از وزیر خارجه به رییس جمهور: طبق دستور، عمل کن

18 حوت 1399 ساعت 20:39

نامه آنتونی بلینکن از مقام وزارت امور خارجه امریکا عنوانی رییس جمهوری افغانستان نوشته شده؛ اما لحن آمرانه و هشدارآمیز آن به وضوح نشان می دهد که بلینکن برخلاف عرف دیپلماتیک و قواعد بین المللی، به اشرف غنی نه به عنوان رییس جمهوری مشروع یک کشور مستقل؛ بلکه به مثابه مأموری سرسپرده، فرودست و دست نشانده نگاه می کند.


آنتونی بلینکن؛ وزیر خارجه امریکا در نامه‌ای به اشرف غنی ضمن هشدار درباره وضعیت افغانستان، بر ضرورت فوری "راه حل سیاسی" برای آینده کشور و به نتیجه رسیدن روند صلح تاکید کرده است.
 
این نامه طرح زلمی خلیلزاد برای ایجاد یک ساختار سیاسی جدید را تایید می‌کند.
 
در این نامه آمده که واشنگتن قرار است از سازمان ملل بخواهد که نشستی بین‌المللی با حضور وزیران خارجه کشورهای منطقه از جمله روسیه، چین، پاکستان، ایران و هند برگزار کند.
 
در این نامه به لحن جدی و فوری آن اشاره شده و همچنین هشدار داده شده که آقای بلینکن نگران است پس از خروج نیروهای امریکایی از افغانستان حتی با وجود ادامه کمک‌های مالی به افغانستان "اوضاع امنیتی بدتر" شود و طالبان بتوانند مناطق بیشتری را به تصرف خود درآورند.
 
در بخشی از نامه هم از "پیامدهای فاجعه بار" دهه ۱۹۹۰ میلادی در پی "بی‌اتفاقی رهبران افغان" اشاره شده و تاکید شده که چنین رویدادی نباید تکرار شود.
 
محتوای این نامه، مهم است و شاید از این مرحله به بعد، آنچه رقم خواهد خورد، محتوای همین نامه و طرح مورد تأیید آن باشد که پیشتر توسط خلیلزاد ارائه شده است؛ اما مهم تر از متن، لحن غیر متعارف این نامه است؛ لحنی که آن را با سایر سندهای استعماری در تاریخ معاصر افغانستان، همتراز می سازد و نشان می دهد که حضور نظامی امریکا در افغانستان، یک حضور مشروع در چارچوب مجوز شورای امنیت سازمان ملل در یک واحد سیاسی مستقل عضو این سازمان نیست؛ بلکه اشغالگرانه و استعماری است و واشنگتن بر بنیاد همین رویکرد به خود حق می دهد تا تصمیم اول و آخر را درباره سرنوشت سیاسی کشور بگیرد.
 
فراموش نکنیم که نامه آنتونی بلینکن از مقام وزارت امور خارجه امریکا عنوانی رییس جمهوری افغانستان نوشته شده؛ اما لحن آمرانه و هشدارآمیز آن به وضوح نشان می دهد که بلینکن برخلاف عرف دیپلماتیک و قواعد بین المللی، به اشرف غنی نه به عنوان رییس جمهوری مشروع یک کشور مستقل؛ بلکه به مثابه مأموری سرسپرده، فرودست و دست نشانده نگاه می کند.
 
بی توجه به اینکه در افغانستان چه می گذرد و رهبران دولتی و سیاسی کشور برای مدیریت و مهار بحران و عبور از این شرایط خطرناک و فاجعه بار چه تدابیری را باید روی دست بگیرند، تصمیمی که در واشنگتن گرفته شده، کمکی به افغانستان برای نجات نمی کند. این تصمیم پیش از آنکه بازتاب دهنده وضعیت شکننده و بحرانی کشور باشد که نیاز به راه حلی آنی، فوری و فراگیر دارد، نشان دهنده نگاه استعماری امریکا به افغانستان به مثابه ایالت پنجاه و دوم است.
 
واکنش های ابرازشده از سوی مقام های دولت آقای غنی در قبال این نامه هم اغلب متمرکز بر لحن آن بوده است. به عنوان نمونه، امرالله صالح؛ معاون اول رییس جمهوری از نه گفتن به مثابه یک اصل تاریخی در افغانستان یاد کرده و گفته است که اگر زمان آن فرابرسد او مانند امام حسین در برابر صلح آمرانه خواهد ایستاد و نه خواهد گفت.
 
محمد محقق؛ مشاور سیاسی و امنیتی اشرف غنی هم صلح آمرانه را مردود دانسته است.
 
با این حال باید منتظر ماند و دید که آیا دولت آقای غنی در این مقطع دشوار و حساس از تاریخ سیاسی کشور، قادر است با استقلال و اقتدار در برابر فرمان شبه استعماری وزیر خارجه امریکا مقاومت کرده و بازی در زمین صلح و جنگ را به نفع خود بازگرداند یا مثل مواردی مانند آزادی هزاران زندانی طالبان و پذیرش سایر مفاد توافق دوحه میان امریکا و طالبان، در نهایت مجبور به عقب نشینی خواهد شد و در برابر دستور یک وزیر خارجه به یک رییس جمهور، سر تسلیم فرود خواهد آورد.
 
آنچه به تردیدها در این باره دامن می زند، شکاف و فاصله عمیق و جدی میان سران و رهبران سیاسی کشور و زاویه شدید آنها با کانون مرکزی قدرت است. سیاست های حذفی، عقده گشایانه، انحصارطلبانه و به شدت قومیت زده اشرف غنی در طول این سال ها ارگ را به کانون انحصاری مهره های قومی او تبدیل کرده و امکان یک اجماع قدرتمند ملی حول محور ارزش های حیاتی و سرنوشت ساز را از میان برده و افغانستان را از اقتدار و استقلال لازم برای ایستادگی در برابر تصمیم های آمرانه و شبه استعماری قدرت های خارجی محروم کرده است. بر این اساس، اکنون آقای غنی زمان کافی را برای ایجاد یک جبهه فراگیر برای مقاومت در برابر تصمیم واشنگتن در اختیار ندارد؛ شاید به همین دلیل، امرالله صالح از آمادگی اش برای ایستادگی امام حسین‌گونه در برابر تصمیم امریکا سخن گفته است؛ اگرچه شرایط، اهداف و آرمان های امام حسین و امرالله صالح، هرگز از هیچ نظر قابل مقایسه نیست.
 
محمدرضا امینی - جمهور


کد مطلب: 137124

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/note/137124/

جمهور
  https://www.jomhornews.com