این زخم را عمیق‌تر نکنید

23 سنبله 1401 ساعت 23:04

هیچکس نباید تصور کند که قربانی یک ستم و سرکوب سازمان یافته و سیستماتیک است؛ زیرا این احساس، خطری جدی برای امنیت ملی و ثبات سیاسی و حتی یکپارچگی ارضی کشور است.


نمایندگی سیاسی سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) گفته «به شدت نگران نقض حقوق بشر در پنجشیر و سایر نقاط» کشور است.
 
در توییت یوناما آمده است: «طرفین مکلفیت‌های بین‌المللی دارند که شامل حقوق اسرا می‌شود.»
 
یوناما گفته اوضاع را زیر نظر دارد و «خواهان دادگاهی شدن عاملین هر جرمی» است.
 
روز گذشته سه ویدئو از بازداشت، تیرباران و کشته‌های دست بسته نیروهای «جبهه مقاومت ملی» از سوی طالبان در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست شده است. این ویدئو‌ها روز دوشنبه درروستای شابه، ولسوالی خنچ پنجشیر ضبط شده بود. در یکی از این ویدئو‌ها افراد طالبان اسرای جنگی را تیرباران می‌کنند و در ویدئو دومی چهره‌های اسرا مشخص می‌شود.
 
دیوید مارتنون؛ سفیر فرانسه برای افغانستان با بازنشر ویدئوی تیراندازی افراد طالبان به چریک‌های جبهه مقاومت در توییتر نوشته است: « طالبان اسرای جنگی را اعدام می‌کنند و مرتکب جنایت جنگی دیگری می‌شوند.»
 
بدیهی است که تایید صحت و سقم ویدیوهای منتشرشده از پنجشیر در شرایطی که این ولایت در بایکوت کامل خبری به سر می برد و هیچ خبرنگار مستقلی حق ندارد برای پوشش وضعیت امنیتی به آنجا سفر کند، بسیار دشوار است؛ اما واکنش های ابرازشده نشان می دهد که بحران بسیار خطرناک است و برخلاف آنچه ادعا می شود، دوطرف وارد یک رویارویی خونین و مرگبار شده اند که شاید در میان مدت بر سرنوشت جنگ، تاثیر بگذارد و تعیین کننده باشد.
 
با این حال، آنچه در حال حاضر، مایه نگرانی عمیق و جدی است و همه – به شمول طالبان – باید از آن هراس داشته باشند، این است که زخم پنجشیر، عمیق تر می شود. یک نبرد خونین قومی در جریان است و صرف نظر از اینکه کدامیک از طرف ها در این نبرد، دست بالا را دارد و در مسیر پیروزی نهایی است، آثار، پیامدها و عواقب بسیار خطرناک و ویرانگر این جنگ تا ده ها سال دیگر بر صلح و ثبات و همزیستی مسالمت آمیز اقوام که نیاز حیاتی افغانستان به مثابه یک کشور واحد است، تاثیر خواهد گذاشت.
 
طالبان که کنترل کشور را در اختیار دارند و برای نخستین بار بر پنجشیر هم حکومت می کنند، وظیفه دارند که از کشتار و جنایت و سرکوب با رویکرد قومی به شدت پرهیز کنند؛ زیرا این وضعیت، قدرت و حاکمیت آنان را آسیب پذیر می سازد و آتش خشم و نفرت و انتقام را شعله ور می کند.
 
هیچکس نمی تواند انکار کند که پنجشیری ها و قومیت بزرگ تاجیک، در شرایط کنونی عمیقا احساس می کند که در حق آنان ظلم می شود، یک ستم سیستماتیک جریان دارد و حقوق انسانی و قومی شان در ساختار قدرت، عمدا نادیده گرفته می شود و چه بسا برنامه ای نژادپرستانه برای حذف یا تضعیف دایمی آنان در صحنه سیاست کشور در جریان است.
 
آنان استدلال می کنند که زندگی در سرزمین و زیست بوم شان نباید حمل بر «بغاوت» و «یاغی گری» شود و در نتیجه با گسیل سربازان جنوبی به سمت شهرهای شمالی تحت فرماندهی یک چهره جنجالی با حکم عالی ترین مقام رهبری نظام، این زخم روز به روز خونین تر و عمیق تر شود.
 
طالبان پیش از هر چیزی یک توضیح صریح درباره این احساس تاجیکان، بدهکار اند. آنها به عنوان حاکم بر سرنوشت کشور باید دغدغه های دادخواهانه مردم را جدی بگیرند و در قبال آن مسئولانه رفتار کنند.
 
هیچکس نباید تصور کند که قربانی یک ستم و سرکوب سازمان یافته و سیستماتیک است؛ زیرا این احساس، خطری جدی برای امنیت ملی و ثبات سیاسی و حتی یکپارچگی ارضی کشور است.
 
تاجیک ها، هزاره ها، پشتون ها و ازبک ها هیچکدام قابل حذف نیستند. این را تاریخ به ما یاد می دهد و اینکه پس از قرن ها سلطه سرکوبگرانه تمامیت خواهان و فاشیست ها این اقوام بزرگ همچنان زنده اند و وجود دارند، به معنای آن است که کله‌ منارها، کشتارهای دسته جمعی، کوچ های اجباری و جا به جایی های گسترده هم نتوانسته آنان را به طور کامل حذف کند. پس تکرار آن تجارب نفرت بار، صرفا هزینه های رسیدن به یک افغانستان امن، آرام، با ثبات و صلح آمیز را بالا می برد و در مسیر حاکمیت حاکمان امروز، چالش های جدی و جدیدی ایجاد می کند.
 
بنابراین، بسیار خردمندانه است که این بحران در همینجا متوقف شود، با دامن زدن به جنگ های جدید، بحران های تازه ای خلق نشود و از تعمیق این زخم خونچکان و بی درمان، پیشگیری به عمل آید. این هم به صلاح طالبان است و هم کسانی که خود را قربانی سرکوب سیستماتیک می دانند.
 
نرگس اعتماد - جمهور


کد مطلب: 154365

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/note/154365/

جمهور
  https://www.jomhornews.com