دکتور عبدالله رئیس اجرائیه حکومت وحدت ملی، بافاصله اندکی از حمله تروریستی عصر امروز در جاده دارالامان کابل که متاسفانه منجر به شهادت هفت نفر و زخمی شدن حدود ۲۴ نفر شد، فی الفور پیام تسلیتی صادر کرد و ابراز اندوه نمود و این جنایت را محکوم کرد.
دکتورعبدالله در پاراگراف پایانی این پیام گفته است: " به نیروهای امنیتی کشور هدایت میدهم تا با هوشیاری تمام امنیت خبرنگاران و رسانهها را تامین نمایند و با جدیت قضیه را مورد بررسی قرارداده و با عاملین این جنایت برخورد جدی و قاطع نمایند."
در حادثه انتحاری فوق الذکر، کارمندان رسانه ای موبی گروپ به شهادت رسیدند. موبی گروپ، گروه رسانه ای شامل طلوع، طلوع نیوز، رادیو آرمان، اراکوزیا و کابورا پرودکشن می باشند.
هرچند که اعلامیه دوکتور عبدالله، در حمایت از اصحاب رسانه صادر شده اما دو سئوال در این هدایت نامه، مطرح می شود:
۱- منظور از نیروهای امنیتی کیست؟ کدام نیروی امنیتی؟ بر اساس کدام مکانیزم، روش و امکانات؟ چگونه؟
۲- عاملین این جنایت تروریستی، چه کسانی هستند و منظور از برخورد قاطع و جدی با آنان چیست؟
جای هیچ تردیدی نیست که عمل انتحاری، کار طالبان است. هیج مخالف سیاسی و منتقد و عالم دینی و عامی و حتی هیچ تبهکاری دست به انتحار نمی زند؛ تا کنون فقط طالبان انتحار کرده اند.
وقتی جناب دکتور عبدالله هدایت می دهند که با عاملین این جنایت انتحاری برخورد جدی و قاطع شود، برخورد جدی و قاطع با عاملین انتحاری یعنی چه؟ شاید منظور رئیس صاحب، مبارزه جدی با طالبان و مجازات آنان باشد!
این هدایت در حالی صادر می شود که حکومت، شدیدا به دنبال صلح با طالبان است و اخیراً دو دور گفتگوهای صلح با طالبان انجام داده و دور سوم آن، در ماه دلو در پاکستان برگزار می شود. پیام احساسی دکتور عبدالله حاوی پارادوکس آشکار است که با عجله بیان شده است و البته چنین سخنان و پیام هایی را کسی لزوماً جدی نمی گیرد. نه هدایت به نیروهای امنیتی را و نه برخورد قاطع و جدی با طالبان را !
این اعلامیه فقط می تواند ابراز همدردی رئیس محترم اجرائیه با رؤسای محترم طلوع نیوز باشد و یقیناً نباید انتظار حمایت جدی حکومت از رسانه ها و خبرنگاران و نیز توقع برخورد قاطع با اربابان انتحاری ها را داشت.
محمد جورکشانی-
خبرگزاری جمهور