از امریکا تا طالبان؛ دو دهه حقوق بشر در افغانستان

ذبیح‌الله مجاهد در واکنش به گزارش‌ وزارت خارجه امریکا در مورد نقض حقوق بشر از سوی دولت اسلامی طالبان، گفته‌ است که نگرانی امریکا بی‌جا است؛ زیرا حقوق اساسی مردم افغانستان تأمین شده ‌است.
 
او گفته که حقوق بشر در افغانستان زمانی از بین رفت که اشغالگران امریکایی و حامیان آنها روزانه تا ۲۰۰ افغان را می‌ کشتند، خانه ‌های آنها را بمباران می ‌کردند و به زنان و کودکان یورش می ‌بردند.
 
این در حالی است که وزارت خارجه امریکا در گزارش تازه خود، طالبان را به نقض گسترده حقوق بشر در افغانستان متهم کرده است.
 
نیویارک‌ تایمز نیز مدعی شده که طالبان ۵۰۰ نظامی پیشین را کشته یا ناپدید کرده ‌اند. طالبان اما این گزارش‌ را مغرضانه و تبلیغاتی خوانده و محتوای آن را تکذیب کرده‌ اند. ذبیح الله مجاهد و انس حقانی از جمله مقام های طالبان هستند که به این گزارش، واکنش نشان داده اند.
 
طالبان درست می گویند. اشغال افغانستان توسط امریکا به خوبی پرده از کارنامه سیاه حقوق بشر امریکایی برداشت و نشان داد که حقوق بشر، تنها پوششی دروغین برای توجیه استعمارگری و سلطه غیرقانونی بر سرنوشت ملت های دیگر از سوی استعمار نو است.
 
حقوق بشر بدنام امریکایی در دوران ریاست جمهوری عنصر فاشیستی به نام دونالد ترامپ، بیش از هر زمان دیگری افشا و رسوا و روسیاه شد؛ زیرا بر بنیاد راهبرد جنگی ترامپ در افغانستان، کشتار غیر نظامیان افغان، اصولا هیچ اهمیت و موضوعیتی نداشت.
 
این همان چیزی بود که او بارها در اظهارات بحث برانگیزش بر آن تأکید و تصریح کرد که او می توانست در جنگ افغانستان پیروز شود؛ اما ۱۰ میلیون نفر کشته می شدند.
 
او در مورد نحوه دستیابی به این پیروزی ظرف یک هفته هم گفته بود: «نمی‌خواهم ۱۰ میلیون نفر را بکشم. افغانستان ممکن است از صفحه روزگار محو شود. نمی‌ خواهم آن راه را بروم.»
 
بر این اساس، آنچه ترامپ به زبان آورد، صرفا یک تهدید نبود؛ زیرا در عمل نیز نیروهای نظامی تحت امر او صدها غیر نظامی افغان را در دوره حاکمیت او کشته بودند.
 
این از سوی کشوری صورت می گرفت که همه ساله کارنامه حقوق بشری کشورهای دیگر را بررسی می کند و به بهانه نقض حقوق بشر، کشورهای مستقل را تهدید یا تحریم می کند؛ اما از سال ۲۰۰۱ میلادی به بعد که ده ها هزار غیر نظامی افغان در حملات مستقیم نیروهای امریکایی جان باختند، حتی یک سرباز امریکایی هم به اعدام محکوم نشد.
 
این حقوق بشر امریکایی است؛ حقوق بشری که بر بنیاد آن، ظاهرا تنها بشر غربی، بشری واجد حق است و سایر ساکنان زمین باید در خدمت منافع و کامجویی های جنایتکارانه بشر غربی و انسان امریکایی قرار داشته باشند.
 
نکته مهم دیگر اینکه امریکا به بهانه «مبارزه با تروریزم» به افغانستان، لشکرکشی نظامی کرد؛ تروریزمی که آدم می کشت، جنایت می کرد و مردم بی گناه را بی سبب به گلوله می بست. گزارش محققان دانشگاهی امریکا اما نشان می داد که ارتش ایالات متحده نیز کمتر از تروریست ها دست به جنایت و کشتار مردم بی گناه افغانستان نزده اند. این کشتار بدون شک با اذن و اجازه رییس جمهوری آن کشور صورت گرفته است؛ کسی که بی محابا اعلام کرده بود که می توانست با کشتن ۱۰ میلیون نفر و نابودی افغانستان به «پیروزی»‌ برسد.
 
طنز تلخ ماجرا اینجاست که امریکای ترامپ در نهایت با طالبانی که روزی از سوی امریکایی ها «تروریست» خوانده می شدند و امریکا برای سرنگونی و نابودی دولت آنها افغانستان را اشغال کرد و هزاران نفر را کشت، به صلح و سازش رسید؛ اما غیر نظامیان بی دفاع افغان، همچنان در حملات هوایی نیروهای امریکایی و متحدان محلی آنان، قربانی می‌ شدند.
 
با این حساب، صرف نظر از محتوای گزارش حقوق بشری تازه وزارت امور خارجه امریکا، واقعیت این است که امریکا و طالبان هردو سهمی برجسته در تصویر غم انگیز شرایط حقوق بشری افغانستان در طول ۲۰ سال گذشته داشته اند. اینکه کدامیک بیشتر مقصر بوده اند و کدام کمتر، شاید روزی که حقیقت به طور کامل برملا شود و ناقضان حقوق بشر در برابر دادگاه عدالت قرار بگیرند، به درستی مشخص شود.

نرگس اعتماد - جمهور