نظامیان افغان؛ ضعف دولت، خیانت دوست، جنایت دشمن

30 عقرب 1399 ساعت 19:03

سرنوشت غم انگیز مردم و نیروهای نظامی افغان، قربانی شدن است؛ قربانی ضعف و بی ارادگی و ناتوانی دولتی فاسد و در حال احتضار، حامیان بین المللی خیانتکار و دروغگو و مفعت اندیش و دشمنی بی رحم و خون آشام و تروریست.


حداقل ۲۵ نیروی امنیتی از جمله سه مقام ارشد پولیس در ولسوالی ماه می بدخشان به دست طالبان کشته شده‌اند. فرمانده پولیس، آمر امنیت و مدیر مبارزه با جرایم جنایی این ولسوالی در میان کشته‌شدگان هستند.
 مرکز این ولسوالی هم سقوط کرده است.
 
رئیس شورای ولایتی بدخشان تایید کرد پس از آنکه طالبان کنترل مرکز این ولسوالی را به دست گرفتند، افراد این گروه ساختمان این ولسوالی را نیز به آتش کشیده است.
 گروه طالبان روز یکشنبه (۲۵ عقرب) به ولسوالی دشت ارچی قندوز حمله کردند و موفق به تصرف مرکز ولسوالی شدند.
 یک هفته قبل نیز طالبان کنترل مرکز ولسوالی دهراوود ولایت ارزگان را به دست گرفتند. هرچند مقام‌های وزارت دفاع و داخله، سقوط این ولسوالی‌ها را رد کرده بودند.
 
به این ترتیب، در جریان کمتر از یک هفته از سقوط حداقل سه ولسوالی در شمال و جنوب افغانستان گزارش شده است. این فاجعه بار و تکان دهنده است و با در نظرداشت آمار واقعی تلفات سنگین نظامیان دولتی در جریان درگیری با طالبان تروریست، نمودار کاملی از وحشت و خشونت جاری در افغانستان به دست می آید.
 
این شرایط، معلول سه عامل عمده است. نخستین عامل، ناتوانی نگران کننده دولت در مواجهه و مهار موج جدید خشونت های مرگبار است. انکار و پنهانکاری، مانع از بازتاب واقعیت نمی شود. سقوط سه ولسوالی در کمتر از یک هفته، نه تنها نشانگر قدرت دولت در دفاع از مناطق تحت تسلط خود نیست؛ بلکه خطر سقوط را با همه تلخی غیرقابل تحمل آن بیش از هر زمان دیگری نزدیک نشان می دهد. از سوی دیگر، آمار هولناک تلفات نیروهای امنیتی در جریان دفاع در برابر حملات خونین طالبان، به معنای آن است که آنها هیچگونه پشتوانه قابل اطمینانی برای دریافت کمک های لازم و حیاتی از دولت مرکزی در اختیار ندارند و این امر، ممکن است روحیه دیگر نیروها در سایر مناطق در معرض خطر را به شدت تضعیف کند و به تروریست ها برای گسترش دایره متصرفات خود، قدرت و انگیزه مضاعف ببخشد.
 
نکته تأسفبار این است که در مرکز کشور، همه چیز امن و امان است. سخنگویان وزارت های دفاع و داخله به طور مستمر، سرگرم یک کارزار تبلیغاتی توییتری بی امان علیه طالبان و انتشار آمارهای شگفت انگیز درباره قدرت و توانایی نیروهای امنیتی هستند. آنها در عین حال، سقوط ولسوالی ها را علیرغم واقعیت های میدانی، تکذیب می کنند و این ظاهرا تنها کاری است که دولت مرکزی برای دفاع از آخرین خاکریزهای خود در برابر حملات مرگبار تروریست های طالبان انجام می دهد.
 
این در حالی است که در این شرایط بحرانی و فاجعه بار، ارتش، پولیس و دیگر نیروهای مسلح کشور نیازمند دریافت کمک های آنی از کشورهای جهان و حمایت های سراسری مردمی از طریق فراخوان بسیج ملی هستند؛ مواردی که همچنان به صورت پرسش برانگیزی مورد توجه دولت مرکزی قرار نمی گیرد.
 
عامل دوم، وضعیت اسفبار نیروهای امنیتی افغان، خیانت حامیان خارجی آنهاست. این نیروها ۲۰ سال پیش از امروز برای جنگ با تروریزم به نیابت از همه کشورهای جهان، ساخته شدند. میلیاردها دالر سالانه برای بقای آنها هزینه می شود. این کمک ها ناشی از سخاوت و گشاده‌دستی قدرت های خارجی نبود و نیست؛ بلکه کارمزد ناچیز مقاومت مردانه این نیروها در برابر تروریزم بین المللی به نمایندگی از همه دنیا می باشد؛ کمک هایی که اکنون کاهش یافته و آنها بدون آنکه منتظر حمایت هوایی قوای خارجی باشند یا به تسلیحات و امکانات پیشرفته و مدرن دسترسی داشته باشند، در مقابل خونریزترین دشمن تروریستی، تنها رها شده اند؛ زیرا قوای امریکایی در حال خروج از افغانستان هستند و به احتمال قوی دیگر متحدان امریکا هم چاره ای جز این اقدام ندارند.
 
امریکا به عنوان به اصطلاح «بزرگترین متحد استراتژيک افغانستان» بی اعتنا به پیمان های مکتوب خود با دولت افغانستان، به طور یکجانبه با طالبان صلح کرد و نیروهای خود را بدون آنکه به جنگی که آغاز کرده بود، مسئولانه پایان دهد، از کشور خارج می کند. این خیانت به نظامیانی است که امروزه در مایمی و دشت ارچی و دهراوود و... قربانی حملات بی رحمانه تروریست های متحد امریکا می شوند.
 
امریکا می دانست که طالبان، ماهیتا یک گروه تروریستی است، تروریست ها با همدیگر متحد و علیه نیروهای ضد تروریستی از جمله نیروهای دولتی افغانستان، خونریز و بی رحم اند. این دشمن بی رحم در عین حال، به طور مستقیم از سوی رژيم اسلام آباد حمایت های همه جانبه می شود؛ همان رژيمی که دیروز نخست وزیر آن با اعزاز و اکرام از کابل دیدار کرد و رهبران ترسو و وطنفروش کابل برای او فرش سرخ پهن کردند.
 
به این ترتیب، سرنوشت غم انگیز مردم و نیروهای نظامی افغان، قربانی شدن است؛ قربانی ضعف و بی ارادگی و ناتوانی دولتی فاسد و در حال احتضار، حامیان بین المللی خیانتکار و دروغگو و مفعت اندیش و دشمنی بی رحم و خون آشام و تروریست.
 
سکینه مدنی- خبرگزاری جمهور


کد مطلب: 133609

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/note/133609/

جمهور
  https://www.jomhornews.com