۰

از میلاد پیامبر اسلام و امام جعفر صادق در کابل تجلیل شد

شنبه ۱ عقرب ۱۴۰۰ ساعت ۱۰:۳۸
از میلاد پیامبر اسلام و امام جعفر صادق در کابل تجلیل شد

مراسم گرامی­داشت میلاد پیامبر گرامی اسلام و حضرت امام جعفرصادق(ع) در شهر کابل برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری جمهور، این مراسم روز جمعه 30 میزان  با حضور نخبگان از سوی مجمع فرهنگی بقیۀالله(عج) تحت عنوان «سیره شناسی پیامبرگرامی اسلام(ص) » در غرب کابل برگزار شد.

در این نشست رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اخوت اسلامی در پیوند با نامگذاری هفته وحدت و اخوت گفت: 12 ربیع الاول به روایت منابع اهل سنت و 17 ربیع الاول به روایت منابع اهل تشیع روز میلاد سرور کائنات پیامبرگرامی اسلام(ص) می­باشد. که به عنوان هفته وحدت در اکثر نقاط جهان و در افغانستان به نام هفته اخوت از آن تجلیل به عمل می­آید.

همچنین اولین بار در افغانستان 25 شوال 1430 هجری قمري، برابر 22 میزان 1388 خورشیدی با برگزاری سیمینار بین المللی سه روزه و پس از آن سمینار و همایش­های، منطقه­­ای و کشوری با همکاری اکادمی علوم افغانستان و نهادهای همسو همه سال با عنوان: «امام صادق(ع) حلقه وصل مذاهب اسلامی» در افغانستان برگزار می­گردد.

رئیس مجمع فرهنگی بقیۀالله(عج) در ضرورت اینگونه نشست­ها گفت: چه خوب است، در شرایطی که ما گرفتار بحران­های متعدد درکشورهای اسلامی، مخصوصاً در کشورخودمان افغانستان هستیم با تجلیل از این گونه مناسبتهای دینی و مذهبی برای همپذیری و نزدیک شدن با پیامبر عزیز اسلام(ص) تجدید پیمان و بیعت نماییم.

باید به این پرسش پاسخ درست بدهیم، در عصری که ما قرار داریم، چه سنخیتی با پیامبر رحمت و مهربانی داریم؟!
علاوه بر اینکه آن حضرت رحمت اللعالمین هست و در آیه 107 سوره انبیاء آمده: «و ما أَرسلناك إلّا رحمَةً للعالمين».

معاون شورای عالی علمای امامیه افغانستان با طرح این سئوال که در عصر حاضر رفتار و کردار ما به نام پیروان پیامبراسلام چه سنخیتی با آن حضرت دارد اظهار داشت: یکی از ویژگی‌های برجسته­ خاتم‌الانبیا(ص) اهل مدارا بودن اوست؛ آن حضرت حتی با مخالفین و دشمنانش مدارا نمود و در معاهده با مسیحیان نجران متعهد می‌شود که معابد آن‌ها در امان باشد و مسیحیان نجران نباید تبعید شوند و باید در پیروی از آیین خودشان آزاد باشند و کسی حق ندارد آن‌ها را جبراً به اسلام دعوت نماید. پیامبرگرامی اسلام(ص) آیین یهود را برای یهودیان به رسمیت می‌شناسد و از آن‌ها می‌خواهد که طبق آیین خودشان عمل نمایند، آن حضرت به معابد و اماکن مقدس دشمنانش احترام قائل بود؛ اما چرا ما در عصر حاضر که ادعای مسلمانی هم داریم به قانون اساسی دوران مستبد سلطنتی مراجعه می­کنیم که حتی پیروان مذهب جعفری که اهل قبله و پیامبر واحد و در دیگر ضروریات دین مبین اسلام مشترکاتی با هم دارند، آن را در ردیف یهود و مجوس قرار داده می­شود و می­خواهند بخشی از مردم این کشور را به گذشته­ سیاه و تعصب برگردانند؟ هرنظام اسلامی که می­خواهد پایدار باشد و تجربه­ی تلخ گذشته تکرار نشود، باید به سیره­ی پیامبراسلام عمل نمایند و آنحضرت را الگو قرار دهند.

در کشوری که 9%99 در صد مسلمان، چرا عده­ای می­خواهند سی در صد و یا هشت میلیون جمعیت شیعه را نادیده بگیرند؟ متأسفانه در این مورد تنها تعصب مذهبی نیست بلکه لائیک­های جامعه خود تشیع نیز با قداست شکنی، افراد عادی را در تقابل با پیامبراسلام قرار می­دهند و آن را تبدیل به محل نزاع قومی و حزبی توجیه می­کنند، مگر تغییر نام خاتم الانبیا(ص) به نام شخص عادی چه سنخیتی با پیروی از پیامبراسلام دارد؟

