دوسیه‌های افغانستان و اوکراین روی میز کنفرانس امنیتی مونیخ

کنفرانس با حضور مقامات و کارشناسان امنیتی و سیاسی از کشورهای مختلف جهان به مدت دو روز برگزار می‌شود.
 
در پنجاه و هشتمین کنفرانس امنیتی مونیخ ۳۰ نفر از سران و عالی‌رتبه ترین مقامات کشورها سخنرانی خواهند کرد.
 
قرار است بیش از ۱۰۰ وزیر از کشورهای مختلف و رؤسای بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد، سازمان پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) و اتحادیه اروپا نیز در این کنفرانس سه روز حضور داشته باشند.
 
وولفگانگ ایشینگر؛ رئیس کنفرانس گفته: "دنیای ما در خطر است، قطعیت‌های سنتی در حال فروپاشی هستند، تهدیدها و آسیب پذیری‌ها در حال افزایش اند و نظم مبتنی بر قوانین به طور فزاینده ای مورد حمله قرار گرفته و نیاز به گفتگو هرگز بیشتر از این نبوده است."
 
چالش‌های امنیتی در افغانستان پس از روی کار آمدن طالبان، وضعیت امنیتی و سیاسی در شمال افریقا و همچنین در شرق اروپا از جمله محورهای کنفرانس امسال است.
 
همان گونه که رییس کنفرانس امنیتی مونیخ نیز تصریح کرده این کنفرانس، امسال در شرایطی متفاوت برگزار می شود؛ شرایطی که از جمله در آن ناتو به رهبری امریکا در یک جنگ ۲۰ ساله شکست خورده و نظامیان غربی یک مأموریت دشوار را بدون دستاوردی راهبردی به نفع گروه متخاصم ترک کرده اند.
 
جنگ افغانستان و سرنوشت فاجعه بار آن تردیدها درباره چشم انداز حیات استراتژيک ناتو را تقویت کرده و بر پیوندهای دیرینه و سنتی امنیتی میان امریکا و شرکای راهبردی آن اثرات منفی و ویرانگر گذاسته است.
 
دامنه این تردیدها تنها به کشورهایی مانند عربستان سعودی یا جاپان و کوریای جنوبی که به تمامی زیر چتر حفاظتی ایالات متحده، زندگی می کنند، محدود نمی شود؛ بلکه حتی شرکای اروپایی واشنگتن نیز اعتماد لازم را به پایداری خدشه ناپذیر اتحاد امنیتی شان با آنسوی آتلانتیک ندارند و ایمان شان به تعهد واشنگتن در قبال امنیت قاره سبز را از دست داده اند.
 
به همین دلیل، در حال حاضر، امانوئل مکرون؛ رییس جمهوری فرانسه، رهبری ابتکارات امنیتی بلندپروازانه ای را بر عهده گرفته که با عبور از ناتو و ایالات متحده، قدرت هایی اروپایی را به سمت دستیابی به یک خوداتکایی امنیتی بدون نیاز به وابستگی خارجی، ترغیب می کند.
 
مکرون که پیش از این، ایده بحث برانگیز ایجاد یک نیروی نظامی واکنش سریع تمام‌اروپایی را مطرح کرده بود و انتظار می رود که در سال های آینده این ایده رسما روی میز اعضای اتحادیه اروپا قرار بگیرد، اخیرا از لزوم ایجاد یک «بازوی نظامی» برای مواجهه با موج جدید مهاجرت و چالش های برخاسته از آن سخن گفته است.
 
از نظر سیاستمدارانی مانند مکرون، مهاجرت بی رویه مسلمانان به اروپا نظم سیاسی و ایدئولوژيک حاکم بر این قاره را تهدید می کند و با تصادم تمدن ها و ایدئولوژی ها «ارزش های اروپایی» را که عمیقا مبتنی بر لائیسیته و نفی هرگونه حضور دین در سیاست و سایر عرصه های حیات جمعی پی‌ریزی شده با مخاطره رو به رو کرده است.
 
بر بنیاد همین طرز دید است که فرانسه در دوران حکمرانی مکرون بدترین سیاست های مهاجرتی را به اجرا گذاشته که در مواردی به سرکوب ضد انسانی مهاجران در کمپ کاله و فجایع رقت انگیز عبور مهاجران از کانال مانش منجر شده است؛ اما در کمال شگفتی، هیچیک از این رویدادها، اصول ادعایی حقوق بشر غربی را که فرانسه به طور سنتی خود را حافظ و حامی و پرچمدار آن می داند، مخدوش نکرده است!
 
به این ترتیب، شکست ناتو در افغانستان و پیامدهای آن برای امپراتوری غربی، دوگانگی و شکاف در ناتو، تعارض منافع امنیتی دو سوی آتلانتیک، ظهور و حضور احیاگرانه قدرت هایی مانند روسیه و چین که نظم ثابت امنیت اروپایی را به چالش کشیده، به ویژه در بحبوحه بحران اوکراین و مطالبات امنیتی روسیه از امریکا و اروپا، پنجاه و هشتمین کنفرانس امنیتی مونیخ را به بستری مساعد برای بررسی بزرگترین بحران های امنیتی در برابر هژمونی یکجانبه غرب به رهبری ایالات متحده تبدیل کرده و شرکت کنندگان را به تأمل درباره یک نظم امنیتی سریع و جدید و شیوه های تقابل یا هضم و پذیرش آن فرامی خواند.
 
محمدرضا امینی - جمهور