۰

جهان خونریز خبرنگاری

پنجشنبه ۶ دلو ۱۴۰۱ ساعت ۱۹:۲۲
خبرنگاران، نخستین قربانیان خواهند بود؛ زیرا آنها وظیفه دارند تا حقایق را شناسایی و برملا کنند و واقعیت ها را حتی اگر تلخ و تحمل ناپذیر باشد، آنگونه که رخ می دهد، منعکس کنند؛ چیزی که هرگز از سوی تروریست ها، تبهکاران، اقتدارگرایان، دیکتاتورها و باندهای مخوف مافیایی تحمل نمی شود.
جهان خونریز خبرنگاری
کمیته حفاظت از خبرنگاران، روز سه‌شنبه، ۴ دلو با نشر گزارشی، ۲۰۲۲ را سالی مرگبار برای خبرنگاران توصیف کرده است.
 
این سازمان گفته که ۶۷ خبرنگار در این سال جان خود را از دست دادند که بیش‌تر ناشی از تشدید خشونت‌های نظامی و حملات بر خبرنگاران در اوکراین، مکسیکو و هائیتی بوده است.
 
جودی گینزبرگ؛ رییس کمیته حفاظت از خبرنگاران به الجزیره گفته که آمار خبرنگاران کشته شده در این گزارش تنها گوشه‌ای از رقم واقعی جان باختن خبرنگاران در جهان است.
 
او گفته که «خبرنگاران در اطراف جهان زیر تهدید قرار دارند… افزایش بی‌قانونی، تهدید توسط مقامات دولتی و عدم مجازات و پی‌گیری [قتل خبرنگاران] بخشی از مشکل است.»
 
این در حالی است که هفته پیش یونسکو نیز از کشته شدن ۸۶ خبرنگار در سال گذشته میلادی خبر داد.
 
براساس گزارش یونسکو در سال گذشته به‌گونه متوسط در هر چهار روز یک خبرنگار کشته شده‌اند.
 
آدری ازولی؛ دبیرکل یونسکو، با نشر بیانیه‌ای گفته که در ۸۶ درصد موارد قتل خبرنگاران، هیچ کسی به عدالت کشانده نشده است.
 
ارزیابی تازه کمیته حفاظت از خبرنگاران، یکبار دیگر نشان می دهد که جهان نسبت به خبرنگاران و همه کسانی که برای کشف حقیقت و بازتاب واقعیت، مبارزه و تلاش می کنند، بی رحم تر، سفاک تر و خونریزتر شده است.
 
بربنیاد این ارزیابی، سال ۲۰۲۲ یکی از مرگبارترین سال ها طی چند دهه های اخیر برای خبرنگاران بوده است. این صرفا به دلیل بروز جنگ های بزرگ مانند جنگ اوکراین نیست؛ بلکه در عین حال، ناشی از فراگیری بی عدالتی، قدرت گیری گروه های تبهکار، گسترش تروریزم و بی مبالاتی روزافزون رژيم های سرکوبگر، ضد آزادی و اقتدارگرا در سراسر جهان می باشد.
 
در چنین شرایطی بدیهی است که خبرنگاران، نخستین قربانیان خواهند بود؛ زیرا آنها وظیفه دارند تا حقایق را شناسایی و برملا کنند و واقعیت ها را حتی اگر تلخ و تحمل ناپذیر باشد، آنگونه که رخ می دهد، منعکس کنند؛ چیزی که هرگز از سوی تروریست ها، تبهکاران، اقتدارگرایان، دیکتاتورها و باندهای مخوف مافیایی تحمل نمی شود.
 
در این میان، براساس ارزیابی سازمان هایی مانند یونسکو، افغانستان علیرغم کاهش چشمگیر در آمار مرگ و میر خبرنگاران، همچنان یکی از ناامن ترین و خطرناک ترین کشورها برای خبرنگاران باقی مانده است و امنیت و آزادی خبرنگاران و رسانه ها در آن به طرز تاسفباری مختل شده است.
 
نکته ناامیدکننده دیگری که درباره افغانستان رخ داده این است که کار خبرنگاری که منبعث و مبتنی بر حق آزادی انسان است، معنا و موضوعیت خود را از دست داده است؛ زیرا رسانه ها و خبرنگاران به طور فزاینده ای از حکومت وحشت و سیاست هراس رژيم حاکم، متاثر می شوند، مجبور اند دست به خودسانسوری بزنند و یا عملا دست از کار بکشند، از کشور بگریزند و یا به اموری غیر از خبرنگاری بپردازند.
 
در چنین فضایی دیگر سخن گفتن از امنیت جانی خبرنگاران، بیهوده است؛ زیرا اصل کار خبرنگاری در فقدان آزادی، مصونیت، مراقبت های قانونی و حفاظت های حقوقی از معنا و محتوا تهی شده و دیگر نه خبرنگاران جرأت تلاش برای کشف یا ابراز حقیقت را دارند و نه مردم برای دریافت حقیقت به رسانه ها مراجعه می کنند؛ چون می دانند که حقیقت، ممنوع شده، آزادی های رسانه ای برچیده شده و راه های دستیابی به حقیقت، مسدود گشته است.
 
وقتی خبرنگاران آزاد و رسانه های مستقل، نه تنها به برنامه های دولتی، دعوت نمی شوند؛ بلکه مجبور اند اخبار و اطلاعات مربوط به این رویدادها را از رسانه های رژیم بگیرند و یا پس از تایید دستگاه های وابسته به رژیم، مجاز به انعکاس یک خبر هستند، در این صورت دیگر چیزی به نام خبرنگاری وجود ندارد؛ بلکه تریبون های آزاد و مستقل از سوی رژیم مصادره شده و دستگاه های امنیتی آن هرگونه که اراده کنند این تریبون ها را به نفع انعکاس و انتشار پروپاگندای خود، تصرف و از آن بهره برداری می کنند.
 
با اینهمه، گزارش های مورد اشاره نشان می دهد که افغانستان دیگر یک نمونه منحصر به فرد از جهان خونریز خبرنگاران نیست؛ بلکه تنها بخشی از آن است و این همان چیزی است که چشم انداز آزادی در جهان کنونی را به طرز وحشتناکی تیره و تار نشان می دهد و غلبه تروریست ها، دیکتاتورها، باندهای مافیایی و دسته های تبهکار بر مبارزان عدالت و آزادی را بیش از هر زمان دیگری، امکان پذیر و قریب الوقوع می نماید.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین