیگر منسوخ شده است، آیا این بار که دو سرباز امریکایی کشته شده اند، حاضر است بار دیگر تصمیمی مشابه بگیرد؟ پرسش دیگر این است که اگر چنین تصمیمی گرفته شود، انتخاب های دیگر امریکا برای مقابله یا معامله با طالبان چیست؟
 
از نظر کارشناسان، در چنین شرایطی بعید به نظر می رسد که واشنگتن، بار دیگر تصمیم به ترک میز مذاکره بگیرد و دلیل این امر نیز به پاسخ پرسش دوم، مربوط می شود؛ زیرا ترامپ و دولت او، گزینه دیگری در برابر طالبان ندارند. آنها در میدان نبرد، شکست خورده اند و این جنگ فرساینده و بی برنده نمی تواند تا ابد ادامه داشته باشد.
 
سه و نیم ماه توقف کامل مذاکرات، ظاهرا امریکایی ها را به این نتیجه رساند که هیچ راهی جز ادامه همان راه قبلی وجود ندارد. طی این مدت، تغییری ملموس و قابل محاسبه در رویکرد نظامی طالبان هم به وجود نیامد. حتی پس از آغاز مذاکرات هم جنگجویان آن گروه در اقدامی تحریک آمیز و متهورانه، قلب قدرت  امریکا در افغانستان یعنی پایگاه هوایی بگرام را آماج قرار دادند. اگرچه در آن رویداد، کسی از نیروهای امریکایی کشته یا زخمی نشد و این می توانست بهانه کافی برای ادامه مذاکره با طالبان را در اختیار امریکا بگذارد؛ اما نباید فراموش کرد که طالبان با آن اقدام، از نظر سیاسی، اقتدار و سلطه ایالات متحده را هدف قرار دادند و به واشنگتن پیام دادند که در صورتی که اراده کنند می توانند سد سدید بگرام را هم بشکنند و حضور و حیات امریکا در افغانستان را به چالش بکشند.
 
با این حال، واشنگتن با محافظه کاری محسوسی از کنار آن رویداد گذشت و عمدا چشم خود را بر ماجراجویی آشکار طالبان بست؛ اما آیا می تواند در قبال کشته شدن دو نظامی دیگرش در قندهار هم همانگونه رفتار کند؛ آن‌هم در حالی که پیشتر با کشته شدن یک نظامی‌اش ۹ ماه مذاکره با طالبان را متوقف کرده بود؟
 
در روزهای آتی، پاسخ صریح و قاطع این سؤال، مشخص می شود؛ اما آنچه در حال حاضر می توان گفت این است که امریکا راهی جز مذاکره و سازش با طالبان ندارد؛ در غیر آن باید آماده کشته های بیشتری باشد؛ رویدادی که نه ترامپ تحمل آن را دارند و نه این امر برای آینده سیاسی او، سودمند است.
 
اما اگر رویداد قندهار این تردید را به یقین نزدیک کند که رهبری سیاسی طالبان، کنترلی بر بدنه نظامی و سخت افزاری آن گروه ندارد، آنگاه امریکا چه گزینه ای خواهد داشت؟ این پرسشی است که در حال حاضر، هیچ پاسخی برای آن وجود ندارد؛ مگر آنکه ترامپ در یکی از همان اقدامات جنون آمیز ناگهانی اش، تصمیم بگیرد ابعاد جنگ در افغانستان را به طرز وحشتناکی گسترش دهد و چرخه خشونت را وارد یک مرحله مرگبار و غیر قابل مهار کند.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور


کد مطلب: 123966

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/note/123966/

جمهور
  https://www.jomhornews.com