نگرانی از وضعیت تاجران افغانی در شارجه

امارات متحده عربی که از چند امیرنشین تشکیل شده است دارای نظام سختگیر امنیتی است. امیرنشین دوبی و شارجه ثقل باشندگان غیر موطن و بومی را دارا می باشند که اکثر این مردمان، تجارت پیشه یا کارگرند. افغانها در در این دو شیخ نشین به کارهای اسکرب ( کهنه فروشی ) قطعات ماشین و مشتقات آن مشغول هستند.
امارات متحده یکی از کشورهای خوب و مناسب از لحاط سرمایه گذاری در زمان حاکمیت طالبان و نا امنی های افغانستان بوده و هست؛ ولی سوءتفاهم پیش آمده در امیرنشین شارجه نه در کل امارات برای هزاره ها نگران کننده است.
موضوع کنسل یا ابطال اقامت و کار هزاره ها در شارجه حرف تازه ای نیست. از دوسال بدینسو و یا دقیق تر در سایه بهار عربی بوجود آمده است ؛ آمار و ارقام ارائه شده اصلا درست نیست. زیرا تا هنوز هیچکس در پی دادخواهی از موضوع نبوده اند. در سال گذشته برای پیگیری این معضل آقای عاطفمل جنرال قنسول افغانستان در دوبی و اینجانب معاون آتشه تجارتی پیگیر مشکلات تاجران شدیم که از جانب اتاق تجارت شارجه مسئله به حکومت مرکزی یعنی ابوظبی ارجاع شد و لیستی هم از اشخاص متضرر آماده شد که در نتیجه به مراجع قانونی برای حل مشکلات فرستاده شد ولی متاسفانه این کار از سوی حکومت افغانستان در حاشیه دیدارها با مقامات امنیتی و سیاسی امارات طرح شد که خیلی منتج نبود. چون نگرانی عمده امارات که یک برداشت نادرست امنیتی و گرایشی هزاره هاست که بجای خود با قوت اش باقی ماند و مقامات افغانستان متاسفانه از درک موضوعات و راه حل آن عاجز و ذهن خالی است. و راه حل این کار سفر یکی از معاونان دو رییس، ریاست جمهوری و ریاست اجراییه است که در ترکیب یک هیأت اقتصادی به امارات سفر کنند تا خیال این شیخ نشین از هزاره های شیعه در سلامت کار و سرمایه شان حل شود.
گرچند در کنار نگرانیهای سیاسی و امنیتی موضوعاتی چون دزدی موترهای دسته دوم از کشور دوم و انتقال و پرزه شدن آن در امارات و بعضی موضوعات دیگر هم هست که خیلی جدی نیست. البته تاکنون ابطال اقامت و کنسل کردن هشتاد فیصد روی کارگران و بیست درصد بر شرکای لسانس بوده است و هنوز موردی نداریم که شرکت کنسل شده باشد.
به این ملحوظ من بعنوان کسی که اندک معلومات در مورد دارم آمارهای ارایه شده را خلاف واقع می دانم و تاکید می کنم که این رویه در دوبی جریان ندارد و من دوبی را بدیل شارجه برای سرمایه گذاری میدانم. ( تاجر و کارگر نمی گوید که کیها کنسل شده اند و مرجعی که آمار بدهد دولت امارات است که آنها آمار نمی دهند) و در کل این اقدام و ادامه آن را نه بنفع امارات و شیخ نشین شارجه میدانم نه سرمایه گذاران افغان که بقول شاعر:
گنه کرد در بلخ آهنگری * به شوشتر زدند گردن مسگری.
در پایان نوشتارم اصافه می کنم که دیپلماسی عمومی و خصوصا جنرال قونسلگری و در آن بخش تجاری بی نهایت ضعیف است زیرا کارمندان بخش تجاری شاید تاکنون یکبار هم در مورد اقدام نکرده باشند و هم به لسان آنها و لسان مورد نیاز بلدیت نداشته باشند. سفیر را هم خداوند حفظ کند. لذا است که که ما برای حمایت از سرمایه گذاران خود، کم کار و عاجزیم
خداداد فقیهی- ارسالی به خبرگزاری جمهور