تنها نهاد شیعی که از جانب طالبان به رسمیت شناخته می شود "کمیسیون عالی شیعیان افغانستان" است. غیر از این نهادِ فرمایشی، طالبان تمامی گروهها و اصناف شیعه را رسماً یا عملاً منحل یا بی اعتبار و یا غیرقانونی اعلام کرده اند. از جمله نهادهایی که بی اعتبار شده و در آستانه انحلال قرار گرفته اند "شورای علمای شیعه افغانستان" است. تمام فعالیت های این شورا در همسویی با طالبان متوقف شده و جلسات شان با خودشان هم سرد و بی جان شده است. شورای علمای شیعه خدمات زیادی به طالبان کرد. اما چرا با وجود آنهمه خدمات و تطهیرگری ها، به این سرنوشت دچار شد، در نوشته دیگری به آن می پردازم.

طالبان برای اینکه بتوانند جامعه شیعه و هزاره ها را کنترل و مدیریت کنند؛ اول از همه بزرگان جامعه شیعه را منزوی کردند. بقول استاد سیاف، برج های آنان را زدند. در غیاب رهبران سیاسیِ هزاره؛ اعضای شورای علما و نیمچه سیاسیون باقیمانده در کابل، برجک(!) شیعیان محسوب می شدند. اما نه خود آنها درک و درایتی از قدرت مردم شیعه داشتند و نه طالبان آنها را میدان و جولان دادند. برای همین، طالبان اجازه هر نوع فعالیت مستقل و مردمی را از افراد و نهادها گرفتند و اغلب آنها را زیر یک چترِ مدیریت شده، بنام کمیسیون عالی شیعیان افغانستان تجمیع نمودند. مقام ها و مناصب و وظایف افراد را در کمیسیون مذکور، خود طالبان مشخص کردند. برای هرکدام در هر سطحی که همکاری می کنند، معاش و امتیاز امارتی تعیین کردند.

این کمیسیون اجازه هیچگونه فعالیت مستقل از استخبارات را ندارند. در رأس این کمیسیون یک آدم عاجز و مطیع را گمارده اند. ماهانه 30 هزار افغانی به خودش، و سی هزار افغانی هم به جمیع محافظ و راننده و خرج دسترخوانش می دهند. بقیه اعضا را بین 10 هزار تا 22 هزار افغانی ماهانه معاش می دهند.  

طالبان برای جمعی از فعالان هزاره هم که در این کمیسیون نیستند، وظایف مستقل تعریف کرده اند و از آنها کار و گزارش مجزا می طلبند. مثلا جعفر مهدوی یکی از آنان است.  
وظیفه کلی کمیسیون شیعیان و اشخاص بیرون از آن، اینست که باید شیعیان و هزاره ها را به خدمت طالبان درآورند و رعیتِ مفت و مطیع برای طالبان بسازند.

خدمتگزاران به طالبان، برای اینکه پیش مردم هزاره خیلی روسیاه نباشند، بین خودشان جلسات می گیرند و خروجی جلسات خود را گویا پیگیری مطالبات مردم شیعه از امارت اسلامی قلمداد می کنند. گاهی اگر کمی جسارت به خرج بدهند، مطالبه ای از جانب مردم شیعه خطاب به حکومت طالبان مطرح می کنند. گاهی هم با بعضی از مقامات طالبان ملاقات می کنند و یک گلّه آدم به دیدار او می روند و عکس های شان را هم در صفحه شان منتشر می کنند. آنها در ملاقات شان با هر مقام طالبانی، معمولا مستمع نصایح و فرامین طالبان هستند. گهگاه که اجازه سفرهای ولایتی می گیرند، مدح و ثنای طالبان را میگویند و در لابلای عرایض شان، مطالبه ای هم از جانب مردم به هوا رها می کنند.

آنچه باعث سبکی این جماعت است؛ اینکه همه آنها زیر نظارت و کنترل دقیق سازمان استخبارات طالبان، فعالیت و خدمت می کنند. هرگونه امتیاز خود را هم از بخش استخبارات طالبان دریافت می کنند. هر تصمیمی هم که در مورد آنان و در مورد مأموریت آنها گرفته شود، توسط استخبارات طالبان ابلاغ می شود. معمولا افراد و نهادهایی که تحت پوشش یک سازمان استخباراتی فعالیت می کنند خیلی ارجمند نیستند.

خدمتگزاران به طالبان، وظیفه دارند که هر نوع حرکتی و فعالیتی که در حوزه زندگی هزاره ها انجام می شود به استخبارات طالبان گزارش بدهند و مردم هزاره را از هرنوع اقدام حساسیت زا منع بکنند. همچنین نظر به شیعه بودن آنها، باید هر نوع فعالیت مشکوک ایرانی ها در افغانستان را نیز به دستگاه استخبارات طالبان گزارش بدهند. طالبان بقول ایرانی ها  خیلی زرنگ شده اند.

