آتش بس در غزه؛ برنده و بازنده یک جنگ جنایتکارانه

آتش بس میان رژيم اسرائیل و جنبش مقاومت اسلامی فلسطین –حماس- به اجرا درآمده است. این آتش بس که در ساعات نخست روز جمعه شروع شد به ۱۱ روز درگیری پایان می دهد که بیش از ۲۴۰ کشته - عمدتا در غزه - به جا گذاشت.
 
رژيم اسرائیل روز پنج‌شنبه بیش از ۱۰۰ حمله علیه تاسیسات زیربنایی در شمال غزه انجام داد. حماس هم با شلیک راکت به آن پاسخ داد.
 
نبردها ۱۱ روز در پی چند هفته تنش میان صهیونیست ها و فلیسطینی ها در بخش اشغالی بیت المقدس شرقی شروع شد.
 
کابینه امنیتی رژيم اسرائیل پس از برگزاری یک جلسه شبانه اعلام کرد که طرح آتش بس پیشنهادی مصر «به طور متقابل و بدون قید و شرط خواهد بود».
 
با اجرای آتش بس فلسطینی ها به خیابان ها ریختند تا آن را جشن بگیرند. رژيم اسرائیل و حماس هر دو مدعی پیروزی شده اند.
 
جو بایدن هم گفت که آتش بس "فرصتی واقعی" برای پیشرفت ایجاد کرده است.
 
تصمیم به آتش بس از سوی کابینه امنیتی نتانیاهو گرفته شد؛ مرجعی که پیش از این بر ادامه تجاوز تا رسیدن به اهداف رژيم اسراییل تأکید می کرد. این اهداف آیا محقق شد یا اسراییل شکست خورد؟
 
برگزاری جلسه شبانه و پذیرش «آتش بس بی قید و شرط» نشان می دهد که چه کسی پیروز شده و کدام طرف شکست خورده است.
 
اگر معیار اصلی پیروزی، آمار بالای کشتار غیر نظامیان به ویژه کودکان بی دفاع باشد، بدون تردید اسراییل پیروز بلامنازع این نبرد ۱۱ روزه بوده؛ اما کارشناسان مسایل استراتژيک و ناظران امنیتی، کشتار غیر نظامیان را به حساب قدرت نظامی یک ارتش نمی گذارند؛ بلکه بالعکس این می تواند نشانه ضعف و شکست باشد؛ زیرا رژيمی که قادر به مهار موشک های یک جنبش مبارز نیست و مردم اش برای فرار از مرگ در پناهگاه هاه به سر می برند، دیوانه وار، مناطق مسکونی، زیرساخت های اقتصادی، دفاتر رسانه ای و اماکن عمومی را آماج بمباران های کور و ویرانگر قرار می دهد.
 
جنگ ۱۱ روزه اخیر سال ها پس از نبرد سال ۲۰۱۴ صورت گرفت؛ نبردی که انتظار می رفت با توجه به فرصت چندین ساله رژيم اسراییل، سامانه های ضد موشکی این رژيم، به صورت قابل ملاحظه ای تقویت و تجیهز شده باشد؛ به گونه ای که موشک های حماس نتواند از آن عبور کند؛ اما وضعیت برعکس شد؛ زیرا این موشک های حماس بود که تقویت شد و برد آن کیلومترها افزایش یافت. این موشک ها در عین حال توانست از سد گنبد آهنین رژيم اسراییل عبور کند و به شهرهای مرکزی اسراییل برسد و حتی از آن فراتر برود.
 
از جانب دیگر، رژيم اسراییل در سیاستی عمدی، آمار دقیقی از میزان تلفات و خسارات ناشی از موشک باران فلسطین اشغالی از سوی گروه های مبارز فلسطینی منتشر نکرد؛ بنابراین مشخص نیست که در جانب اسراییلی این نبرد چه تعداد نفر کشته و زخمی شدند و چه خسارت های سنگین مالی بر زیرساخت های نظامی آن رژيم وارد شد.
 
افزون بر همه اینها نبرد اخیر، یکبار دیگر افکار عمومی جامعه بین المللی را علیه جنایت های فاجعه بار یک رژيم غیر مسئول، متجاوز و کودک کش برانگیخت و چهره ضد حقوق بشری رژيم جعلی تل آویو را بیشتر از پیش آشکار کرد و موجی از اعتراض های ضد صهیونیستی را در سراسر جهان به راه انداخت. گستره و پیامدهای این شکست، تا سال ها پس از نبرد ‍۱۱ روزه اخیر همچنان دامنگیر اسراییل باقی خواهد ماند، و این یکی دیگر از نشانه های مهم شکست اسراییل در جنگ اخیر محسوب می شود.
 
نکته مهم دیگر و مهم ترین نکته، حیات و قدرت غیر قابل انکار جنبش های مقاومت اسلامی در فلسطین است که پس از این جنگ همچنان ادامه یافت و برای همگان احراز شد. پس از پذیرش شکست از سوی کابینه امنیتی اسراییل، مردم مبارز فلسطین به خیابان ها ریختند تا پیروزی را جشن بگیرند. این جشن پیروزی در شرایطی برگزار شد که جنبش مقاومت تا آخرین دقایق جنگ، دست از موشک باران سرزمین های اشغالی برنداشت و بمباران های وحشیانه این رژيم، هرگز از قدرت عملیاتی جنبش مقاومت نکاست و حتی برخلاف ادعای مضحک نخست وزیر تروریست اسراییل، این جنبش را تضعیف نکرد.
 
در این میان، آتش بس اخیر با فشار امریکا بر رژيم اسراییل به دست آمد؛ فشاری که نشان می دهد واشنگتن به عنوان بزرگترین حامی جنایت ها و تجاوزات ضد انسانی این رژيم جعلی و جنایتکار به این نتیجه رسید که پیروزی بر مقاومت اسلامی، امکان پذیر نیست و ادامه جنگ، تنها به اسراییل ضربه می زند.
 
با این حال، امریکا همچنان هزینه بدنامی سیاسی و حقوق بشری ناشی از حمایت های بی دریغ خود از تجاوزات اسراییل را می پردازد؛ زیرا سه بار پیاپی مانع از صدور قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل شد و در طول جنگ نیز تمامی ادعاهای حقوق بشری و ژست کاذب انسان دوستانه خود را زیر پا گذاشت و به حمایت تمام قد از یک رژيم متجاوز، تروریست، جعلی و جنایتکار ادامه داد.
 
محمدرضا امینی - جمهور