«جهادی» که توسط عوامل «امارت» علیه «اشغال» افغانستان توسط امریکا صورت می گرفت و ذیل این ادعا توجیه می شد و مشروعیت کسب می کرد، امروزه برای پیروزی نهایی به پیروزی ترامپ در انتخابات امریکا، وابسته شده؛ به گونه ای که اگر ترامپ پیروز نشود، احتمال دارد که «جهاد» طالبان هم پیروز نشود.

ذبیح‌الله مجاهد؛ از سخنگویان گروه طالبان، خبر حمایت این گروه از پیروزی ترامپ در انتخابات را نادرست خواند.
 
پیشتر رسانه امریکایی سی بی اس نوشته بود که آقای مجاهد در یک گفتگوی تلفونی به این رسانه گفته است که این گروه امیدوار است که دونالد ترامپ برنده انتخابات ریاست جمهوری امریکا شود و خروج نیروهای این کشور از افغانستان را تسریع کند.
 
این رسانه همچنین در مورد نگرانی طالبان در رابطه با ابتلای آقای ترامپ به ویروس کرونا از قول ذبیح الله مجاهد نوشته بود که ظاهرا او در حال بهبود است.
 
سخنگوی طالبان اما در واکنش به این گزارش در صفحه توییتر خود نوشته است که "رسانه سی بی اس (CBS) امریکایی گفته‌های من را نادرست تعبیر کرده، چیزی که آنها گفته‌اند، همچو چیزی به آنها گفته نشده است".
 
تیم مورتو؛ سخنگوی ستاد انتخاباتی آقای ترامپ ، روز گذشته به این رسانه گفته است که آنها پشتیبانی طالبان را "رد" می کنند.
 
با وجود آنکه سخنگوی طالبان، خبر رسانه امریکایی درباره حمایت آن گروه از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات امریکا و حتی نگرانی طالبان از پیامدهای ابتلای ترامپ به کرونا را رد می کند و صرف نظر از اینکه اساسا چنین اظهاراتی صورت گرفته یا نه، واقعیت این است که پیروزی «جهاد» ادعایی طالبان، وابسته به پیروزی ترامپ است.
 
به بیان دیگر، این پیروزی ترامپ است که سرنوشت «جهاد» طالبان را مشخص خواهد کرد. ترامپ علیرغم هشدارهای صریح و ضمنی مشاوران ارشد امنیتی و فرماندهان نظامی امریکا با طالبان، پیمان «صلح» امضا کرد و اکنون نیز اعلام کرده است که نیروهای امریکایی مستقر در افغانستان را زودتر از موعد مقرر تا عید کریسمس مسیحیان به خانه بازمی گرداند؛ این همان چیزی است که طالبان می خواهند؛ زیرا در آن صورت، طالبان می توانند به طور یکجانبه، اعلام «پیروزی» کنند و با مبنا قرار دادن توافق صلح خود با امریکا در مذاکره با دولت، امتیازات مورد نظر خود در رسیدن به قدرت را به سادگی به دست آورد.
 
از جانب دیگر، طالبان می دانند که در صورت شکست ترامپ در انتخابات، خطر فروپاشی توافق آن گروه با امریکا نیز تقویت می شود؛ زیرا دور از انتظار است که یک رییس جمهوری دموکرات در کاخ سفید نیز درست همان رویکردی را در قبال طالبان و کلیت پرونده جنگ افغانستان، پیگیری کند که اکنون ترامپ در حال انجام آن است.
 
از این منظر، آرزوی طالبان در نقطه مقابل هدف دولت افغانستان قرار می گیرد؛ زیرا کابل بی صبرانه منتظر است که انتخابات ریاست جمهوری امریکا برگزار شود و در آن، ترامپ شکست بخورد تا با روی کار آمدن دولت جو بایدن، ایالات متحده از مسیری که اکنون کاخ سفید در قبال جنگ و صلح افغانستان دنبال می کند، برگردد و راهبرد واشنگتن در این خصوص، از بنیاد تغییر کند.
 
به این ترتیب، این تنها در داخل امریکا نیست که آنگلوساکسون های افراط گرا، طرفداران فروش و حمل اسلحه، فاشیست های سفیدپوست، صهیونیست های رادیکال و بنیادگرا، کوکلوس کلان ها، اوانجلیست ها و... از ترامپ حمایت می کنند؛ بلکه در خارج از امریکا نیز حتی گروه بدنام و افراط گرایی مانند طالبان که اصولا به انتخابات، اعتقادی ندارد، از پیروزی ترامپ در انتخابات، حمایت و استقبال می کند؛ زیرا این پیروزی به طور حیرت انگیزی با پیروزی «جهاد» مورد ادعای سربازان ملا عمر، گره خورده است.
 
این نیز شاید از شوخ‌چشمی‌ های سرگرم کننده روزگار باشد که «جهادی» که توسط عوامل «امارت» علیه «اشغال» افغانستان توسط امریکا صورت می گرفت و ذیل این ادعا توجیه می شد و مشروعیت کسب می کرد، امروزه برای پیروزی نهایی به پیروزی ترامپ در انتخابات امریکا، وابسته شده؛ به گونه ای که اگر ترامپ پیروز نشود، احتمال دارد که «جهاد» طالبان هم پیروز نشود.
 
به این ترتیب، طالبان تنها سعی نمی کنند که توافق خود با امریکا را هم‌عرض و هم‌ارز فقه حنفی قرار دهند و در مذاکره با دولت، اصرار کنند که هردوی اینها باید مبنای مذاکرات و حل اختلافات باشند؛ بلکه آن گروه فراتر از اینها، از پیروزی ترامپ در انتخابات امریکا هم حمایت می کند و حتی برای سلامتی و نجات او از شر ویروس مرگبار کرونا هم دعا می کند.
 
جهاد امریکایی، جهادگران امریکایی!
 
نرگس اعتماد - جمهور