به هر میزانی که بحران انتخابات، تشدید و تعمیق شود، به نفع کرزی خواهد بود؛ زیرا او به عنوان پیشاهنگ طالبان درون نظام، برنده این بازی خواهد شد.

حامد کرزی؛ رییس‌ جمهوری پیشین در واکنش به اعلام نتایج نهایی انتخابات ریاست ‌جمهوری، روند انتخابات را تحمیلی و غیر ملی خوانده و گفته است که نتیجه آن مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد.
 
آقای کرزی گفته است که افغانستان در وضعیت کنونی بیش از هر زمان دیگر به وحدت و هم‌سویی نیاز دارد تا همه باهم با ملی‌ساختن روند صلح، شاهد تأمین هرچه زودتر صلح و امنیت در سراسر کشور باشند و «در فضای صلح و آزادی به پای صندوق‌های رای رفته سرنوشت خود را به‌دست خودمان رقم بزنیم».
 
او افزوده که او پیش از این هم به مردم گفته بود که برگزاری انتخابات در شرایطی که زمینه‌ برگزاری شفاف و عادلانه‌ این روند در کشور مساعد نباشد، سبب بحران و افتراق شده و کشور را تضعیف و روند صلح را مختل می‌سازد.
 
او تصریح کرده‌است: «تأکید داشتم که همه نیروهای سیاسی و اجتماعی کشور متحدا به امر صلح و تحقق آن به مثابه‌ اساسی‌ترین امر ملی، با تمام نیرو بذل مساعی نمایند.»
 
علیرغم این ژست خیرخواهانه و مصلحانه اما کرزی نه تنها در بحران به وجود آمده، بی تقصیر نیست؛ بلکه او متهم ردیف اول و مسؤول اصلی بروز این بحران است.
 
بزرگترین ضربه را به آرای پاک و امیدهای مشروع مردم، نخستین بار کرزی وارد کرد. او تقلب را به فرهنگی فراگیر و رویکردی عام در فرایند انتخابات تبدیل کرد و به آن، اعتبار و مشروعیت بخشید. کرزی دستبرد به قانون و نتایج انتخابات را باب کرد و از آن در مسیر اشباع امیال و آمال اقتدارگرایانه خودش بهره برد. او در عین حال، نهادهای قانونی و مشروع را تضعیف کرد، مسیرهای حقوقی اعمال اراده واقعی مردم را سد ساخت و با دستکاری در آرا و انتخاب های مردم، سرنوشت مردم سالاری در افغانستان را در وضعیتی قرار داد که امروزه صلح امریکا با طالبان، به جای مشارکت مردم و حق تعیین سرنوشت آنان می نشیند و به اولویتی حیاتی تبدیل می شود.
 
کرزی در عین حال، بزرگترین ظرفیت های ملی برای مبارزه با تروریزم، روی کار آوردن یک دولت مشروع و  مقتدر، و تحکیم ثبات و استقرار و اقتدار دولت مرکزی را نابود کرد و با طرح تضرع آمیز ایده صلح، تروریست ها را برای به بار آوردن ویرانی های بیشتر و تحمیل کشتارهای خونبارتر، تشویق و تشجیع کرد.
 
او همچنین صلاحیت، اقتدار و استقلال دستگاه قضایی را سلب کرد و با اعمال سلطه بر آن، امکان آزادی هزاران زندانی تروریست ها را بدون هرگونه دادرسی کیفری فراهم آورد.
 
یکی دیگر از اقدامات او تضعیف نقش پارلمان و نمایندگان برگزیده مردم در تصمیم سازی های کلان ملی بود. او سنت سیئه دخالت های مستمر و آشکار در امور شورای ملی از راه  تزویر و تقلب در انتخابات، تطمیع نمایندگان، ترویج فساد و رشوه و... را نهادینه کرد تا در نهایت، مردم به طور کامل از صحنه سیاست کشور حذف شوند.
 
حتی روی کار آوردن اشرف غنی و تحمیل او به عنوان رییس جمهوری نیز کار کرزی بود و او به کمک یک کمیسیون خاین و متقلب، موجب شد تا دولت ائتلافی و اختلافی وحدت ملی شکل بگیرد و به دلیل قطبی گری های ویرانگر ناشی از آن، امروزه کشور در آستانه فروپاشی و تقسیم به دو دولت قرار بگیرد.
 
افتضاح انتخابات اخیر و نتایج بحران آفرین آن هم بخشی از پیامدهای اقداماتی است که کرزی مسؤول اجرا و انجام آنها بوده است.
 
با اینهمه، او حتی زمانی که دیگر در قدرت هم نبوده، بیکار ننشسته و دست از توطئه و دسیسه و بحران و مداخله و سودجویی برای منافع شخصی و عقده های اقتدارگرایانه اش برنداشته است. این بار او می خواهد از آب گل آلود نتایج انتخابات، ماهی مراد خود را صید کند و با تحمیلی و غیر ملی خواندن انتخابات، می خواهد صلح را به جای آن بنشاند و در سایه آن، خود بار دیگر به قدرت بازگردد.
 
این بازیگر به ظاهر حاشیه نشین، پرسوناژ در سایه بسیاری از نمایش های چندماهه اخیر محسوب می شود که اینک از پشت پرده به صحنه بازگشته و می خواهد آخرین میخ اش را بر تابوت مردم سالاری مرده و منحط افغانستان بکوبد و صلح امریکایی- پاکستانی را جایگزین آن کند.
 
بنابراین به هر میزانی که بحران انتخابات، تشدید و تعمیق شود، به نفع کرزی خواهد بود؛ زیرا او به عنوان پیشاهنگ طالبان درون نظام، برنده این بازی خواهد شد.
 
نرگس اعتماد - جمهور