امریکایی ها به درستی می دانند که بلافاصله پس از ترک افغانستان، تروریست ها آماده اند تا جای شان پر کنند. این در حالی است که آنها به بهانه مبارزه با تروریزم به افغانستان، لشکرکشی نظامی کردند و ۲۰ سال پس از رویداد خونین ۱۱ سپتامبر، افغانستان را ترک می کنند تا طالبان و القاعده بار دیگر به قدرت بازگردند.

میررحمن رحمانی؛ رییس مجلس گفت با خروج کامل نیروهای امریکایی در یازدهم سپتامبر سال جاری، احتمال جنگ داخلی در کشور وجود دارد.
 
آقای رحمانی در نشست علنی امروز (چهارشنبه، ۲۵ حمل) گفت که نیروهای بین‌المللی برای اهداف مشخص به افغانستان آمده بودند و ماموریت خاصی را برای حضور خود تعریف کردند. آقای رحمانی افزود که این نیروها زمانی افغانستان را ترک می‌کنند که جنگ در کشور به شدت جریان دارد، "کشت و قاچاق مواد مخدر هزینه جنگ تروریستان را تامین می‌کند" .
 
رییس مجلس اضافه کرد که اگر شرایط افغانستان برای ترک نیروهای خارجی فراهم بود، "این آرزوی ملت افغانستان بود؛ ولی این شرایط تاکنون فراهم نشده است".
 
به گفته او با خروج نیروهای خارجی "احتمال برگشتن به دوران جنگ‌های خطرناک داخلی وجود دارد و افغانستان دوباره به جغرافیای تروریزم بین‌المللی مبدل خواهد شد".
 
آقای رحمانی نخستین کسی نیست که درباره خطر وقوع جنگ داخلی در پی خروج نیروهای خارجی از کشور از هشدار می دهد. پیش از این حتی خود امریکایی ها هم در این باره هشدار داده اند. پس این تنها یک هراس واهی و ناشی از فقدان خودباوری روانی مقام های افغان به نیروهای بومی نیست؛ بلکه خطری است که عملا وجود دارد.
 
برای درک این مهم، نیاز به هیچ آنالیز فضایی و برآوردهای انتزاعی نیست، افغانستان ۲۰ سال پس از حمله نظامی امریکا و هم پیمانانش، خشونت بارترین روزهای خود را می گذراند و هزینه های سنگین این جنگ خونین را غیر نظامیان و نیروهای امنیتی افغان می پردازند.
 
در این جنگ، فرای همه مواضع تبلیغاتی سخنگویان، مشاوران و مقام های دولتی، طالبان و تروریست های همدست آنها دست برتر را دارند و با تمام توان برای تحکیم سیطره و گسترش دامنه سلطه خود به هدف قبضه کامل قدرت، مبارزه می کنند.
 
بنابراین، برخلاف ارزیابی آنتونی بلینکن؛ وزیر خارجه دولت بایدن، نیروهای خارجی در حالی افغانستان را ترک خواهند کرد که به هیچیک از اهداف تعیین شده خود نرسیده اند و شعارهای تبلیغاتی دیگرشان مانند دولت سازی و ملت سازی، بازسازی و رفاه و دموکراسی و حاکمیت قانون و... هم در عمل بی بنیاد و میان‌خالی بود.
 
امریکایی ها به درستی می دانند که بلافاصله پس از ترک افغانستان، تروریست ها آماده اند تا جای شان پر کنند. این در حالی است که آنها به بهانه مبارزه با تروریزم به افغانستان، لشکرکشی نظامی کردند و ۲۰ سال پس از رویداد خونین ۱۱ سپتامبر، افغانستان را ترک می کنند تا طالبان و القاعده بار دیگر به قدرت بازگردند.
 
در این صورت، هیچ آینده قابل تضمینی وجود ندارد؛ زیرا مردم افغانستان نمی توانند سیطره بلامنازع طالبان را بپذیرند تا چند سال دیگر، بازهم هزینه های خونین میزبانی از تروریست های بین المللی از جمله القاعده را بپردازند.
 
آنها مجبور اند هسته های مقاومت تشکیل دهند و این امر، به خودی خود منجر به بروز جنگ های درازدامن داخلی می شود که روشن نیست چند سال دیگر طول می کشد، چه پیامدهای ویرانگری خواهد داشت و سرانجام به چه نتیجه ای ختم خواهد شد.
 
مسئولیت وقوع این رویداد اما متوجه امریکا و هم پیمانان آن کشور در ناتو است؛ آنها که جنگ افغانستان را با دخالت نظامی خود ۲۰ سال دیگر تمدید کردند، مقاومت ملی مردم افغانستان علیه ارتش ترور را متوقف ساختند و در نهایت، در حالی که تروریست ها یا با صلح و یا از راه جنگ، در آستانه بازگشت کامل به قدرت هستند، افغانستان را ترک می کنند.
 
همانگونه که رییس مجلس هم توضیح داده، در حالی که این جنگ، هنوز پایان نیافته، اکنون کشت و قاچاق مواد مخدر هم صدها میلیون دالر را در اختیار طالبان و تروریست های هم پیمان شان قرار می دهد تا ماشین جنگی شان را تأمین کنند.
 
به این ترتیب، غرب باید مسئولیت عواقب تصمیم تهورآمیز خود را بپذیرد و به ابراز اطمینان کابل مبنی بر توانایی نیروهای امنیتی در دفاع از خاک کشور در برابر تجاوز و ترور، اعتنا نکند؛ زیرا با خروج قوای خارجی، طالبان برای سقوط مراکز شهری، وارد عمل خواهند شد و در آن صورت، نیروهای امنیتی که در طول این سال ها به دلیل سوء مدیریت، فقدان فرماندهی استراتژيک، محرومیت از پشتوانه های نظامی قوی و البته جنگ فرسایشی با تروریزم بین المللی به نیابت از جهانی غیر مسئول، عمیقا دچار ضعف و آسیب و فرسایش شده اند توان مواجهه با امواج سهمگین بحران های چندده ساله دیگر نخواهند داشت.
 
علی موسوی - جمهور