۰

طالبان و نشست استانبول؛ کوتاه، بدون نتیجه

چهارشنبه ۵ جوزا ۱۴۰۰ ساعت ۱۶:۴۳
طالبان صریحا اعلام کرده اند که حاضر نیستند در نشستی شرکت کنند که بیشتر از سه روز طول بکشد و در آن درباره مسایل کلیدی و اساسی، تصمیم گرفته شود. این گروه همچنین بار دیگر آتش بس را مردود دانسته و هرگونه تصمیم گیری درباره آتش بس در روند صلح را رد کرده است.
طالبان و نشست استانبول؛ کوتاه، بدون نتیجه
طالبان اعلام کرده اند‌ که نمایندگان این گروه در صورتی در نشست استانبول اشتراک می‌کنند که این نشست از سه روز بیش‌تر نبوده و آجندای آن هم شامل تصمیم‌گیری درباره موضوعات مهم نباشد.
 
یک مقام ارشد طالبان گفته‌است: «رهبری ما پیشنهاد کرده که نشست استانبول نباید از سه روز طولانی‌تر باشد.»
 
اعضای ارشد طالبان همچنین گفته‌اند که رهبران این گروه طرفدار اشتراک در نشست استانبول نبودند؛ اما پس از درخواست کشورهای پاکستان و قطر تصمیم گرفتند که با گذاشتن برخی شرایط در این نشست اشتراک کنند.
 
یک عضو طالبان تاکید کرده که رهبری این گروه نمی‌خواهد نشست استانبول به یک سکوی تصمیم‌گیری مبدل شود و با آجندای مشخص در این نشست مخالفت دارد.
 
او گفته‌است که این گروه در حال حاضر آتش‌بس اعلام نخواهد کرد و در گفتگوهای صلح نیز در مورد برقراری آتش‌بس تصمیم گرفته نخواهد شد.
 
 شرایط طالبان برای شرکت در نشست استانبول همان شرایطی است که پیش از این، انتظار می رفت؛ زیرا این گروه تاکنون عامل اصلی تأخیر در برگزاری این نشست بوده؛ و تمایل نداشته است که در آن درباره آینده سیاسی افغانستان، تصمیمی سرنوشت ساز و تعیین کننده گرفته شود.
 
طالبان نمی خواهند بخشی از یک فرایند صلح باشند. برای آنها صلح زمانی معنا دارد که قدرت را به طور کامل در اختیار بگیرند و دیگر جریان ها و اقوام و مذاهب در زمین صلح بر بنیاد همان قواعدی بازی کنند که آن گروه، تعریف می کند.
 
تأخیرهای مکرر در برگزاری نشست استانبول و ناتوانی طرف های دیگر به ویژه امریکا، سازمان ملل و کشورهای میزبان این نشست در تعیین یک تاریخ دقیق و قطعی برای برگزاری آن به این معنا است که این نشست، کارکرد قابل انتظار خود را از دست داده و دیگر نه سرنوشت ساز است و نه برگزاری یا عدم برگزاری آن تاثیری بر وضعیت جاری در افغانستان خواهد داشت.
 
طالبان صریحا اعلام کرده اند که حاضر نیستند در نشستی شرکت کنند که بیشتر از سه روز طول بکشد و در آن درباره مسایل کلیدی و اساسی، تصمیم گرفته شود. این گروه همچنین بار دیگر آتش بس را مردود دانسته و هرگونه تصمیم گیری درباره آتش بس در روند صلح را رد کرده است.
 
به این ترتیب، سرنوشت افغانستان در میدان جنگ، تعیین خواهد شد و این امر کاملا به توانایی و اراده طرف های درگیر بستگی دارد که تا چه میزان قادر به جنگیدن هستند و برای رسیدن به اهداف خود، چقدر هزینه و قربانی می دهند.
 
با توجه به این واقعیت، دولت و قدرت های جهانی نقش آفرین در روند صلح و جنگ افغانستان، با دریافت پاسخ صریح طالبان باید درباره چشم انداز آینده کشور، تصمیم بگیرند. ادامه روند کژدار و مریز و بی ثمر صلحی که پیشاپیش شکست خورده، نه عاقلانه است و نه کمکی به تغییر رویکرد طالبان خواهد کرد.
 
این رویداد، یکبار دیگر این واقعیت را مورد تاکید قرار می دهد که هیچ راهی جز جنگ با طالبان در برابر طرف مقابل آن گروه وجود ندارد و همه کسانی که تاکنون به هر دلیلی از صلح ابتکاری امریکا حمایت می کردند، ناگزیر اند به جنگ بازگردند.
 
با این حال، طالبان کاملا آگاهانه تصمیم به تعلیق تلاش های صلح گرفته اند. آنها می دانند که هیچیک از قدرت های خارجی به ویژه امریکا و هم پیمانانش اراده ای برای بازگشت به جنگ ندارند و تنها طرفی که در برابر آن گروه در میدان جنگ قرار خواهد گرفت، دولت افغانستان است؛ دولتی که به شدت زیر فشار است و به سختی برای حفظ قدرت خود با موج حملات سهمگین طالبان، مبارزه می کند.
 
اما در صورتی که دولت روز به روز ضعیف تر شود و قدرت طالبان فراتر از جغرافیای قومی و ایدئولوژیک آن گروه، گسترش پیدا کند، جنگ هم تنها منحصر به دوطرف متخاصم نخواهد ماند و طرف های تازه دیگری نیز بر آن اضافه خواهند شد.
 
همین اکنون هم خبرهای پراکنده ای درباره شکل گیری هسته های مقاومت علیه طالبان در برخی مناطق کشور، منتشر می شود.
 
اگر مقاومت نظامی ضد طالبان، احیا شود، بی توجه به اینکه در نهایت به چه نتیجه ای خواهد رسید، جنگ داخلی به معنای کامل کلمه شروع خواهد شد و به این ترتیب، افغانستان بار دیگر به ورطه درگیری خونین شبیه دهه ۷۰ خورشیدی کشیده می شود.
 
آیا طالبان آماده جنگیدن با همه نیروهایی هستند که در برابر قدرت مطلقه و انحصاری آن گروه ایستادگی می کنند؟
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین