طالبان معتدل؛ دروغ بزرگی که هیچ‌کس باور نکرد
جمعه ۱۸ قوس ۱۴۰۱ ساعت ۲۳:۴۱
طالبان میانه رو و تندرو درست از سنخ تقسیم و تفکیک تروریزم به خوب و بد است؛ چیزی که اصولا معنی ندارد؛ زیرا ذات تروریزم، شرور و خونریز و وحشی است و تقسیم آن به خوب و بد، یک فرافکنی، ریاکاری و دروغ آشکار است.
او در گفتگو با اتاق فکر هودسن امریکا گفته توافقنامه دوحه «اشتباه استراتژیک و فاجعه بود که توازن گفتگوهای [صلح] و روحیه سربازان را برهم زد.»
او افزود که در دیدارهای متعدد با مقام‌های وزارت خارجه و دفاع امریکا وضعیت «شکننده» فعلی افغانستان را یادآوری کرده است.
آقای مسعود می‌گوید واشنگتن نقش مهمی در آوردن صلح پایدار در افغانستان دارد؛ اما نه با این پیش‌فرض که طالبان «تندرو و معتدل» وجود دارند و امیدواری که طالبان تغییر خواهند کرد. «به شما اطمینان می‌دهم که پس از یک و نیم سال تجربه طالبان هیچ [جناحی] از طالبان معتدل صدای خود را بلند نکرده است.»
او تاکید می‌کند که «طالبان تمام مردم افغانستان را به گروگان گرفته است و ما باید در مورد چیزهای بیشتر از حقوق اساسی مردم از جمله بازگشت دختران به مکاتب صحبت کنیم.»
آقای مسعود درست می گوید. طالبان میانه رو و تندرو درست از سنخ تقسیم و تفکیک تروریزم به خوب و بد است؛ چیزی که اصولا معنی ندارد؛ زیرا ذات تروریزم، شرور و خونریز و وحشی است و تقسیم آن به خوب و بد، یک فرافکنی، ریاکاری و دروغ آشکار است.
طالبان هم کندرو و تندرو ندارند. آقای مسعود می گوید این در یک و نیم سال گذشته که از حکومت داری دوباره طالبان می گذرد، ثابت شده است؛ اما برای درک درست تر این امر، تنها کافی است نگاهی به لیست بلندبالای مهره های درشت طالبان برای شرکت در «مراسم» تماشای اعدام یک نفر در فراه بیاندازیم.
آنجا قرار نبود اتفاق بزرگی رخ دهد؛ زیرا طالبان می گویند «حکم خداوند» را اجرا کرده اند و منتقدان شان می گویند جان یک انسان به طور وحشیانه ای در ملأ عام گرفته شده؛ بدون آنکه فرایند تامین عدالت به درستی عملیاتی شده باشد؛ اما تقریبا تمام سران دولت طالبان در آن شرکت کردند که در میان آنها چهره های به اصطلاح «میانه رو» هم بودند؛ امیرخان متقی، ملا برادر و...
هدف شان نمایش قدرت یک رژيم سرکوبگر و آدمکش بود که از کشتن انسان ها لذت می برد.
این نشان می دهد که طالبان نه قابل تفکیک و دسته بندی به میانه رو و تندرو اند و نه ذات و ماهیت آنها تغییر کرده است؛ بلکه بالعکس، چیزی که سراج الدین حقانی و ملا یعقوب و ملا برادر و امیرخان متقی را زیر چتر یک گروه و یک دولت، فراهم آورده، همین دیدگاه های تندروانه و تفسیرهای افراطی شان از اسلام و شریعت است.
در این میان، ممکن است اختلاف نظرهایی نیز درباره توزیع قدرت و یا کینه توزی های قبیله ای و رقابت های سنتی طوایف پشتون میان آنها وجود داشته باشد؛ اما آنچه مشترک است و آنها را متحد می کند وحدت نظرشان درباره تروریزم و تکفیری گری و افراط گرایی و خوانش و برداشت تندروانه از اسلام و اعمال عریان و خشونت بار آن به عنوان اجرای «شریعت اسلامی» و «احکام خداوند» است.
بنابراین، طالبان معتدل، دروغ بزرگی بود که امریکا و رسانه های غربی برای توجیه تعامل واشنگتن با مزدوران تروریست خود، باب کردند و هدف از آن، القای این باور انحرافی به افکار عمومی بود که طالبان امروز با طالبان ۲۰ سال پیش فرق دارند؛ بنابراین هم معامله با آنها مشروعیت دارد و هم حاکمیت شان متفاوت است و خطری برای مردم افغانستان و دستاوردهای مشروع و انسانی شان نخواهد داشت.
با این حال، علیرغم تبلیغات گسترده و تلاش های مذبوحانه امریکا و مزدورانش، دروغ بزرگ «طالبان معتدل» هرگز از سوی مردم باور نشد و امروزه نیز این مردم هستند که به وضوح شاهد درستی شناخت و برداشت شان از طالبان هستند.
در این میان، یک تفاوت دیگر اما در نگاه مردم به وجود آمده است و آن اینکه امریکا و طالبان – صرف نظر از اینکه معتدل خوانده می شوند یا رادیکال – هرگز در برابر همدیگر قرار نداشته اند. مردم درک کردند که طالبان از همان آغاز، یک پروژه امریکایی بود که برای بدنام کردن اسلام، ایجاد شد، به قدرت رسید و ۲۰ سال پیش باید سرنگون می شد و ۲۰ سال بعد دوباره روی کار می آمد.
در حال حاضر نیز آنچه طالبان مرتکب می شوند نباید کسی را شگفت زده کند؛ زیرا امریکا اراده کرده و این بخشی از بازی جدید واشنگتن است که در ادامه بازی های قبلی انجام می شود.
با این وجود به نظر می رسد چهره هایی مانند احمد مسعود علیرغم شناخت دقیق شان از ماهیت طالبان، هنوز بنا به هر دلیلی نمی خواهند بپذیرند که طالبان یک پروژه امریکایی بوده و امید مخالفان آنها از جمله «جبهه مقاومت ملی» به امریکا برای کمک، ساده لوحانه، بیهوده و نابخردانه است.
عبدالمتین فرهمند - جمهور
کد مطلب: 156357
