۰

از غنی تا زلنسکی؛ خاین یا قهرمان؟

سه شنبه ۱۰ حوت ۱۴۰۰ ساعت ۱۶:۰۳
هریک از دو رییس جمهور، مسیرهایی کاملا متفاوت را برگزیدند، غنی کشورش را فروخت، قدرت را واگذار کرد و به طرزی شرم آور از کشور گریخت؛ اما زلنسکی ماند، مقاومت می کند و حتی گفته می شود که پیشنهاد امریکا برای فرار را نیز نپذیرفته و لباس رزم پوشیده و با روسیه می جنگد.
از غنی تا زلنسکی؛ خاین یا قهرمان؟
از زمان آغاز تهاجم نظامی روسیه به اوکراین برخی از رسانه‌‌ها، خبرنگاران و شخصیت‌ها، جنگ اوکراین و نقش ناتو و امریکا در حمایت از موضع آن کشور در برابر روسیه را به نحوی به وضعیت زمان سقوط دولت سابق در افغانستان، مقایسه کرده‌اند.
 
این سوژه با موضع ولودیمیر زلنسکی؛ رئیس جمهوری اوکراین که گفته در برابر تهدیدات نظامی روسیه تا آخر از کشورش دفاع خواهد کرد مورد توجه کابران افغان‌، برخی از شهروندان خارجی و شماری از رسانه ها قرار گرفته است.
 
اما گراهام هریسون؛ خبرنگار رونامه گاردین نوشته است: "در حالیکه اوکراین در محاصره است و رئیس جمهوری آن حاضر به ترک کشورش نیست به وضعیت عکسی فکر می‌کنم که ۶ ماه پیش رئیس جمهور دیگری پایتخت و شهروندانش را به طالبان تسلیم کرد".
 
برخی از خبرنگاران خارجی نیز مقاومت آقای زلنسکی را با فرار آقای غنی از کابل در صفحات خود پوشش داده اند.
 
به نظر می رسد که این مقایسه کاملا درستی است؛ زیرا غنی و زلنسکی از موقعیتی مشابه برای کسب حمایت جهانی در برابر یک تهاجم همه جانبه قرار داشته اند. هردو انتخاب های تقریبا هسانی داشتند: ماندن و دفاع از وطن، یا ترجیح فرار بر قرار و ادامه زندگی در کشورهای غربی یا – در مورد غنی – عربی.
 
در این میان، هریک از دو رییس جمهور، مسیرهایی کاملا متفاوت را برگزیدند، غنی کشورش را فروخت، قدرت را واگذار کرد و به طرزی شرم آور از کشور گریخت؛ اما زلنسکی ماند، مقاومت می کند و حتی گفته می شود که پیشنهاد امریکا برای فرار را نیز نپذیرفته و لباس رزم پوشیده و با روسیه می جنگد.
 
این در حالی است که اشرف غنی یک سیاستمدار تحصیلکرده بود که «دومین مغز متفکر» جهان نامیده می شد و حتی روزگاری برای احراز کرسی هدایت سازمان ملل هم نامزد شده بود؛ اما زلنسکی یک کمدین تلویزیونی است که از رهگذر شهرتی که در این مسیر به دست آورد، مورد اقبال افکار عمومی قرار گرفت و در انتخابات پیروز شد. اوکراینی ها قطعا نمی دانستند که این کمدین باید کشورشان را در یکی از تلخ ترین و دردناک ترین فصل های زندگی سیاسی و امنیتی اش، رهبری کند و در برابر یکی از قدرتمندترین ارتش های جهان مقاومت کند.
 
زلنسکی اما انتظاری که از او وجود نداشت را برآورده کرد و در سخت ترین شرایط در کنار مردم اش ماند و کشورش را ترک نکرد. او حتی از پول هایی که در بودجه دولت در اختیار داشت، پیش از آنکه جنگ از راه برسد، برای مردم اش سرپناه ساخت تا به این ترتیب، از تلفات و هزینه های انسانی جنگ بکاهد.
 
غنی اما کاملا بالعکس. انتظارهایی که از او وجود داشت، یکی پس از دیگری نقش بر آب شد. او که به قول خودش آمده بود تا میراث ناتمام امان الله خان را تمام کند و میز کار شاه سابق را نیز دوباره ساخته و در دفترش قرار داده بود، تمام دانش و تحصیل و تجربه اش را در خدمت خیانت به وطن، ستم بر مردم و تبانی و معامله با یک نیروی مهاجم کرد که در صدد براندازی دولت و قبضه کامل قدرت بود. او در طول دوران زمام داری فاجعه بارش دارایی های ملی را صرف اشباع تیم فاسد خود کرد و حتی هنگام فرار هم آخرین پول های باقیمانده در صندوق دارایی ملی را به سرقت برد.
 
صرف نظر از نقش امریکا و غرب در حضور زلنسکی در متن میدان جنگ و فرار بزدلانه غنی از کشور، بدون شک، ویژگی های شخصیتی، تعهدات اخلاقی، تعلقات میهنی، گرایش های قومی و قبیله ای و مسایل دیگر نیز در انتخاب راه های دو رهبر تاثیر داشته و موجب شده که یکی در هیات قهرمان و دیگری در به صورت ضد قهرمان یا خاین، ظاهر شوند.
 
زلنسکی سیاستمدار نبود و نیست. به همین دلیل «نتوانست» مانند اشرف غنی، ارتش را دست بسته و با در اختیار داشتن مدرن ترین تجهیزات نظامی و... وادار به تسلیم کند، متحدان سیاسی و نظامی اش را یکی پس از دیگری بدنام کرده و از صحنه بیرون براند و در حالی که مردم و رسانه ها را سرگرم یک بازی ریاکارانه به نام گفتگوهای صلح کرده باشد، خود در پشت پرده به کمک تیم فاسد سه نفره اش در حال تبانی برای فروش و فرار باشد. زلنسکی یک کمدین بود که حالا باید حتی برخلاف حرفه هنری اش یک نقش کاملا جدی را برعهده می گرفت: رهبری جنگ با ارتش متخاصم خارجی. او اما از این هنر برخوردار بود که به سرعت، جایگاه و نقش خود را بازشناسد و از یک شومن تلویزیونی به یک سرباز شجاع و آماده دفاع از وطن در جنگی مرگبار و ویرانگر که نتیجه آن از قبل مشخص است، تغییر هویت دهد و در این مسیر، حتی همسرش را نیز با خود همراه کند. این صرفا یک بازی یا نمایش تلویزیونی نیست؛ زیرا جنگ اوکراین کاملا جدی است، جریان دارد و روسیه هر روز به سمت قلب کی‌یف؛ پایتخت پیش‌روی می کند.
 
غنی هم روزگاری می گفت که تا آخرین قطره خون اش از کشور دفاع می کند و در افغانستان می ماند؛ اما وقتی فرار کرد و مردم اش را به کام فقر و فاجعه تنها گذاشت، در توجیه این جنایت نابخشودنی گفت که اگر فرار نمی کرد، کشته می شد!
 
نرگس اعتماد - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین