۲

جنگ داخلی، صلح داخلی

يکشنبه ۲۳ قوس ۱۳۹۹ ساعت ۱۵:۱۱
شیوخ حاکم بر قطر، میزبان هایی بی طرف برای مذاکرات صلح افغانستان نیستند و ادامه این مذاکرات در دوحه، منافع ملی افغانستان را به خطر می اندازد و ماهیت داخلی و بین الافغانی صلح را مخدوش می کند.
جنگ داخلی، صلح داخلی
حمدالله محب؛ مشاور امنیت ملی اشرف‌غنی، خواستار ادامه مذاکرات صلح در داخل کشور شد و در توییترش نوشت که دولت ترجیح خاصی در مورد مکان مذاکرات در داخل کشور ندارد و آماده است که در هر منطقه‌ای که طالبان پیشنهاد کنند، به‌شمول ساخت تأسیسات آمادگی لازم را بگیرد و گفتگوها را به پیش ببرد.

وی افزوده که با پیشبرد مذاکرات در داخل کشور ساحه امنیتی ویژه و قابل اعتماد برای همه و زمینه نظارت و اعمال ملکیت برای مردم در روند صلح فراهم می‌شود.

آقای محب تأکید کرده که با پیشبرد مذاکرات در داخل، مذاکره‌‌کنندگان از خواست‌ها و مطالبات مردم بهتر آگاه می‌شوند و از مصارف اضافی جلوگیری خواهد شد.
 
او گفته که برای افغان‌ها مهم است که مراحل جاری مذاکرات در داخل افغانستان به پیش برده شود و به این ترتیب صلح به جای شرایط خارجی‌ها از واقعیت جامعه افغان‌ها متاثر شود و دایمی و سراسری باشد.
 
به گفته وی، صلح در بیرون از کشور، صلح‌کنندگان را از شرایط خارجی متاثر می‌کند.
 
خواسته آقای محب کاملا واقع بینانه، دوراندیشانه و مبتنی بر منافع ملی و مصالح کلان کشور است. این درخواست در عین حال نشان می دهد که آنچه اکنون زیر عنوان مذاکرات بین الافغانی صلح در دوحه قطر جریان دارد، به دلیل اعمال نفوذهای مستقیم و مستمر قدرت های خارجی، ماهیت بین الافغانی خود را از دست داده و در معرض دخالت های پنهان و آشکار طرف های دخیل در مسایل افغانستان قرار دارد.
 
به عنوان نمونه، قطر به عنوان میزبان این مذاکرات، یک کشور بی طرف نیست. قطر تنها کشور جهان است که میزبان یک نمایندگی سیاسی رسمی گروه طالبان می باشد؛ گروهی که هنوز هم در اسناد حقوقی بین المللی و قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد یک نیروی «تروریستی» محسوب می شود و حق ندارد در یک کشور عضو سازمان ملل، دفتر سیاسی رسمی داشته باشد.
 
از جانب دیگر، دولت دوحه، در حالی اجازه برافراشته شدن پرچم سفید طالبان را در پایتخت خود داد که دولت رسمی و مشروع افغانستان در کابل با این اقدام شدیدا مخالف بود و این مخالفت را نیز به گونه علنی ابراز داشت.
 
این نشان می دهد که شیوخ حاکم بر قطر، میزبان هایی بی طرف برای مذاکرات صلح افغانستان نیستند و ادامه این مذاکرات در دوحه، منافع ملی افغانستان را به خطر می اندازد و ماهیت داخلی و بین الافغانی صلح را مخدوش می کند.
 
قطر در خاور میانه یک کشور کوچک اما بسیار ثروتمند است که به منظور رهبری تحولات منطقه ای به شدیدا با رژيم عربستان، رقابت می کند. این دو شیخ نشین عرب از نظر ایدئولوژيک هم در مقابل همدیگر قرار دارند. قطر از ایدئولوژی فکری، فقهی و سیاسی اخوان المسلمین، حمایت می کند و به ترکیه نزدیک است، و رژيم ریاض و دیگر همپیمانانش هوادار ایدئولوژی مخوف وهابیت هستند و اخوان المسلمین و توسعه طلبی ترکیه در جهان اسلام را تهدیدی علیه قدرت وهابیت و اعراب می دانند.
 
این رقابت ها به مسایل افغانستان نیز کشیده شده و اکنون قطر با میزبانی از دفتر سیاسی طالبان و مذاکرات آن گروه با امریکا و دولت افغانستان، ابتکار عمل را در این زمینه در اختیار گرفته و عربستان و امارات را منزوی کرده است.
 
با توجه به این مسایل، قطر نمی تواند در حوزه صلح افغانستان، بی طرف باشد.
 
نکته دیگر این است که جنگ جاری در افغانستان را جنگ میان دوطرف افغان می نامند و به همین دلیل از مذاکرات جاری صلح به عنوان گفتگوهای «بین الافغانی» یاد می کنند. صرف نظر از اینکه آیا طالبان واقعا یک گروه افغان و متعهد به منافع، امنیت، اقتدار و آرامش افغانستان است یا یک نیروی نیابتی و مزدور پاکستان و اعراب و امریکا و دیگر قدرت های استعماری و امپریالیستی، و متحد ثابت قدم تروریزم بین المللی، اگر جنگ جاری، جنگ داخلی است، پس صلح نیز باید داخلی باشد و در داخل افغانستان، منعقد شود.
 
افزون بر اینها همه مسایل و دغدغه های دیگری که از جانب حمدالله محب مطرح شده، کاملا درست و واقع بینانه است. ادامه گفتگوهای صلح در داخل کشور، دوطرف را به همدیگر نزدیک تر می کند و موجب می شود تا آنان به جای ترجیح منافع و اهداف سلطه طلبانه قدرت های خارجی، به امنیت و ثبات کشورشان اولویت بدهند و در فضایی دوستانه و مبتنی بر واقعیت های ملموس جاری به توافقی برای صلح دست پیدا کنند.
 
این امر در عین حال، دسترسی آسان و بی واسطه مردم به جزئیات و  اطلاعات مربوط به روند صلح را تسهیل می کند، زمینه اعمال نظارت و مالکیت افغان ها بر یک روند حیاتی ملی را فراهم می سازد و از هزینه های گزاف و اضافی در کشورهای خارجی می کاهد.
 
پیشنهاد آقای محب همچنین حاوی یک پیام مبتنی بر حسن نیت هم هست و آن اینکه هر نقطه ای را که طالبان در داخل کشور، مشخص کنند، دولت آماده پذیرش آن است و حتی در ایجاد زیرساخت های لازم برای گفتگوها و استقرار هیأت های دوطرف نیز همکاری می کند.
 
بر این اساس، اگر طالبان این پیشنهاد را رد کنند، یکبار دیگر وابستگی خود به قدرت های بیرونی را نشان می دهند، و اثبات می کنند که از استقلال کافی برخوردار نیستند و هدف شان از گفتگوهای جاری، نه رسیدن به یک توافق برای صلح و آینده سیاسی افغانستان؛ بلکه تحقق اهداف و آمال و امیال قدرت های استعماری در منطقه و فرامنطقه است.
 
علی موسوی - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *


Australia
Talebane mozdore Pakistan t daste taleba nest cheer vazeh ast 😢😈😵🙇
پربازدیدترین