حجت‌الاسلام والمسلمین ابوجهاد سیدمحمدهادی هادی، رهبری حزب حرکت اسلامی ملت افغانستان، که در مسجد حضرت تمیم‌انصارِ شهدای صالحین کابل، صحبت می‌کرد، با تاکید بر مورد فوق، گفت: هفتاد درصد کشور، توسط شوروی و حکومت‌های دست‌نشانده‌ی آن نابود شد. اما، آن‌چه مردم را به ذلت، آوارگی، مهاجرت و جنگ‌های ناتمام کشانید؛ عده‌ای خودخواه، جنگ‌طلب، زیاده‌خواه و عقده‌ای بودند، که با نام قوم و حزب به جنگ و کشتار مردم مظلوم پرداختند و زمینه حضور و دخالت مجدد کشورهای بیرونی را فراهم ساختند.
آقای هادی، افزود: حکومت افغانستان را بر مبنای قوم و تبار در بُن آلمان تشکیل دادند و یک‌باردیگر قدرت را به افرادی سپردند، که دنباله‌رو جنگ و انتقام ازهم‌دیگر بودند. سرود ملی را برای پارچه نمودن و ایجاد فاصله بین مردم و اقوام این کشور تحمیل کردند و به نام دموکراسی، انتخابات و صلح، از شهروندان افغانستان انتقام می‌گیرند. مردمی که در مسیر آزادی، انتخابات و تعیین سرنوشت خود، سرهای‌شان جدا می‌شود و ناخن‌های‌شان قطع. اما، همین مردم را متحجر، جاهل و نادان می‌خوانند و برای رسوایی، بدنامی و ستم بر آنان؛ انتخابات را ماهها به درازا می‌برند.
رهبر حرکت اسلامی ملت افغانستان، در ادامه گفت: صلح، از موارد دیگری است؛ که نه‌تنها مردم، بلکه حکومت افغانستان نیز در پشت دروازه‌ها، ماهها و سال‌ها به انتظار می‌ماند، تا پس از آن‌که ایالات متحده آمریکا به نتیجه برسد، سپس سرنوشت افغان‌ها نیز در خفا و در بیرون از افغانستان تعیین و مشخص شود. این وضعیت، نتیجه بی‌اعتمادی مردم نسبت به هم‌دیگر است. مسؤولین و چهره‌های شناخته‌شده، حاضرند تا ماهها و سال‌ها به انتظار و اعتماد قدرت‌های بیرونی بنشینند. اما، نمی‌توانند به هم‌دیگر باور داشته باشند و یک‌دیگر را تحمل نمایند.
ابوجهاد هادی باتاکید براین‌که، امیدوارم، با نگاه به گذشته و به اخراج اتحادجماهیر شوروی از افغانستان، عبرت گرفته شود. در هفتم ثور 1357 کودتای ننگینی اتفاق افتاد. علما، اندیشمندان، اساتید، مومنین، تجار و حتی متعلمین و دکان‌داران را به کشتارگاه بردند. پل‌چرخی، یکی از این مکان‌های قتل‌عام بود، که فرامین ضدانسانی، اسلامی و حقوق‌بشری در آن اجرا می‌شد. ازاین‌رو، اولین قیام مردم افغانستان، در 26 حوت 1357 در دره‌صوف صورت گرفت و سپس در چهارکنت مزار و پس از آن، مردم شریف هرات در 24 حوت همان سال، به پا ایستادند، که منجر به شهادت بیست و چهارهزار تن شد.
این قیام‌های کوچک و بزرگ، به‌زودی سراسری شد و منجر به پایان حضور و اخراج اتحادجماهیرشوروی، که باتمام قوا و امکانات زمینی و هوایی آمده بودند، از افغانستان گردید. گرچند یک‌ونیم تا دومیلیون تن از مردم مظلوم افغانستان نیز به شهادت رسیدند. اما، تلفات سپاه چهلم شوروی نیز قابل توجه و غیرقابل کتمان است. حدود 75 هزار تن از سپاه چهلم کشته، مفقود و زخمی شدند و 617 طیاره نظامی و باربری اتحادشوروی نابود گردید.
آقای هادی، ادامه داد، مجاهدین افغانستان، نقشه دنیا را تغییر دادند. نه‌تنها افغانستان آزاد شد، بلکه آسیای میانه و اروپای شرقی نیز آزاد گردید. یک‌صد میلیون انسان، دوباره به اسلام بازگشتند و کشورهای اسلامی، از زیرسلطه کمونیسم بیرون آمد. این‌ها، نتیجه هم‌دیگرپذیری، اتحاد، تلاش، شهامت و ازخودگذشتگی افغان‌ها بود. اما، این عزت و عظمت مردم افغانستان، برای شرق و غرب، غیرقابل قبول بود. آنان تصمیم گرفتند، مردم افغانستان را به جان هم بیندازند و یکی را شیعه ساختند و دیگری را سنی.
این چنین بود، که قوم، زبان، حزب و مذهب؛ برهم‌دیگرپذیری، اتحاد و اخوت اسلامی غلبه کرد و انسان‌های به‌ظاهر مجاهد؛ با تجمل‌گرایی، ثروت‌اندوزی، قدرت‌طلبی و عقده‌گشایی، نه‌تنها مردم را به‌جان هم انداختند، بلکه حضور و دخالت قدرت‌های بزرگ و منطقه را نیز در امور افغانستان فراهم و مساعد ساختند. عزت و عظمت ملت افغانستان، به باد طمع و زیاده‌خواهی رفت و دموکراسی، انتخابات و صلح، بهانه‌ای شد برای انتقام، تمسخر و دخالت درامور افغان‌ها.
وی همچنین، گفت: درحالی‌که، مردم‌سالاری، صلح و انتخابات شفاف و عادلانه، زمانی در افغانستان تحقق می‌یابد، که همگرایی و مسؤولیت‌پذیری ایجاد شود. وقتی هم‌دیگرپذیری هم‌چون، دوران جهاد مجاهدین به‌وجود آید، قدرت‌های بزرگ و منطقه نیز افغانستان را به‌عنوان کشوری مستقل و قابل احترام می‌پذیرند و از دخالت در امور آن برحذر می‌شوند. باید با تمسک به قرآن‌کریم و قانون اساسی، که مبتنی بردین مبین اسلام نوشته شده است، از رقابت‌های منفی، واگرایی و دشمنی پرهیز شود.
علاوه‌براین، ملت افغانستان، به‌ویژه آن‌هایی که ادعای رهبری و قدرت دارند و فرعون را به فراموشی سپرده‌اند، از 26 دلو تجلیل نمایند و ابعاد مختلف آن پیروزی و شکست پس از آن‌را مورد تحلیل و بررسی قرار دهند. چرا که، در تاریخ قیام و جهاد، برابر با قیام مردم افغانستان؛ برادری، شهادت‌طلبی، ازخودگذشتگی و ایثار نبوده است. هر خانه و خانواده یک تا چند تن شهید دارند و مردم‌سالاری، صلح، دموکراسی و انتخابات واقعی، حق مسلم این مردم است.
خبرگزاری جمهور- کابل
