حضور چهره هایی مانند امرالله صالح با رویکردهای غلیظ ضد طالبانی در درون دستگاه مرکزی قدرت در افغانستان، یک چالش عمده برای امریکا، طالبان و حتی اشرف غنی و تیم قومی او خواهد بود.
صلح با طالبان و چالش چهرههای ضد طالبان
4 دلو 1398 ساعت 1:08
حضور چهره هایی مانند امرالله صالح با رویکردهای غلیظ ضد طالبانی در درون دستگاه مرکزی قدرت در افغانستان، یک چالش عمده برای امریکا، طالبان و حتی اشرف غنی و تیم قومی او خواهد بود.
امرالله صالح؛ معاون دسته انتخاباتی دولتساز میگوید که هیچ خارجی در مذاکره با طالبان نمیتواند از مردم افغانستان نمایندگی کند و همچنین هیچ خارجیای نیز نمیتواند حافظ منافع ملی مردم افغانستان در مذاکرات صلح باشد.
او بر دفاع از ارزشهای ملی در صورت خروج یا حضور خارجیها از سوی مردم افغانستان تاکید کرد و گفت: «خارجیها باشند یا نباشند ما از ارزشهای ملی خویش از دستاوردهای خویش و از منافع ملی ما دفاع میکنیم و نمیگذاریم که در جادههای ما قوانین ترافیکی پاکستان پیاده شود.»
آقای صالح گفت که با توافق میان امریکا و طالبان ممکن است جنگ میان دوطرف خاتمه یابد؛ اما جنگ میان طالبان و مردم افغانستان خاتمه نخواهد یافت.
او طالبان را گروهی وابسته به پاکستان خواند و افزود که این گروه عامل قتل عام مردم در شمالی، بامیان و بلخ است و باید پاسخگو باشد.
او همچنین گفت که در صورت امضای توافق میان امریکا و طالبان، بدون شک توازن قوا به هم میخورد؛ ولی توازن سیاست و عزم افغانها برای مبارزه با طالبان هیچ تغییری نمیکند.
اظهارات آقای صالح به طور کم سابقه ای صریح و بی پرده بود. این نشان می دهد که دست کم بخشی از عناصر دولتی افغانستان با آنچه قرار است در روند صلح میان امریکا و طالبان رخ دهد، به طور جدی مشکل دارد.
امرالله صالح اگرچه به نحوی هوشمندانه و محافظه کارانه سعی کرد با رویکرد امریکا در روند صلح با طالبان، رو به رو نشود؛ اما مفهوم مواضع او این است که کابل خود را تابع تام و تمام تصمیم های امریکا و زلمی خلیلزاد در زمینه صلح با طالبان نمی داند.
به نظر می رسد که حمله صریح و گزنده اشرف غنی بر رهبران طالبان نیز ریشه در همین واقعیت دارد.
ظاهرا کابل بار دیگر در برابر یک آزمون دشوار قرار گرفته است؛ آزمون احتمال امضای توافقنامه نهایی صلح میان امریکا و طالبان که در آن ممکن است بسیاری از خواب هایی که اشرف غنی و تیم سیاسی او برای آینده افغانستان و دولت آینده دیده اند، به کابوس بدل شود.
از سوی دیگر، حتی اگر مواضع آقای صالح، دقیقا بازتاب سیاست و دیدگاه اشرف غنی در زمینه صلح با طالبان و توافقنامه احتمالی صلح میان آن گروه و امریکایی ها نباشد، آقای صالح با این اظهارات نشان داد که به عنوان یک عنصر ضد طالبان با عقبه جهاد و مقاومت نمی خواهد به طور منفعلانه صرفا تماشاگر تصمیم هایی باشد که امریکا و طالبان و پاکستان درباره سرنوشت افغانستان می گیرند.
آقای صالح به هر حال و با وجود همسویی شدیدی که در موسم انتخابات و بر بنیاد برخی منافع کوتاه مدت با اشرف غنی پیدا کرده، یک چهره ضد طالبان محسوب می شود. او اگرچه در سخنرانی اخیر خود سعی کرد میان طالبان و پشتون ها مرز بکشد و پشتون ها را بزرگترین قربانی طالبان به حساب آورد؛ اما واقعیت است که اکثریت جامعه پشتون، ضدیت او با طالبان را به حساب تعلقات قومی و عقبه سیاسی – امنیتی اش می گذارند و سخنان ضد طالبانی تازه او را بر بنیاد فرمول شمال – جنوب، تجزیه و تحلیل می کنند.
بنابراین، حضور چهره هایی مانند امرالله صالح با رویکردهای غلیظ ضد طالبانی در درون دستگاه مرکزی قدرت در افغانستان، یک چالش عمده برای امریکا، طالبان و حتی اشرف غنی و تیم قومی او خواهد بود.
آنها نمی توانند انتظار داشته باشند که هر تصمیمی که در پشت پرده با طالبان درباره آینده افغانستان می گیرند، با هیچ چالشی از سوی عناصر ضد طالبان رو به رو نخواهد شد و به سرعت، اجرایی خواهد گشت.
از این منظر، سخنرانی اخیر آقای صالح را می توان نوعی خط و نشان کشیدن در برابر امریکا، طالبان و حتی نیروهای قومی همسو با طالبان در درون دولت افغانستان به حساب آورد مبنی بر اینکه تعامل سیاسی و صلح آمیز با یک گروه تبهکار، عامل قتل عام های مرگبار شمالی، بامیان و بلخ و پیاده نظام پاکستان، آسان و بی چالش نیست و حتی اگر لازم باشد او و سایر همفکرانش به منظور صیانت از منافع استراتژیک ملی، در برابر چنین تصمیمی دست به مقاومت خواهند زد.
محمدرضا امینی - جمهور
کد مطلب: 124363
آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/note/124363/