خشکسالی و تغییرات آب‌وهوایی در افغانستان، شهر کابل را با بحران شدید کمبود آب مواجه کرده است.
سازمان‌های امدادی هشدار داده‌اند که پیامدهای این بحران فراتر از کمبود آب آشامیدنی بوده و به شیوع بیماری‌ها، سوءتغذیه و محرومیت کودکان از آموزش منجر شده است.برخی رسانه‌های افغانستان با اشاره به بحران کم‌آبی در کابل گزارش داده‌اند که روایت زندگی روزمره خانواده‌ها در این شهر، نشان‌دهنده عمق این معضل است.
شبکه تحلیلگران افغانستان هشدار داده است که ذخایر آب زیرزمینی کابل ممکن است تا سال ۲۰۳۰ به‌طور کامل پایان یابد و سایر شهرهای کشور نیز در معرض خطر خشک‌سالی قرار دارند. این کمبود آب، فشار اقتصادی بر خانواده‌های کم‌درآمد را افزایش داده و برخی از آن‌ها ناچار شده‌اند تا یک‌سوم درآمد روزانه خود را صرف خرید آب کنند.شماری از خانواده‌ها در کابل اظهار داشته‌اند که کودکان‌شان بارها برای تهیه آب از منزل خارج می‌شوند و حتی از تحصیل بازمانده‌اند، زیرا باید ساعات طولانی در صف‌های آب منتظر بمانند.خشکسالی، فرسودگی زیرساخت‌ها و بارش‌های نامنظم سبب شده است که حتی چاه‌هایی با عمق بیش از ۱۲۰ متر نیز خشک شوند. خانواده‌ها با مشکلات جسمانی ناشی از مصرف آب ناسالم و دشواری‌های حمل آب مواجه هستند.جمعیت کابل در دو دهه اخیر از شش میلیون نفر فراتر رفته، اما سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های آب‌رسانی بسیار محدود بوده است. جنگ، تخریب شبکه‌های توزیع آب و وابستگی گسترده ساکنان به چاه‌های شخصی و تانکرهای خصوصی، این بحران را تشدید کرده است.برخی کارشناسان، از جمله «نجیب‌الله صدیق»، پژوهشگر مسائل آب مستقر در آلمان، به رسانه‌های افغانستان اظهار داشته‌اند که کابل یکی از مناطق با شدیدترین تنش آبی در جهان است.افزایش مهاجرت از ولایات به کابل، کاهش بارش برف و باران و خشک شدن رودخانه‌ها، فشار مضاعفی بر منابع محدود آب این شهر وارد کرده و هشدارها درباره احتمال وقوع یک فاجعه انسانی را جدی‌تر کرده است.