رئیس سازمان جهاد فرهنگی اضافه نمود: سی درصد شهروندان این کشور و از پیروان اهل­بیت(ع) در دفاع از ارزش­ها دینی و ملی در زمان­های متعدد حضور برجسته داشته و هیچ نظامِ نمی­توانند سی در صد جمیعت این کشور را نادیده بگیرند و اما نادیده گرفتن دوستداران اهل­بیت(ع) جفای دیگری به سی درصد از شهروندان این کشوراست، با آنکه مردم تشیع در جهاد علیه اشغالگران متجاوزین انگلیسی در چند مرحله و اتحاد جماهیر شوروی سابق و مخالفت شان با پایگاه نظامی امریکا در افغانستان سهم برجسته داشتند و قربانیان زیادی را در این راه متقبل شدند، ولی هیچ نظام و حکومتی نمی­توانند سی در صد جمعیت این کشور را نادیده بگیرند و از سوی دیگر هیچ نهاد علمای درباری حکومت گذشته و جریان­های سیاسی استفاده جو و یا آنانکه در چتر و به نفع امارت اسلامی بنام علمای دینی فعالیت دارند حق ندارند از خطوط سرخ تشیع عبور و آدرس تشیع را به نفع بیگانه ها و جریان­های سیاسی مورد بهره برداری قرار دهند.
 
افغانستان پس از 43 سال جنگ، ویرانی و کشتار به ثبات، همدلی و همبستگی مسلمانان نیاز مند است و مردم افغانستان همگی از جنگ و درگیری خسته شده­اند و دیگر توان تداوم جنگ و ادامه بحران و بی‌ثباتی را ندارند و باید زمینه همزیستی مسالمت آمیز برای همه در افغانستان فراهم شود و سیره­ی پیامبراسلام سرمشق عملی برای امت اسلامی باشد و به همین دلیل در آیه 21 سوره احزاب آمده: «لقد کان لکم فی رسول اللّه أُسوةٌ حسنةٌ» یعنی بهترین الگو، براى شما در تمام زندگى، شخص پیامبر(ص) است.
 
امروز در میان کشورهای اسلامی وضعیت افغانستان از همه اسفناک تر است و موج ترور و خشونت امید به زندگی، وحدت، همبستگی و همزیستی مسالمت آمیز و آرام در کنار هم را به چالش کشیده و با خطر مواجه کرده از این رو بر همه مسلمانان، مخصوصاً جوانان با ایمان و پرجوش، فرض است که سیره­ی پیامبر اسلام(ص) را مو به مو بخوانند، و به خاطر بسپارند، و او را در همه چیز، قدوه و اسوه خود سازند، که مهمترین وسیله سعادت، و کلید فتح و پیروزى همین است و اگر پیامبر در زندگى ما، اسوه باشد، در ایمان، زهد، تقوا، توکل، اخلاص، شجاعت، نظم، نظافت، دشمن شناسی، استقامت، شکیبایی، هوشیارى، درایت، و توجه به خدا، تسلط پیامبراسلام(ص) بر حوادث، سختی­ها و مشکلات، هر کدام مى­تواند الگو و سرمشقى براى همه مسلمانان باشد و به کلى برنامه­هاى زندگى­ما دگرگون خواهد شد، و نور و روشنایى، سراسر زندگى ما را فرا خواهد گرفت.
 
یکی دیگر از سخنرانان این نشست، حجت­الاسلام دکتر سیدحسین واعظ زاده محقق و استاد دانشگاه بود، ایشان طی سخنانی به تبیین عقلی اهمیت و جایگاه نبوت و وحی پرداخته و به گونه فشرده به پاسخ این پرسش که«با وجود عقل چی نیازی به وحی است؟» پرداخت.

معاون سازمان جهاد فرهنگی با اشاره به سرشت و مفهوم وحی- که خود نوعی دانش و آگاهی برتر و لدنی است  گفت: عقل و وحی هردو در سلسله مدارج دانش قرار میگیرند. طبق گفته ایشان؛ مراتب دانش بشر به لحاظ میزان خطاپذیری و کشف از حقیقت اشیاء، دارای شش مرتبه است که عبارتند از:
1. علوم طبیعی 2. علوم عقلی 3. عرفان و اشراق 4. قرب فرائض 5. قرب نوافل 6. وحی
 
این محقق و پژوهشگر حوزه و دانشگاه اضافه نمود:  مطابق این رده بندی ارزشی، همانطوری که بشر با دارا بودن علوم طبیعی، از علوم عقلی و سایر مدارج عالیه علم و دانش بی نیاز نمی شود، به طریق اولی، با وجود عقل و دانش عقلی، از وحی – که همانا بلندترین درجه دانش است_ نمی تواند بی نیاز باشد. و بدین سان شبهه کسانی که میگویند: با بودن عقل و این که  عقل بشر دایماً در حال رشد و ترقی است پس چه نیازی به وحی و نبوت و حتی امامت است؛ به خوبی مرفوع می گردد.
وی همچنین در بخش دیگری از سخنان اش به اهمیت و جایگاه سیره­ی عملی پیامبر گرامی اسلام(ص) پرداخت و افزود: قابل اعتماد ترین روش زندگی برای یک مسلمان، همانا سیره و رفتار عملی پیامبراسلام می باشد، حاکمان در کشورهای مسلمان متأسفانه از سیره و رفتار آن بزرگوار در حال دور شدن هستند.
 
خبرگزاری جمهور- کابل
 
 
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین