این عملیات، که به هدایت حاجی یاسر، قوماندان امنیه طالبان هرات، به اجرا درآمد، به گردآوری بیش از ۳۰۰ نفر از گدایان و کودکان خیابانی در پانزده حوزه پولیس شهر انجامید. طالبان می‌گویند این افراد پس از جمع‌آوری به نهادهای مربوطه معرفی شده‌اند.

در نخستین ساعات روز، وقتی ازدحام در چهارراه‌ها و بازارهای هرات بالا می‌گرفت، صحنه‌ای غیرمعمول توجه عابران را جلب کرد: گروه‌هایی از نیروهای طالبان در میان جمعیت، دست کودکان کار و گدایان را گرفته و آنان را از خیابان‌ها جمع‌آوری می‌کردند.

به گزارش خبرگزاری جمهور، این عملیات، که به هدایت حاجی یاسر، قوماندان امنیه طالبان هرات، به اجرا درآمد، به گردآوری بیش از ۳۰۰ نفر از گدایان و کودکان خیابانی در پانزده حوزه پولیس شهر انجامید. طالبان می‌گویند این افراد پس از جمع‌آوری به نهادهای مربوطه معرفی شده‌اند.

اما پشت این صحنه‌ها، داستان‌های تلخی نهفته است.

عبدالرحمن، پسر ۱۰ ساله‌ای که روزانه در کنار چهارراهی معارف می‌ایستاد و شیشه موترها را پاک می‌کرد، می‌گوید: «پدرم کارگر ساختمانی بود، اما چند ماه است بیکار است. اگر من کار نکنم، شب‌ها نان خشک هم در خانه پیدا نمی‌شود.»

او که لباس‌هایش غبارگرفته و دستانش پر از خراش بود، اضافه کرد که بارها آرزو کرده به مکتب برود، اما فقر خانواده اجازه نداده است.

فرشته، دختر ۹ ساله‌ای که همراه مادر و برادر خردسالش در  شهر نو هرات به تکدی گری می‌پرداخت، سرنوشت مشابهی دارد.

او با صدایی آرام گفت: «پدرم مریض است و کار کرده نمی‌تواند. من از صبح تا شام در بازار می‌نشینم. بعضی وقت‌ها مردم نان یا چند افغانی می‌دهند، بعضی وقت‌ها هم چیزی نمی‌گیریم.»

فرشته می‌گوید جمع‌آوری شدنش توسط طالبان برایش بیشتر شبیه ترس بود تا امید: «نمی‌دانم من را اگر بگیرمئ کجا می‌برند. فقط می‌ترسم که مادرم تنها بماند.»

پدیده گدایی و کار کودکان در هرات، که سال‌هاست با فقر گسترده و مهاجرت‌های پی‌درپی پیوند خورده، یکی از جدی‌ترین چالش‌های اجتماعی شهر به شمار می‌رود.

اکنون پرسش اساسی این است که سرنوشت این ۳۰۰ نفر پس از تحویل به نهادهای طالبان چه خواهد شد و آیا راهی به سوی بازگشت آنان به زندگی عادی هموار می‌شود یا نه.

خبرگزاری جمهور - ولایت هرات