یکی از زرنگی های طالبان اینست که آمار فعالیت های ایران را از عناصر وابسته به ایران دریافت می کنند و خیلی قوی و قاطع کار می کنند. اغلب عناصر مشکوک به ارتباط ایران را زیر تمرکز گرفته و از آنها راجع به هر نوع فعالیت ایرانی ها اطلاعات کسب می کنند. بطور قطع و یقین و مستنداً می گویم که تمام افراد فعال در نهادها و کمیسیون های شیعی، از هر نوع همکاری اطلاعاتی و اپراتیفی با طالبان دریغ نمی کنند. مهمترین دلیلی که طالبان برخی افراد و مجموعه های شیعی را حمایت مالی و امنیتی می کنند این است که از آنها اطلاعات مورد نیاز خود را تأمین کنند.

همین همکاران هزاره ی طالبان که در دستگاه استخبارات طالبان، مأمور و خبرچین هستند وقتی در جمع مردم هزاره و شیعه قرار می گیرند؛ ادعاهای کلان می کنند مثل ولایت شدنِ دایزنگی و جاغوری و افتتاح سرک حلقوی و ... که مطالبات شما مردم را به بزرگان امارت اسلامی مطرح می کنیم! و... مردم بیچاره نمی فهمند که این بیچاره ها بر درگاه طالبان بسیار بی اعتبار هستند.

با ذکر وضع و حالِ فعالان شیعه و وضعیت مردم شیعه و هزاره؛ حالا قدرت جامعه هزاره و شیعه در ساختار نظام طالبانی چگونه است؟ طبعا تهی از اقتدار و فاقد اعتبار. مقصر این وضعیت کیست؟ 1- طالبان 2- شیعیانی که خودشان را نماینده هزاره ها معرفی کردند و به خدمت طالبان درآمدند.

حالا کدام شان مضرتر هستند؟ طالبان بطور کاملا واضح دشمن مردم هزاره و شیعه هستند. آنها نه دوستدار مردم هزاره هستند و نه دوستدار مذهب شیعه. فکت های مشخصی بر دشمنی علیه قوم هزاره و مذهب شیعه توسط طالبان وجود دارد. بنا به همان دلایلی که در اینجا نوشتیم: https://www.jomhornews.com/fa/note/187625/ و در اینجا نوشتیم: https://www.jomhornews.com/fa/article/174630/ و در اینجا هم گفتیم: https://www.jomhornews.com/fa/article/180391/  و تحلیل های زیادتری هم نوشتیم و از آینده خدمتگزاری شیعیان به طالبان بیم دادیم.

در چنین ساختار ضد هزارگی و ضد شیعه؛ با دورنمایی وحشتناک، آیا بی تفاوت ماندن و بالاتر از آن، خدمت کردن و تطهیر چنین حکومتی و همکاری استخباراتی با چنین دستگاهی، می تواند بر اساس منافع قومی و مذهبی باشد؟

ذات طالبان، ضدیت با شیعه است. در ذات طالبان، نفرت از هزاره موج می زند. در وجود طالبان تنفر از زبان و فرهنگ فارسی می جوشد. هم هزاره، هم مذهب شیعه و هم ساکنان حوزه زبان و فرهنگ فارسی؛ جزو منابع قدرت حوزه ضد طالبان هستند. کسانی که این منابع را ارزان به پای طالبان قربانی می کنند قطعا دشمن مردم ما هستند. یقیناً استفاده جو، ارزش فروش، مضر و اهل خیانت هستند. خروجی این خیانت و استفاده جویی آنها، تضعیف مردم هزاره و شیعه، معرفی مردم شیعه و هزاره باعنوان مردمی بدبخت و بی اهمیت و رعیت صفت در بارگاه طالبان؛ و نابودی آرمانهای مردم، نابودی انگیزه های مبارزه در مردم است. نتیجه چهارسال خدمتگزاری به طالبان و خیانت ورزی به مردم؛ برای مردم ما بسیار اسفناک و خطرناک بوده و خواهد بود.

مردم هزاره باید نگران آینده خود باشند. روحیه مطالبه و مبارزه را از دست ندهند. روحیه اعتراضی خود را از دست ندهند. باید با استبداد و تبعیض و تعصب طالبان مبارزه کنند و باید از یخن عناصر خودفروخته بگیرند که با کدام سند و دستاویز از آدرس آنها خدمتگزاری طالبان را می کنند! باید آنها را در محضر خود بخواهند که چرا اقتدار مردم هزاره و شیعه را با بی تدبیری ها، استفاده جویی ها و نادانی های خود، به زمین زده اند. مردم هزاره و شیعه، آبرو و عزت و شخصیت دارند. چطور می شود که یک عده قلیل مزدورمنش، با اعتبارِ آنها بازی کند!
ما باید مبارزه را از درون خودمان شروع کنیم.

حسینی مدنی- خبرگزاری جمهور