کرونا و جنگ؛ طالبان در دو جبهه آدم می‌کشند

حکومت بار دیگر از طالبان خواست که برای مبارزه با ویروس کرونا فراخوان «آتش‌بس بشردوستانه» را بپذیرند.
 
صدیق صدیقی؛ سخنگوی ریاست جمهوری گفت که آتش‌بس بشردوستانه از خواست‌های اصلی مردم و حکومت افغانستان است و گروه طالبان باید به این خواست مردم لبیک بگوید و خشونت‌ها را متوقف کند.
 
آقای صدیقی گفت که زمان آن فرا‌رسیده که طالبان نیز ویروس کرونا را جدی بگیرند و با آن مبارزه کنند.
 
به گفته او، شیوع ویروس کرونا افغانستان را با چالش جدی روبه‌رو کرده و در صورتی که خشونت از سوی گروه طالبان ادامه پیدا کند، بحران ناشی از ویروس کرونا گسترده خواهد شد و در این صورت طالبان مسؤول خواهند بود.
 
سخنگوی ریاست جمهوری، افزایش جنگ و خشونت از سوی گروه طالبان را عامل رسیدگی نکردن دولت به باشندگان مناطق جنگی خواند و گفت که این مورد نگران‌کننده است.
 
پس از آنکه دوره ۷ روزه «کاهش خشونت» پایان یافت و به دنبال آن، توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان در دوحه امضا شد، جنگجویان طالبان برای نخستین بار یک پیام مهم دریافت کردند: نیروهای دولت دست نشانده کابل را بکشید و به خارجی ها کاری نداشته باشید.
 
به نظر می رسید که این پیام، دست کم آن بخش از بدنه طالبان را که هنوز بر اساس توهمات متشرعانه و ویروس جهل مقدسی که ذهن و ضمیر شان را آلوده کرده است، دچار یک تردید جدی کند. آنها به وضوح می دیدند که رهبران شان «جهاد» علیه «کفار» را متوقف کرده و دستور جنگ علیه مسلمانان را داده اند.
 
با این وجود، اتفاق قابل اعتنایی رخ نداد یا اگر هم رخ داده باشد، دستگاه سنگین سانسور و سرکوب طالبان، اجازه درز آن به بیرون را نداد و در نطفه خاموشش کرد.
 
پس از شیوع ویروس کرونا دومین چالش بزرگ طالبان شروع شد. آن گروه که برای سلطه بر سرنوشت سیاسی مردم افغانستان و تصاحب قدرت، آمادگی می گیرد و انتظار دارد که با اجرایی شدن توافقنامه صلح با امریکا، این مأمول محقق شود، نیازی شدید به بازسازی چهره خشن و خوفناک خود در نزد مردم و افکار عمومی افغانستان دارد. در همین راستا تصور می شود که سیاست های هدفمندی از سوی سران و رهبران آن گروه روی دست گرفته شده که مصاحبه با خبرنگاران زن خارجی بدون رعایت حجاب اسلامی بر بنیاد خوانش طالبان، تآکید بر اصلاح برخی رفتارهای خشونت بار پیشین، روی خوش نشان دادن به آموزش دختران البته با قید شرط در چارچوب قوانین شریعت و... بخشی از این سیاست ها محسوب می شود.
 
با این حال، به عقیده کارشناسان، طالبان برای ترمیم تصویر مخدوش و مخرب خود در اذهان مردم افغانستان، بسیار بیشتر از آنچه روی دست دارند باید انعطاف نشان دهند و اصلاح شوند.
 
یکی از این موارد، تعدیل رویکردهای حقوق بشری آن گروه و همدلی آن با مصایب و رنج هایی است که دامنگیر مردم افغانستان است. به نظر می رسد پیش از آنکه طالبان خود به چنین نتیجه ای برسند و تصمیم به اتخاذ تدابیری در این باره بگیرند، کرونا با شتاب از راه رسید و آن گروه را در موقعیتی دشوار قرار داد که هرگز برای واکنش به آن، آمادگی نداشت.
 
کرونا اکنون به سرعت در افغانستان در حال گسترش است و بر بنیاد هشدارها در هفته های پیش رو جان هزاران نفر را خواهد گرفت. این در حالی است که درخواست ها از طالبان برای استقرار آتش بس به منظور مقابله با کرونا نیز به شدت افزایش یافته است؛ درخواست هایی که آن گروه را زیر فشار قرار داده؛ اما وادار به تسلیم و عقب نشینی نکرده است.
 
طالبان می دانند که اگر جنگ را متوقف کنند و آتش بس را بپذیرند، امکان وارد کردن ضربات نهایی بر نیروهای امنیتی افغانستان را که دیگر از حمایت هوایی ناتو برخوردار نیستند از دست خواهند داد!
 
از سوی دیگر، دولت و مردم افغانستان می گویند که اگر طالبان آتش بس نکنند، این امر منجر به مرگ جمعی هزاران نفر خواهد بود و در آن صورت، آن گروه مسؤول شناخته خواهند شد.
 
به این ترتیب، آیا گروهی که سودای رهبری سیاسی افغانستان را دارد همچنان به کشتار مردم کشور در دو جبهه جنگ و کرونا ادامه می دهد یا با اتخاذ یک موضع نرم و سازنده، اعلام آتش بس می کند و به این ترتیب، هم ماشین کشتار مردم را متوقف می کند و هم کمکی هرچند اندک به بازسازی چهره مخدوش خود در زمینه حقوق بشر خواهد کرد؟
 
نرگس اعتماد - جمهور